01 Lis 2014, Sob 19:31
Może na emeryturze się tym zajmę. Zrezygnowałem z tego, ponieważ angażując się w rozwój duchowy nie miałem orientacji w świecie i byłem jak małe dziecko (miałem intelekt 3-latka). Niestety mam 27 lat i muszę pracować.
Stron: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42
01 Lis 2014, Sob 19:31
02 Lis 2014, Nie 14:35
02 Lis 2014, Nie 15:33
No tak, ale jakoś nie chcę być pasożytem. Gdybym miał kasę na utrzymanie i był niezależny to oddałbym się temu na 100%, bo to naprawdę za+
sprawa.
sprawa.02 Lis 2014, Nie 18:33
03 Lis 2014, Pon 22:10
mc napisał(a):Potencjalnie nie musisz, bo możesz żyć światłem i wtedy nie potrzebujesz kasy na jedzenie.
To tak na serio, bo mam nadzieję że to żart
Ogólnie sobie przejrzałem ostatnie strony i wydaje mi się, że niezła tutaj jest mieszanka
Ciężko mi się oprzeć refleksji, że powstał jakiś koktajl mieszający różne filozofie, różne religie, tworzący właściwie nie wiadomo co. Poza tym strasznie się wikłacie w jakichś teoriach, koncepcjach, komplikujecie. Jak to się mówi w tym przysłowiu: "kto dużo mówi - nie wie, kto mało mówi - wie" (czy jakoś tak to było), to przysłowie jako pierwsze przyszło mi do głowy, gdy zacząłem czytać wasze wypowiedzi. Może i są one ciekawe, ale tak naprawdę to są słowa, słowa, słowa, kompletnie bez znaczenia i jedyne co według mnie robią to zaśmiecają umysł. O ile dobrze kojarzę trafiłem na wątek o medytacji, a medytacja to medytacja, po co komplikować coś prostego?04 Lis 2014, Wto 2:07
04 Lis 2014, Wto 3:11
Ja wam chłopaki zazdroszczę, ze jesteście tacy odjechani. 
05 Lis 2014, Śro 12:36
@Matias
Wątek nie jest od dawna tylko o medytacji tylko o duchowości bardziej, szeroko rozumianej. Ale nie tylko, bo mówimy tutaj też o psychologii czy rozwoju. Dla innych to może być jakieś szukanie filozofii życiowej, sensu, pytania egzystencjalne, problemy teologiczne, etc.
Nie wiem jak reszta, ale ja czerpię z różnych nauk, czasami tzw. filozofie mogą ograniczać, stąd czasami potrzeba odnoszenia się do innych nauk. A teoria i praktyka jest nieoddzielna. Z tym, że praktyka to nie tylko medytacja, wiec nie brałbym tytułu tematu za bardzo do serca
Często bowiem tak jest, że różne ścieżki zajmują się różnymi aspektami duchowej praktyki. Duchowość jest bardzo szerokim tematem, łącznie z aspektem "jak sobie radzić lepiej w tym wymiarze", co niejako stricte duchowością nie jest. Z kolei sama medytacja nie ogranicza się też do duchowości, bo ktoś może używać medytacji do lepszego radzenia sobie z psychologicznymi problemami, etc.
Słowa, takie czy inne są po to, żeby wyrazić czasami pewne subtelne rzeczy, wskazać na nie. Natura rzeczy jednak jest na tyle indywidualna czy osobista, że ciężko te fakty wyrazić, niemniej jest potrzeba ich wyrażania..
Nie jest to myślę nic niezwykłego.
Wątek nie jest od dawna tylko o medytacji tylko o duchowości bardziej, szeroko rozumianej. Ale nie tylko, bo mówimy tutaj też o psychologii czy rozwoju. Dla innych to może być jakieś szukanie filozofii życiowej, sensu, pytania egzystencjalne, problemy teologiczne, etc.
Nie wiem jak reszta, ale ja czerpię z różnych nauk, czasami tzw. filozofie mogą ograniczać, stąd czasami potrzeba odnoszenia się do innych nauk. A teoria i praktyka jest nieoddzielna. Z tym, że praktyka to nie tylko medytacja, wiec nie brałbym tytułu tematu za bardzo do serca
Często bowiem tak jest, że różne ścieżki zajmują się różnymi aspektami duchowej praktyki. Duchowość jest bardzo szerokim tematem, łącznie z aspektem "jak sobie radzić lepiej w tym wymiarze", co niejako stricte duchowością nie jest. Z kolei sama medytacja nie ogranicza się też do duchowości, bo ktoś może używać medytacji do lepszego radzenia sobie z psychologicznymi problemami, etc.
Słowa, takie czy inne są po to, żeby wyrazić czasami pewne subtelne rzeczy, wskazać na nie. Natura rzeczy jednak jest na tyle indywidualna czy osobista, że ciężko te fakty wyrazić, niemniej jest potrzeba ich wyrażania..
Cytat: "kto dużo mówi - nie wie, kto mało mówi - wie"jeśli o mnie chodzi to ja nie wiem nic
Niered napisał(a):Co to oznacza, że Ziemia została zapieczętowana?A jakiś kontekst byś podał?
Cytat:Ja wam chłopaki zazdroszczę, ze jesteście tacy odjechani.Zwyczajni jesteśmy
Matias napisał(a):To tak na serio, bo mam nadzieję że to żartJak najbardziej na serio.
Nie jest to myślę nic niezwykłego.06 Lis 2014, Czw 20:02
Jeff Foster napisał(a):My most crippling suffering and depression became my greatest teacher. Raw sorrow ended up pointing me to that place of total surrender, to the giving-up of the war with life, to who I really Am beyond my story. If you had told me this years ago (that suffering was an invitation to grace) I may have laughed at you, called you a liar, booted you out of the room. I couldn't hear it then. I hear it now. This is the paradox of suffering: life can hurt, hurt deeply, but that hurt always contains an invitation to let go. That which threatens to destroy us, invites us home. And then one day,perhaps, we look back at our suffering with eyes of gratitude.
06 Lis 2014, Czw 23:17
07 Lis 2014, Pią 0:12
07 Lis 2014, Pią 1:39
07 Lis 2014, Pią 14:20
iLLusory napisał(a):@up:Nie żadne predyspozycje, tylko trzeba być na ścieżce duchowej
Niestety mc, ale na nie każdego tak to zadziała. Nie każdego depresja zaprowadzi do chociażby częściowego przebudzenia. Chyba trzeba jednak posiadać takie ogólne predyspozycje do tego.
Wielu ludzi ma depresję, ale nie wstępują na ścieżkę tylko biorą różne leki, żeby tylko się lepiej poczuć, nie chcą odczuwać tego wszystkiego, wolą to stłumić - i to też jest ok, tylko wtedy cierpienie nie jest już "nauczycielem" jak on tam pisze. Powiedzieli tak jakby nauczycielowi, "idź sobie" Większość ludzi tak robi. Odsyłam do strony Jeffa Fostera:
http://www.lifewithoutacentre.com/essays...en-secret/
http://www.lifewithoutacentre.com/essays...awakening/
"If Jesus had taken anti-depressants on the cross, he – and we – would have missed the point."
Jeszcze kolega Jeffa, Matt Licata miał chyba podobne doświadczenia: http://manyvoices.soundstrue.com/the-lig...fPbzY21F64
Cytat:="Niered"Podobno stwórca naszej rzeczywistości nałożył pieczęć niewolnictwa w imię swojego hobby.Wszystko jest w nas samych.
07 Lis 2014, Pią 19:45
widzę, że promujesz nonduality, które tak potępiałeś co do depresji - jest to naturalna reakcja na otaczającą rzeczywistość przeciętnie inteligentnego/wrażliwego człowieka. niestety (albo stety) trzeba sobie uświadomić że z życia nie ma drogi wyjścia - no way out. wtedy depresja znika. kiedy doświadczymy przebudzenia, doświadczymy nieskończoności życia - o ku**a!@# to się nigdy nie skończy!". wtedy nieszczęśliwe "ja" się relaksuje bo nie może tego unieść - to jest nie do uniesienia. Nawet samobójstwo nie pomoże, odrodzimy się ponownie. Następuje całkowita bezradność która jest naszą naturą, ale paradoksalnie jesteśmy szczęśliwi. Jesteśmy lekcy jak piórko, nie musimy dźwigać ciężaru życia. Nic nie jest prostsze niż bycie tym.
co do depresji - jest to naturalna reakcja na otaczającą rzeczywistość przeciętnie inteligentnego/wrażliwego człowieka. niestety (albo stety) trzeba sobie uświadomić że z życia nie ma drogi wyjścia - no way out. wtedy depresja znika. kiedy doświadczymy przebudzenia, doświadczymy nieskończoności życia - o ku**a!@# to się nigdy nie skończy!". wtedy nieszczęśliwe "ja" się relaksuje bo nie może tego unieść - to jest nie do uniesienia. Nawet samobójstwo nie pomoże, odrodzimy się ponownie. Następuje całkowita bezradność która jest naszą naturą, ale paradoksalnie jesteśmy szczęśliwi. Jesteśmy lekcy jak piórko, nie musimy dźwigać ciężaru życia. Nic nie jest prostsze niż bycie tym.07 Lis 2014, Pią 19:57
Cytat:widzę, że promujesz nonduality, które tak potępiałeśJa nie potępiam nonduality jako takiej, tylko generalnie pewnych nauczycieli neo-advaity, którzy promują dość wąskie spojrzenie na duchowość, to wszystko. W sumie Jeff Foster niejako zalicza się do nich, co nie zmienia faktu, że czasami coś sensownego ma do powiedzenia.
Zresztą tak doszedłem do wniosku ostatnio, że tego typu nauczanie tez jest potrzebne, wyobraź sobie gdyby byli tylko tacy nauczyciele jak Anadi, ludzie by poddali się na wstępie, a tak to dostają nauki takie jakie na dzień dzisiejszy są w stanie strawić.
Fajny cytat:
"Pierwszą rzeczą jaką musisz sobie uświadomić jest to, że nigdy nie będzie czasu kiedy znikniesz lub umrzesz, ponieważ nigdy nie było czasu kiedy się narodziłeś. Zawsze istniałeś jako Świadomość i będziesz zawsze istniał jako Świadomość.
Po przebudzeniu, co dzieje sie z tobą gdy umierasz? Dokąd idziesz? Kiedy się budzisz, zostajesz tam gdzie jesteś. Nie ma dokąd pójść, nie ma dokad powrócić. Po prostu jesteś. Jesteś swoją Jaźnią. Wszechobecnością."
12 Lis 2014, Śro 23:19
13 Lis 2014, Czw 21:41
Wielu ludzi, między innymi takich jak ja, poszukuje w medytacji drogi do wyzwolenia, pokonania choroby umysłu. Sam się teraz zastanawiam na ile w medytacji mam intencję, unikania cierpienia (teraz i w przyszłości), a na ile tak naprawdę chcę się dowiedzieć całkowicie szczerze kim jestem, lubię sobie zadawać pytanie CZYM JESTEM, lubię tą ciszę, czasem da się coś zauważyć, można zejść głęboko, czuję, że to mnie leczy (frazes: leczy moją duszę, muszę sprawdzić czy naprawdę ją mam), uzdrawia ciało, umysł i coś to obserwuje, dziwne, dziwne jest to uczucie, ale po tym sama mi się mordka cieszy, nie zmuszam się do uśmiechu, on się sam pojawia spontanicznie. A jeszcze, gdy wcześniej się czymś mega stresowałem, to po medytacji mam "szczękanie zębami" czuję dosłownie jak fala stresu opada, a mięśnie się rozluźniają, szczękania zębami nie sposób wtedy zatrzymać, ile tego 
jeszcze we mnie siedzi, że są ..ah cisza, po co dalej pisać i rozpalać umysl do czerwnosci
jeszcze we mnie siedzi, że są ..ah cisza, po co dalej pisać i rozpalać umysl do czerwnosci 25 Lis 2014, Wto 13:39
11 Gru 2014, Czw 17:09
09 Sty 2015, Pią 20:34
09 Sty 2015, Pią 20:36
10 Sty 2015, Sob 11:11
11 Sty 2015, Nie 20:06
12 Sty 2015, Pon 0:08
12 Sty 2015, Pon 20:39