PhobiaSocialis.pl

No, bo pierwszy raz to tylko jeden raz A tych razów powinno być co najmniej 7 w tygodniu

Pierwszy raz...dawno temu to bylo. Milo to wspominam ,co prawda bylem zestresowany jak cholera ,ale dziewczyna byla profesjonalistka. wyszlo ok.
A wrazenia, za+ (zreszta jak po kazdym nastepnym) ,po pierwsze duza ulga ze juz nie jestem prawiczkiem,po drugie niesamowity przyplyw pewnosci siebie, (mlody bog ,czulem sie niesmiertelny,nawet fobia zanikla).Ale niestety po jakis czasie to przeszlo.

Mysle, ze wiekszosc oczekuje cudu, uwolnienia od klopotow i uzdrowienia ze wszystkich chorob...im wieksze oczekiwania, tym wieksze moze byc rozczarowanie.
Odszukalam ciekawy fragment pewniej ksiazki:
"Moje doświadczenia w dziedzinie seksu kojarzyły mi się z oczekiwaniami wobec nowego, wspaniałego filmu, o którym wszyscy mówią i który wszystkich zachwyca. Idzie się do kina z wielką nadzieją, że będzie tak jak mówią. A potem już po wszystkim i człowiek wychodzi z kina, mrużąc oczy przed ostrym światłem - zmęczony, lekko rozczarowany i zdziwiony, skąd ten cały szum wokół takiej błahostki."

...

fistaszek napisał(a):Mysle, ze wiekszosc oczekuje cudu, uwolnienia od klopotow i uzdrowienia ze wszystkich chorob...im wieksze oczekiwania, tym wieksze moze byc rozczarowanie.

Mógłbym odnieść to do wielu sytuacji, w których dążymy do czegoś za wszelką cenę licząc, że jeden (w naszym mniemaniu) sukces jest w stanie zmienić coś, czego nie jest w stanie zmienić.
Ile lat ja próbowałem być taki jak moi znajomi licząc na to, że dowartościowując się(między innymi w ten sposób) stanę się taki jak inny.

To już pewnie offtop, ale czasami lepiej zejść trochę niżej, zapytać samego siebie, czego się pragnie, jakie ma się możliwości i w jaki sposób można zrealizować przynajmniej część swoich pragnień. Może tylko część, ale jednak prawdziwych, naszych pragnień.

SkazanaNaSamotność napisał(a):kierowała mną nie tylko potrzeba samego sexu ale przede wszystkim czułości, bliskości..

No właśnie. Sex jest tylko uzupełnieniem miłości a tak naprawdę mamy ogromną potrzebę bycia kochanym i rozumianym. Daje nam to poczucie bezpieczeństwa i bliskości z osobą kochającą nas co jest ważną potrzebą psychiczną każdego człowieka. Wtedy mijają wszelkie lęki a nawet fobie. Czujemy się bezpiecznie jak maleńkie dziecko w ramionach swojej matki 8)

dla mnie byłby to olbrzymi krok do przodu

pod warunkiem że chodziłoby tu właśnie o osobę która nie robi tego z byle kim, a nie panią z agencji, czy inną taką

to byłoby potwierdzenie że jestem normalnym człowiekiem tak jak wszyscy, że to jednak nieprawda że związek / miłość / uczucia / bliskość to nie są rzeczy dla mnie, że w tej dziedzinie życia też mogę odnosić sukcesy
że jestem na tyle dobrej jakości osobnikiem, że można chcieć się ze mną przespać
że nie jestem taką mrówką-robotnicą, czasem pożyteczną (
-prooszę pomóż mi to rozwiązać, hihi, jesteś taki mądry
(...)
-dzięki bardzo <znika>
), ale niezdolną do rozmnażania

Sam pierwszy raz nie miał nic do rzeczy w przypadku mojej fobii. Ogólnie współżycie seksualne jest odrębnym tematem i moim zdaniem nie ma wiele wspólnego ze zdrowiem psychicznym. Natomiast bardzo pomógła mi moja była partnerka. Gdy miałem oparcie w kimś przez 24h na dobę moja fobia stała się praktycznie zerowa. Niestety po 2.5 rocznym zwiazku wszystko sie rozpadło. Teraz od 12 miesiecy znow przezywam stany fobii społecznej i depresji. Leki mało pomagają - najlepszym lekarstwem jest bliska osoba niestety.

a tak się spytam... uprawiając seks nie macie obaw, że możecie złapać jakiegoś syfa?...

fobia i seks? hahahaha

slawomir napisał(a):fobia i seks? hahahaha

haha, Twój post też mnie rozbawił

equazen napisał(a):Teraz od 12 miesiecy znow przezywam stany fobii społecznej i depresji. Leki mało pomagają - najlepszym lekarstwem jest bliska osoba niestety.

Zgadzam się z tym

...

a o gumach to wam nie wiadomo? -.-


a co z tego ze sie ma bliska osobe kiedy to i przy niej sobie nie radzisz.
mnie ogarnia rozpacz kiedy to samej siebie wytlumaczyc nie moge.

Ale gumy nie dają 100% bezpieczeństwa...

tylko brak sexu daje 100 procent bezpieczenstwa -.-

magg. napisał(a):a o gumach to wam nie wiadomo? -.-

Nie, no padłem
Bardzo rozsądne myślenie i całkiem niegłupie. Bez tego można za wcześnie zostać młodym tatusiem albo chodzić ze wstydem do lekarza i leczyć się na HIV-a.

WOLFgang napisał(a):Jest ryzyko jest przyjemność hehe.

bez ryzyka nie ma zabawy,
no pain no game!

yeah.

Cytat:no pain no game!

Co wy o jakimś sado-maso myślicie?

Sex sam w sobie nikogo nie uleczył z lęku. Ci którzy chcą go traktować jak lek niech dadzą sobie spokój, bo to żaden lek, a sterta nowych lęków i barier.
Z damskiej perspektywy
Do udanego pierwszego razu trzeba mieć
odpowiednią osobę- nie wiem jak to faceci traktują, ale uważam że powinna to być osoba do której ma się zaufanie, ma się na nią ochotę i najlepiej jak się ją kocha.
Odpowiednie miejsce- a nie łapu capu w parku, pod osłoną nocy,
A najważniejsze pytanie na które sobie trzeba odpowiedzieć to czy tego naprawdę chcecie, "a nie jestem dziewicą mam 20 lat- tragedia"- bez przesady.

Co do mnie to wszystko było by ok gdyby nie fakt że ktoś mi dokopał słownie, żebym poczuła się jak g.. bo on też się tak poczuł. I wtedy moja fobia dopiero się rozszalała.

Uważać uważać z kim co i jak

motyl napisał(a):Jak u was wyglądała sytuacja po pierwszym udanym stosunku? Zauważyliście jakąś poprawę ogólnego samopoczucia, czy wasze lęki się zmniejszyły? Wiecie o co chodzi: życie z stało się całkiem znośne. Ja odpowiem pierwszy: nie wiem

po pierwszym średnio, po kilkunastu następnych - rewelacja!

szkoda ze taki stan nie moze utrzymywac sie cale zycie

Kiedyś uprawiałem tylko seks oralny z kobietą(nie dziewczyną) i ogólnie się przytulałem itp itd.i teraz się lepiej czuję jakby fobia trochę minęła więc myślę że coś w tym jest.Może to hormony:wazopresyna,oksytocyna.Może ktoś wie coś więcej

Kiedyś uprawiałeś, i dopiero teraz się lepiej czujesz? W takim układzie wszystko co wydarzyło się pomiędzy mogło wpłynąć na poprawę ; )

Może przytulanie wystarczy (to też wymienił)? ; D

No wczoraj miało to miejsce