Cechy kobiety, która nie nadaje się do związku

[Zasió]

moim zdaniem każda niezrównoważona emocjonalnie dziunia. tak tak, wiem laski som zmienne, majom humory i PMS, ale jednak mniej i bardzie humorzaste.

od takiej jak moja matka Boże uchowaj, a są pewnie jeszcze gorsze.

[Trup]

Mz. takie, co ciągle pesymizm mają w głowie..
Pesymizm zabija wszystko na swej drodze, nawet szczęście zakochania..

[Amcio]

mezczyzni - prosto myslacy debile
kobiety - bardziej niezdecydowane idiotki

ludzie - (?) najgorsza rzecz jaka widzialem
bóg - juz dawno umarl

[Proxi]

ostro

[grego]

a mi się podoba

[Patrycjusz]

Mz. takie, co ciągle pesymizm mają w głowie..
Pesymizm zabija wszystko na swej drodze, nawet szczęście zakochania..

I bardzo dobrze, zakochanie jest dla dzieci. Za to pesymizm nie zabija miłości, która jest wyborem etycznym, a nie chemią.

@temat - do związku nie nadają się kobiety z zaburzeniami BPD/NPD. W sumie do niczego oprócz gazu.

[Mar]

Uuu ostro

Ale co do pesymizmu to się zgadzam, za duże spustoszenie robi
Pesymizm wpływa na drugą osobę, zawsze po dłuższym czas stałego kontaktu, nieważne czy chodzi o związek, czy jakąkolwiek inną relację

[vesanya]

@temat - do związku nie nadają się kobiety z zaburzeniami BPD/NPD. W sumie do niczego oprócz gazu.

Patrycjusz, na forum mamy osoby nie tylko z fobią, ale i z innymi zaburzeniami psychicznymi. Na razie tylko upominam, bo jesteś nowy, ale nie będę tolerować tekstów o nadawaniu się do gazu.

[Patrycjusz]

To była metafora. To ciekawe, bo gdybym ja reprezentował sobą (w sferze emocjonalnej) to, co moja ex-bpd to poszedłbym jednak w ślady tej Sylvii Plath.

Bo to się nie nadaje do związku. A najgorsze jest to, że w opozycji do innych zaburzeń z grupy A lub C, patologicznie wchodzą w te związki. Tutaj akurat pasuje cecha z krewnego dyssocjalnego "brak uczenia się na błędach (kary)". Każda próba przekonania mnie, że osoba z bpd może być ok w związku skończy się fiaskiem więc proponuję uciąć temat/skasować post, skoro tak boli prawda.

[vesanya]

Nie próbuję Cię do niczego przekonać w temacie związków z osobą z BPD. Rozumiem przykre doświadczenia, myślę tylko, że powinieneś wyrażać swoje zdanie bez użycia takich "metafor" jak powyżej.

[Proxi]

To była metafora. To ciekawe, bo gdybym ja reprezentował sobą (w sferze emocjonalnej) to, co moja ex-bpd to poszedłbym jednak w ślady tej Sylvii Plath.

Bo to się nie nadaje do związku. A najgorsze jest to, że w opozycji do innych zaburzeń z grupy A lub C, patologicznie wchodzą w te związki. Tutaj akurat pasuje cecha z krewnego dyssocjalnego "brak uczenia się na błędach (kary)". Każda próba przekonania mnie, że osoba z bpd może być ok w związku skończy się fiaskiem więc proponuję uciąć temat/skasować post, skoro tak boli prawda.

Patrzysz przez pryzmat własnych wąskich doświadczeń i oceniasz ogół, jakbym widział takiego typowego przygłupa w dresie z jpjp na czole który raz trafił na "złego policjanta" i teraz nienawidzi całe środowisko, nie dostrzegając nawet swojej winy. W.ypierdalaj pajacu - nie obrażaj się, to tylko metafora.

[wax and wire]

do związku nie nadają się kobiety z zaburzeniami BPD/NPD. W sumie do niczego oprócz gazu.

gościu, nie uogólniaj, spinasz się jak stare gacie, moim zdaniem tylko pesymizm bardzo mocno wpływa na związek/znajomość, nawet jakby ktoś miał problemy, a starałby się być pozytywnie nastawiony, to mógłbym z taką osobą się zadawać, jeśli nie to niestety, kobiety powinny być, miłe, mieć klasę, potrafić śmiać się same z siebie, patrzyć poważnie w przyszłość, mieć ambicje, dobre wykształcenie, lub do niego dążyć, posiadać PASJĘ, kobieta która jej nie ma, po latach o czym z nią porozmawiam? o nowym serialu na Polsacie? Karyny mnie np. nie interesują, nie wisieć na kimś a co najważniejsze być wyrozumiałe, każdy ma jakieś tam swoje wymagania, ale już takie gadania jak Ty Patrycjusz to przesada, jak to mówisz z gazem, sam idź do gazu ; )

Patrzysz przez pryzmat własnych wąskich doświadczeń i oceniasz ogół, jakbym widział takiego typowego przygłupa w dresie z jpjp na czole który raz trafił na "złego policjanta" i teraz nienawidzi całego środowiska, nie dostrzegając nawet swojej winy. W.ypierdalaj pajacu - nie obrażaj się, to tylko metafora.

nikt tego lepiej nie ujął ; p

[Mar]

A ja jestem czasem drętwa, nieuprzejma, zdystansowana, czasem radosna ale najczęściej to marudzę, jestem pesymistką do kwadratu i do tego później już mi się nie chce starać w związku : )
A później wszystko mnie rani, wszystko traktuję poważnie, ciągle widzę błędy partnera i mu o nich mówię (swoje też dostrzegam, żeby nie było). Nie wkurzam się, nie robię fochów, ale ciągle smucę, więc związek ze mną to jeden wielki smutek i ból serca. Można mnie rozśmieszyć, aż tak poważna nie jestem, potrafię być optymistką i mieć dystans do siebie, ale im dłuższy związek, tym rzadziej się to pojawia. Jakby na początku depresja się cofała, a później coraz częściej dawała o sobie znać

W skrócie, nie mogę być w poważnych związkach, bo mnie wykańczają. Mam dwa za sobą i stwierdzam, nigdy więcej póki się nie wyleczę

Uuu jestem taka nienadająca się do związku, można to wyrzucić i nie patrzeć, bo nie jestem taka jaka powinnam być. Mam kota i piwo, prawie jak silna, niezależna kobita :' )

A tak szerio, to zależy od człuwieka i tyle
Cecha cesze nie równa

Uuu ostro

Właśnie zdałam sobie sprawę, że napisałam jak Proxi kilka postów wyżej xD

[Patrycjusz]

Ok, bez metafor. Jasne, że doświadczenie robi swoje, ale wpisz sobie w google "borderline" i przeczytaj, co ludzie po związkach z nimi mają do powiedzenia, co piszą o tym, jak się czują. Sam czułem się dokładnie tak samo (bo to nudny schemat). Nie róbmy dobrej miny do złej gry.

Dres JP paradoksalnie w swojej głupocie ma rację, nie popełnił błędu tylko padł ofiarą ograniczania swobód obywatelskich (o ile mówimy o piwku a nie spuszczaniu łomotu).

A poszedłbym do gazu, gdyby to było legalne, niestety eutanazja na życzenie nie jest taką prostą sprawą nawet w Holandii. Widzę, że trafiłem w czuły punkt, to fakt, sporo osób z bpd wykazuje również symptomy osobowości unikającej. Proponuję terapię zamiast się oszukiwać.

[Proxi]

Dres JP paradoksalnie w swojej głupocie ma rację, nie popełnił błędu tylko padł ofiarą ograniczania swobód obywatelskich (o ile mówimy o piwku a nie spuszczaniu łomotu).

A to nie wina policjantów tylko upośledzonego systemu. Nienawidzić ludzi sugerując się skrajnymi przypadkami? Są normalni i po+, jak w każdej grupie społecznej, a równanie wszystkich do tego samego poziomu to skrajna głupota.

Jasne, że doświadczenie robi swoje, ale wpisz sobie w google "borderline" i przeczytaj, co ludzie po związkach z nimi mają do powiedzenia, co piszą o tym, jak się czują. Sam czułem się dokładnie tak samo (bo to nudny schemat). Nie róbmy dobrej miny do złej gry.

Nikt by się nie przyczepił gdybyś wyraził swoje zdanie bez tego plucia i pogardy do osób z zaburzeniami. Nie chodziło o treść, a formę. Następnym razem zastanów się gdzie i do kogo piszesz bo przez swoje wypowiedzi możesz kogoś zranić. Równie dobrze Ty mogłeś pomyśleć wcześniej, zanim wszedłeś z taką osobą w związek, a nie teraz zachowywać się jak dziecko któremu zepsuła się zabawka. Wiadomo, że relacje z kimś z zaburzeniem/chorobą są trudniejsze, a może nawet nie trudniejsze, a inne, wszystko zależy od konkretnej osoby i jej nastawienia.

[Patrycjusz]

Jak mam pluć i gardzić osobami z zaburzeniami, skoro sam jestem w jakiś sposób zaburzony i jestem z taką osobą w związku? Chodzi mi o jedno, konkretne zaburzenie, a w sumie o grupę B.

O ile dobrze widzę, w tytule forum nie ma "borderline.fora.pl", poza tym to nie do końca moje wypowiedzi kogoś ranią, tylko ogólna opinia (którą potwierdzam), a ta jest znana. Nawet terapeuci odmawiają, ciekawe dlaczego.

Wchodząc z taką osobą w związek nie miałem pojęcia, że coś takiego istnieje. I to też jest element schematu.

Czytając o toksycznych związkach nie widzę, żeby coś zależało od konkretnej osoby. Ja też przez swoją dystymiczność realizuję schemat, który w praktyce powielają miliony ludzi. Zaburzony na tle niezaburzonych wypada indywidualnie, niestety wśród "swoich" jest szary. Ten indywidualizm zaburzenia tyczy się jego stopnia, który pozwala na autorefleksję i chęć naprawy lub nie pozwala, i wtedy jest całkowicie destrukcyjne.

[vesanya]

Proxi, wax and wire - uspokójcie się, bo część Waszych wypowiedzi znacznie przekroczyła granicę.

[ewl]

Co za TYP....

Wszedłeś na to forum po to, żeby wylać swoje frustracje po nieudanym związku?

[vesanya]

Jeśli chcecie kontynuować tę dyskusję, to bez obraźliwych określeń.

[Patrycjusz]

Wszedłem na to forum jako introwertyk licząc na to, że jak ktoś ma fobię społeczną to cechuje się też cechami introwertyka, jednak zaczynam w to wątpić. Straszny paradoks. Zauważyłem temat, pomyślałem, że znam jedną taką "cechę" (a w zasadzie cały zestaw cech) i grubiańsko wyraziłem swoje zdanie. Jak ktoś nie ma argumentów to potem się kończy na "tłumokach". Zapewniam was, że przeczytałem o tym zaburzeniu więcej, niż trzeba i miałem z tym też doświadczenie więc czuję się kompetentny do dyskusji, nie robią na mnie wrażenia wyzwiska. Akurat tutaj sprawdza się zasada, że jak się skrytykuje to zaburzenie, to nagle ni z gruszki ni z pietruszki wyskakują jak grzyby po deszczu ci, o których mowa i zaczyna się agresja.

[BlankAvatar]

jezu czy to tak trudno zrozumiec, ze chodzilo przede wszystkim o forme wypowiedzi (zwrot 'do gazu')

[ewl]

Drogi Patrycjuszu,

również przeczytałam o tym zaburzeniu więcej niż trzeba, a nawet jeden z lekarzy X lat temu stwierdził, że to mam. Może i tak było, fakt jest jednak taki, że wciąż się leczę i wielu cech się pozbyłam, natomiast sama jedna wiem, jak męczące może być życie osoby mającej tę przypadłość.

No i taka sytuacja, dziś wchodzę sobie na forumek, a tu jakiś koleś pisze 'borderlajny do gazu'.

Nosz kurczę mać. To nie jest forum "hejtujemyzaburzenia.fora.pl" !

Ech, choć pewnie i tak moja wypowiedź spłynie po Tobie jak po kaczce, bo przyznając się stałam się dla Ciebie zapewne nikim, zwykłym nic nie wartym ...

PS W sumie to ci się udało, czuję się teraz mega .

Po co terapia, po co motywacja do zmian, skoro i tak zawsze znajdzie się osoba która potrafi w jednej chwili to s+ć, przynajmniej czasowo...

[Patrycjusz]

Ja za to proponuję nie czepiać się słówek a merytorycznej treści, co do której jak widzę panuje tutaj zgoda. kitty, skoro leczysz się X lat to mój "hejt" nie dotyczy Ciebie, lub w małym stopniu. Nie jest z kosmosu przekonanie, że osoby z tym zaburzeniem się do niego nawet nie przyznają, a co dopiero mówić o rozpoczęciu terapii - a co dopiero, o zgrozo, utrzymaniu tej terapii.

Skoro dajesz radę X lat to chyba nie zmienisz zdania przez jednego z+ na forum. Chociaż widziałem te nagłe zmiany zdania w wyniku najmniejszych szczegółów, nie przejmuję się zbytnio, bo za kilka minut znowu możesz zmienić zdanie. Takich jak ja jest sporo, z każdym dniem osób poranionych przez bpd przybywa więc współczuję zaszczucia.

Rozszerzając trochę wątek, ja sam mam zaburzenia depresyjne, jednak nie w zakresie niemożliwości funkcjonowania, a wartościowania, konkretnie urojenia małych wartości. Wiele razy zarzucano mi, że dołuję i nie miałem o to do nikogo żalu. To też jest ciężkie, nie wierzyć w nic a musieć funkcjonować w społeczeństwie, ukrywać swoja prawdziwą, cyniczną twarz. Widzę rozbieżność między wzięciem odpowiedzialności za swoje odchylenia.

[Placebo]

Tak sobie przeglądam ten temat i zastanawiam się czemu jeszcze nikt nie wymienił braku atrakcyjności fizycznej. Wygląd ma znaczenie i zastanawia mnie czemu ludzie często jednak wolą o tym nie pisać

[cthulhu]

W sumie tak na to spoglądając, to większość cech nadających się/ nie nadających się zależy od partnera. Można przyjąć jakieś ogólne normy ale kto powiedział, że kobieta która posiada cechy całkiem przeciwne do tych norm nie znajdzie kogoś jej pasującego. Może będzie jej trudniej ale zawsze są szanse. Więc jak dla mnie to duża kwestia przypasowania i znalezienia odpowiedniej osoby. Stąd nie powiedziałabym, że istnieją jakieś ogólne cechy, które skreślałyby kogoś i przedstawiały daną kobietę jako w ogóle nie nadającą się do związku.