|
03 Paź 2019, Czw 14:06, PID: 806690
Nie mam kompletnie kogo zaprosić, a nawet w czasach szkolnych jak się trafił jakiś kolega raz na 100 lat to miałem opory żeby wpuścić kogoś do mojej bezpiecznej pustelni, no i bałem się że ktoś mi wejdzie na komputer, będzie grzebał w rzeczach itp.
06 Sty 2020, Pon 13:16, PID: 813479
Raczej zawsze wolałam iść do kogoś niż zapraszać do siebie - wiadomo, od kogoś w każdej chwili można uciec
 Teraz myślę, że od czasu do czasu byłoby fajnie, jakby ktoś wpadł. Np. marzy mi się babska posiadówa z chlaniem wina i oglądaniem musicali  Ale nie mam koleżanek, dwie bliższe wyjechały, inne są mężate i dzieciate albo nie na tyle dobrze je znam, żeby coś takiego zaproponować.
06 Sty 2020, Pon 15:52, PID: 813490
Czasem się kogoś zaprosi ale to raczej rzadko. Bardziej lubię do kogoś przyjść.
06 Sty 2020, Pon 16:03, PID: 813492
Ja zawsze bałem się do kogoś iść, a do siebie też nie lubię zapraszać. Wolę kontakt w necie.
24 Mar 2020, Wto 1:31, PID: 817945
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 24 Mar 2020, Wto 1:32 przez stokrotkapolna.)
Rzadko. Na początku - bo miałam okazję dopiero na studiach od nowa tego zasmakować - czułam się nieswojo. Zaczynam być w tym coraz lepsza. Zawsze sobie powtarzam, żeby się nie nakręcać i zachowywać normalnie. Zauważyłam, że lepiej czuję się w otwartych przestrzeniach. Nie wiem, czy to, co napisałam ma sens. Chodzi mi głównie o galerie handlowe, starówkę, restauracje itp. Czasami się martwię o to, co będzie po tych studiach. Teraz czuję, że żyję i jestem - w jakiś stopniu - akceptowana. Ale o to będę się martwić w przyszłym roku
10 Kwi 2020, Pią 20:14, PID: 818970
Nikogo już nie zapraszam bo nikt nie chce przychodzić bez sensu siedzieć w ciszy.
11 Kwi 2020, Sob 9:15, PID: 818993
czasami zapraszam ale jedna max 2 osoby. Mieszkam w pokoju 12m2 wiec na wieksza impreze nie ma szans
11 Kwi 2020, Sob 10:07, PID: 818995
Mieszkam w takiej norze, że wstyd by było xd
11 Kwi 2020, Sob 10:35, PID: 818998
Ostatni raz, kiedy zaprosiłam do siebie gości, to były moje dwunaste urodziny :|
11 Kwi 2020, Sob 10:37, PID: 818999
Nope, a jak bym miał kogo to nie wiem, czy bym chciał. Mimo wszystko nie jestem u siebie, tylko u starych. xP
12 Kwi 2020, Nie 18:38, PID: 819063
Dawniej wolałem zapraszać kolegów do siebie. Potem, od kiedy miałem swój własny komputer, wolałem do nich przychodzić. Nie chciałem by mi ktoś grzebał w rzeczach (rysowałem głupie rysunki, pisałem durne teksty w Wordzie, miałem kiczowate strony w zakładkach). Nie miałem nic do zaoferowania poza grą o europejskich ciężarówkach i niezręcznym wpisywaniu "śmiesznych filmików" w polu wyszukiwania. Dawniej w czasach gimnazjum miałem z takim jednym byłym kolegą wspólny język w buszowaniu po Internecie i zawsze było śmiesznie oglądać przeróbki. Z obecnym, też w sumie byłym kolegą nie miałbym nic do robienia w domu. Ostatnio był u mnie parę lat temu, by coś zgrać. W międzyczasie na siłę oglądaliśmy filmiki. Ani razu się nie zaśmiałem. Było drętwo. Lepszy kontakt mieliśmy na dworze przy aktywnościach. Tak więc od paru ładnych lat nie zaprosiłem nikogo do siebie i nie mam kogo zaprosić.
20 Maj 2020, Śro 18:06, PID: 821420
W myśl angielskiej maksymy - mój dom (w tym przypadku pokój) jest moją twierdzą. Nędzny ze mnie gospodarz,
a ilekroć ktoś wtargnie na mój teren, aktywują się we mnie jakieś atawistyczne zapędy, wściekła chęć przegnania intruza. Mam wielką potrzebę prywatnej, niezmąconej niczyją obecnością przestrzeni, w której mogę czuć maksymalną swobodę. Toleruję jedynie okazyjne towarzystwo insektów.
19 Wrz 2025, Pią 8:22, PID: 880767
ja najbardziej lubię spotykać się na mieście, nie trzeba zapraszać do siebie, sprzątać, mieć niczego do jedzenia; no i nie ma poczucia, że teraz ja muszę tego kogoś zaprosić jak mnie zaprosił (żeby nie być pasożytem czy z wdzięczności)...
najbardziej nie lubię zapraszać do siebie.
19 Wrz 2025, Pią 9:23, PID: 880768
(19 Wrz 2025, Pią 8:22)FireSoul napisał(a): ja najbardziej lubię spotykać się na mieście, nie trzeba zapraszać do siebie, sprzątać, mieć niczego do jedzenia Jeśli gościowi zależy na jedzeniu, to sam może przynieść ciastka, a herbatę lub kawę pewnie zawsze masz. To dużo tańsze niż na mieście, ale też wymaga pewnej bliskości. A przede wszystkim wiąże się z pokazaniem komuś dużej części siebie, co dla kogoś z fobią będzie decydujące, żeby tego nie robić.
19 Wrz 2025, Pią 11:52, PID: 880769
z fobią czy bez, każdy ma inny stopień potrzeby prywatności, ja raczej dość duży, wolę nie pokazywać swojego bałaganu xD
mimo, że to tańsze... zazwyczaj też mam jedzenie dla siebie a po resztę mimo że mnie stać, trzeba się wybrać (tak kawa czy herbata jest).
19 Wrz 2025, Pią 12:22, PID: 880770
(19 Wrz 2025, Pią 11:52)FireSoul napisał(a): z fobią czy bez, każdy ma inny stopień potrzeby prywatności, ja raczej dość duży, wolę nie pokazywać swojego bałaganu xD No ale jednak brzmi jakby ta "potrzeba prywatności" była głownie podszyta lękiem i wstydem. Bo co sobie pomyślą na mój "bałagan". Też tak miałem do momentu aż miałem okazję być u paru osób z pracki i się okazało, że tam większy bałagan niż u mnie. xP
19 Wrz 2025, Pią 12:24, PID: 880771
Prywatność jest ok, o ile wynika z własnych przekonań, a nie lęków lub paranoi. Każdy musi sam to sobie uczciwie ocenić.
Raczej nikt nie ma w domu zapasów jedzenia przeznaczonych na przyjmowanie znajomych - to się ogarnia na bieżąco.
19 Wrz 2025, Pią 12:29, PID: 880772
Jak znajomi są wychowani to z reguły bez niczego i tak nie przychodzą. xP
19 Wrz 2025, Pią 13:35, PID: 880776
u mnie jest prawdziwy bałagan (w moim pokoju), moja mama jest tym wręcz przerażona... ja się w nim odnajduję, a sprzątanie mi jakoś nie idzie... pewnie znajomi nie czuliby się dobrze w takim rozgardiaszu... nie wiem, tak myślę. moim rodzicom się mój bałagan nie podoba, myślę, że jeśli chodzi o wstyd to bardziej oni wstydzą się, że ich córka tak balagani... ja sobie tylko myślę, że jak już kogoś zapraszam to powinien czuć się u mnie dobrze, a dostaję sygnały od rodziców, że ktokolwiek wejdzie do mojego pokoju, dobrze się nie poczuje...
19 Wrz 2025, Pią 13:47, PID: 880777
A gdzie masz większy bałagan, w pokoju czy w duszy?
 U mnie w pokoju akurat zawsze względny porządek, więc to nigdy nie był problem. Dosłownie gościłem w nim jednego znajomego (internetowego, ale bliskiego), który przyjechał z daleka i głupio było odmówić.
19 Wrz 2025, Pią 13:58, PID: 880778
Jest gatunek ludzi co w bałagan maja wyjobane. Grunt to trafić na swoich przy których nie trzeba zgrywać niewiadomo czego. xP
19 Wrz 2025, Pią 14:26, PID: 880779
Tak, Natalka wpada w niedzielę na Netflixa
19 Wrz 2025, Pią 15:53, PID: 880780
nie widzę potrzeby robić problemu z niczego (ani z mojej duszy ani z tego że wolę nie zapraszać do siebie), ja tylko wyraziłam swoje zdanie na temat zapraszania/spotykania się
można się też spotkać na wspólny spacer i nawet nie powinno to być kosztowne, można nie tylko pójść na miasto ale też do lasu czy na wieś (zależnie gdzie kto mieszka).... dodatkowo nie wszędzie jest bardzo drogo, jakby zaszła potrzeba picia czy jedzenia, a jak już się spotykam z kimś to mogę coś postawić mam taką znajomą, z którą spotykamy się poza naszymi domami, spacer, czasem ona mi coś stawia, czasem ja jej. no ale każdy ma prawo mieć swoje zdanie w tej kwestii (zapraszanie/spotykanie się)
|
|
|
PhS
