|
17 Lip 2008, Czw 11:53, PID: 44418
Masz rację, że zamknięcie się w domu to nie najlepsze wyjście. Ja mam własny interes i po prostu telefonicznie kontaktuję się z pracownikami, w firmie bywam rzadko, wyjście do skarbówki to dla mnie koszmar. Chyba rzucę to w diabły i zmuszę się do normalnej pracy. Ale jak może normalnie pracować ktoś, kto ciągle ląduje na psychotropach?
17 Lip 2008, Czw 12:53, PID: 44431
Troche to dziwny dylemat mysle ze to zalezy od tego ile zarabiasz i ile marnujesz na to czasu(w moim przypadku to bardzo malo czasu).
Normalna praca - czasami wygląda mi to oczywiscie w wyobraźni calkiem fajnie ale za chwile widze przed oczami wyobrazni 8h,monotonia jak szkola zarobki 1,1k to zdecydowanie mowie nie!!! cos mi sie wydaje ze obecnie nie warto w polsce normalnie pracowac... Do SM(szukamzony) ciekawy jestem co to za odszkodowania? jakos dziwnie to brzmi,tymbardziej ze z tego co wiem to nie miales jakiejs typowo patologicznej rodziny.?
17 Lip 2008, Czw 16:17, PID: 44470
W moim przypadku najlepszym wyjściem byłaby praca mimo wszystko w samotności, ale nie całkowitej, tzn. zmuszałaby do jakiegoś kontaktu z ludźmi, do wyjścia z domu. Dlatego zawsze podobała mi się robota typu roznoszenie/wożenie przesyłek (jak listonosz albo jakiś kurier) - w sumie działasz sam ale nie odcinasz się od świata zewnętrznego. Z własnego doświadczenia wiem, że jak siedzę za długo w domu to jest ze mną gorzej. Drugie wyjście to standard: po prostu przemóc się i pracować gdziekolwiek, bo po jakimś czasie i tak zyska się znajomych w tym nowym miejscu pracy. Tyle że przerabiałem ten wariant parokrotnie i tylko raz się sprawdził, tzn. "wtopiłem się" w środowisko. Nawet nie zajęło mi to długo (jakieś 2 miesiące), ale przez ten czas cierpiałem nielekkie katusze. Potem jednak było zupełnie w porządku, nawet zdobyłem nowe znajomości i fajnie tam było. A moje najgorsze doświadczenia zawodowe to praca jako sprzedawca (w dwóch różnych miejscach, aż sam się sobie dziwię) - to był koszmar, krótko mówiąc.
17 Lip 2008, Czw 21:23, PID: 44576
damio ile zarabiasz i czym się zajmujesz? ,że tak pozwolę sobie walnąć z grubej rury
18 Lip 2008, Pią 11:57, PID: 44666
Ja się domyślam ocb. SM tak tłumaczy (i tylko sobie) to, że go nadal utrzymują.
24 Lip 2008, Czw 10:14, PID: 46316
Michał, też mi się tak wydaje
 wiem, że temat jest już lekko przestarzały, ale miałam napisać jak mi się będzie powodziło w nowej pracy, no i.... siedzę w domu od miesiąca, zwolnili mnie, jak i 50ciu innych pracowników, mieli za dużo ludzi ale mi się wydaje, że to przez moje zachowanie, przez małą komunikatywność, bo gdyby nie to, to by mi dali szansę... jutro mam kolejną rozmowę, ale nie wiem, po co w ogóle idę, ja po prostu nie jestem osobą, która się do tego typu pracy nadaje, ze względu na fobię i unikanie ludzi zresztą człowiek z fobią nie nadaje się do większości prac, więc to pewnie nie o rodzaj pracy chodzi a z tym pomysłem dotyczącym wspólnej pracy ludzi z fobią, to rzeczywiście super pomysł; ja jakby co piszę się na to od razu , nie mogę i nie chcę sobie pozwolić na to, by nie pracować...
24 Lip 2008, Czw 19:01, PID: 46449
SzukamMiłości napisał(a):[ ja kolego stawiam pierwsze kroki w tym kierunku byłem 3 razy na zwiadach, przyzwyczaić się poprostu do otoczenia, wiesz o co chodzi z tą tablicą bynajmniej u mnie to mam wrażenie że jest tak że pracodawca przychodzi i sobie nakleja... a w tych pokoikach to wiem że trzeba iśc się zarejestrować i że daje się swoje CV, oni z Tobą chyba wywiad przeprowadzają co by Ci pasowało (napewno możesz wspomnieć ze wolisz pracę w samotności) ...yyyy no i oni wysyłają Twoje CV do pracodawców itp pozdrawiam jeszcze nie byłem w rej. ale powoli powoli bo potzrebuję prace aby studia opłacić a co do pracy to po maturze przez 6 tygodni zajmowałem się odnawianiem garaży, od sprzątania, malowania, tynkowania itp, pracowałem sam i było mi gorzej, ale co jakiś czas ktoś zaglądał(sprawdzał) to już mi było niewygodniej bo niewiedziałem co mam mówić 
25 Lip 2008, Pią 2:37, PID: 46566
mintchocolate napisał(a):... ale mi się wydaje, ...Za kilka dni będzie rok, jak nie szukam pracy ze strachu, że jej nie utrzymam. Że dostanę komunikat, nie jesteś dość dobry, jesteś beznadziejny? Znam kogoś, kto pomógł mi w to uwierzyć.  Permanentnym powtarzaniem.
25 Lip 2008, Pią 16:18, PID: 46805
Jak się nie chce albo ma obawy, iść do urzędu pracy to przecież można przez internet pracy szukać. Ja np. tak robię. Jeszcze nigdy w urzędzie nie byłem. No może jak byłem mały to z tatą ale w swojej sprawie to nie.
Ja korzystam ze strony powiatowego urzędu ale wiem, że są jakieś takie ogólnopolskie też (gratka.pl, na allegro chyba też coś z pracą uruchomili). Znajdziesz interesującą ofertę, dzwonisz, pytasz.
18 Sie 2008, Pon 21:54, PID: 56099
ja na poczatku tego roku ze wzgledu na te paraloty(fs) przestalem chodzic do pracy schowalem sie w domu i tu bylem bezpieczny otoczenie uznalo mnie za lesera i nieroba troche dlogow przez to sie narobilo...na szczescie dzieki paro jakos sie dzwignelem i mam nadzieje ze w przyszlosci nie bede sie juz w lenia bawil...
14 Wrz 2008, Nie 20:23, PID: 66127
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 15 Wrz 2008, Pon 15:04 przez alves.)
Tez ja wszyscy bałem sie chodzoc na rozmowy kwalifikacyjne ale przemogłem sie . szukałem 6 miesiecy.Teraz rozmowy nie sa dla mnie problemem.teraz w 3 firmie pracuje o mam dobry kontakt z pracownikami.
06 Paź 2008, Pon 15:07, PID: 74590
Studia skończyłem w wieku 27lat. Przedłużyły się ze znanych powodów
Pracę mam na własnym etacie ale w dużej firmie. I pracuję w sprzedaży. Początkowo wydawał mi się to świetny pomysł. Niestety rzeczywistość to zweryfikowała. Własny etat pozwala mi uciec do domu kiedy lęk mnie dopada. Powinienem na okrągło spotykać się z klientami, ale robię to sporadycznie, aż cud, że coś sprzedaje. Niestety finansowo jest bardzo krucho, na dłuższą metę tak nie da rady. Teraz widzę, że tą pracę znalazłem nie dla siebie, tylko dla mojej fobii. Jak zaczynałem to pokładano we mnie duże nadzieje. Wszyscy mi mówili, że mam duży potencjał. Mam olbrzymią frustrację, bo ja czuję ten potencjał, mam wiele pomysłów, praca mi się podoba. niestety dzięki FS coraz bardziej odstaje. Swangoz częściej się poddaje i uciekam do domu. Dlatego postanowiłem coś zmienić, stąd moja obecność na tym forum. Najbardziej wkurzony byłem gdy czekałem z zadzwonieniem do dużego klienta(wymyślałem powody dla których nie powinienem się z nim kontaktować). Koleżanka zadzwoniła, spotkała się i zgarnęła dużo kasy, poczułem wtedy gorycz porażki. Najważniejsze, że już to wszystko widzę, a jak widzę to mogę to zmienić.
07 Paź 2008, Wto 1:13, PID: 74917
Trzeba będzie się w końcu wziąć w garść i znaleźć jakąś prace... z miesiąc temu nawet znalazłem ale wytrzymałem tam tylko jeden dzień. Ale to z innego powodu , praca miała wyglądać inaczej niż zapewniał pracodawca i płaca większa. A w rzeczywistości okazało się inaczej. Wiec prysnąłem stamtąd
07 Paź 2008, Wto 1:55, PID: 74928
No to mialam podobnie. Tydzien pracowałam, potem w drugiej miesiac itd.
Jeszcze chyba nie mialam pracy, z ktorej bylabym zadowolona.
07 Paź 2008, Wto 9:07, PID: 74949
k.czarny5 napisał(a):Najważniejsze, że już to wszystko widzę, a jak widzę to mogę to zmienić.Tak... świadomość problemu/jego przyczyn to podstawa... To moja druga "poważna" praca... (Wcześniej dorywcza, fizyczna w wakacje za granicą... mniej odpowiedzialna, więc nie stresowała mnie tak bardzo). I coraz częściej zastanawiam się, czy znajdzie się taka, w której nie będę się bała... Eh... Ja też mam chęci i pewny potencjał jak Ty, Czarny... ale często odpuszczam, nie robię czegoś z tchórzostwa...
17 Paź 2008, Pią 22:25, PID: 79034
Ludzie, z którymi pracuję też się czasem dziwią, co ja tutaj robię, bo powinienem przecież na jakimś bardziej 'świecznikowym' stanowisku być. W życiu!!! nie widzę się w wyścigu szczurów; raz, że nie chce się w coś za bardzo angażować, a dwa-zaniżone poczucie wartości swoje robi
17 Paź 2008, Pią 23:54, PID: 79042
Widocznie na tyle zasługujesz, o ile nie na więcej 8)
31 Paź 2008, Pią 13:14, PID: 83823
Ja też muszę znaleźć pracę.Dostarczałam już swoje SV do kilku sklepów i musiałam coś mówić .Jestem nieśmiała trochę się boje i stresuje wyzwaniami społecznymi.Jednak strach mnie motywuje i staram się jak najlepiej komunikować
To takie spontaniczne i fajne kiedy nagle staję się taka rozmowna.Wkurza mnie tylko jak podczas rozmowy się czerwienie...Nie znoszę tego ale czuję,że czasem tak jest.Pozdrawiam
|
|
|
PhS
Cholera od dwuch dni rozsadza mnie energia, nie mogę już usiedzieć w domu. Poprostu mnie roznosi. Idę w poniedziałek do urzędu pracy i może znajdę coś na sam sierpień. Nawet jak dam plamę to i tak po obronie poszukam innej pracy i nikt sie nie dowie 
: 
