|
02 Gru 2008, Wto 21:15, PID: 97165
Na tyle co przeglądałem forum to wydaje mi się, że nikt nie poruszył tego wątku. Raczej sam w to nie wierzę, ale zastanawiam się, czy można wyjść z FS bez farmakologii czy psychoterapii na zasadzie samozaparcia, tzn. czy wiedząc, że nasze lęki są wyimaginowane można je "olać" i żyć normalnie?
02 Gru 2008, Wto 21:55, PID: 97181
MK napisał(a):Na tyle co przeglądałem forum to wydaje mi się, że nikt nie poruszył tego wątku. Raczej sam w to nie wierzę, ale zastanawiam się, czy można wyjść z FS bez farmakologii czy psychoterapii na zasadzie samozaparcia, tzn. czy wiedząc, że nasze lęki są wyimaginowane można je "olać" i żyć normalnie?A czy możliwe jest żeby ktoś taki w ogóle czytał forum dla fobików? 
02 Gru 2008, Wto 21:57, PID: 97183
Myślę, że sama świadomość, że nasze lęki są wyimaginowane nie wystarczy.
Trzeba jeszcze umieć nad nimi panować. Mam nadzieję, że można osągnąć tą kontrolę bez leków... Nie mam w tym doświadczenia, ale wydaje mi się, że trwalsze efakty niż przez leczenie farmakologiczne można osiągnąć przez terapie (ale to w sumie też leczenie, nie wiem czy pisząc o braku leczenia masz też na myśli niestosowanie terapii?)... Ja nie podchodzę do fobi jako do czegoś co trzeba w 100% wyeliminować... (ale to już osobny temat... )
02 Gru 2008, Wto 22:52, PID: 97203
Moja matka twierdzi, że kiedy była w moim wieku, miała fobię, ale w liceum sama się wyleczyła. Podobno zdarzają się i takie przypadki, ale chyba raczej przy umiarkowanej fobii. W silniejszych przypadkach leczenie u specjalisty wydaje mi się konieczne. To naprawdę nie boli!
02 Gru 2008, Wto 23:24, PID: 97213
soulja napisał(a):Mówię to z mojej perspektywy. A co fobia u Ciebie to już przeszłość ?
03 Gru 2008, Śro 0:52, PID: 97237
Wychodzenie z fobii to długotrwały proces, a nie jednorazowy akt. Potrzeba jakiegoś drogowskazu, bo samemu czasem trudno znaleźć tyle siły. Tak jak kontakty społeczne są wielowymiarowe, dotyczą relacji z ludźmi bliskimi jak i np. urzędnikami, tak też fobia dotyka różnych aspektów naszego życia. Z doświadczenia powiem, że wyzbyłem się strachu przed kontaktami oficjalnymi z tzw światem instytucjonalnym, załatwianie spraw w urzędach czy kontakty z klientami w pracy nie stanowią już dla mnie problemu - po prostu im częściej masz do tego okazje, tym większej nabierasz w tym wprawy. Teraz wyzwaniem jest pozbycie sie paniki w sytuacjach towarzyskich, tutaj nie wiem czy konieczna nie będzie jakaś terapia czy piguły.
03 Gru 2008, Śro 1:32, PID: 97255
Ale czasem jest tak, że sobie idę z kimś w biały dzień przez miasto, na trzeźwo i sobie rozmawiamy, ta rozmowa jakoś się kleji i wtedy fobia ma wagary :-) w takiej sytuacji jestem skłonny normalnie się zachowywać, nawet wyrwać jakąś fokę :-) Wychodzi na to, że jakbym miał taki dobry nastrój to bym nie miał FS. Macie też tak?
03 Gru 2008, Śro 1:43, PID: 97265
MK, dobry nastrój masz, bo akurat nie czujesz lęku. Jednak napewno długo to nie trwało. Nie leczona fobia, przy nawet neutralnych warunkach może się pogłębiać.
03 Gru 2008, Śro 2:00, PID: 97271
Ja na razie nic nie robie z fobią i do tej pory jest w porządku. Fobii nabawiłem się w gimnazjum, wcześniej niczego takiego nie było, teraz jestem w 2 liceum, na początku było fatalnie, teraz jest już całkiem znośnie, ostatnio wydawało mi się że proces zaczyna się odwracać, ale ostatnio nastąpił lekki przełom - objawy znacznie spadły i taki stan utrzymuje się już z 2 tygodnie. Przez ten czas dokonałem kilku "cosas imposibles", chociażby udało mi się zagadać do dziewczyny z klasy która mi się podoba i "zaprzyjaźnić" się z nią
 Na początku myślałem, że to chwilowe i na następny dzień znów stracę grunt pod nogami, a tutaj niespodzianka - do dzisiaj stąpam po pewnym gruncie.
03 Gru 2008, Śro 2:04, PID: 97273
Sosen napisał(a):MK, dobry nastrój masz, bo akurat nie czujesz lęku. Jednak napewno długo to nie trwało. Nie leczona fobia, przy nawet neutralnych warunkach może się pogłębiać. hehe, pocieszające :-) Powiem Ci, że zacząłem coś cudować z tą Twoją Terapią Richardsa (drugi tydzień) i jakaś minimalna poprawa jest chyba ... Hehe jadę w autobusie i mówię do siebie: "te myśli są złe" albo nucę piosenkę czuję się jak w filmieA Ty Eric może stosujesz leki jakieś?
03 Gru 2008, Śro 2:13, PID: 97279
Wow, to widzę mam już swoją terapię. Fajno xD
Nie no ja tylko polecam, żeby nie było.
03 Gru 2008, Śro 2:14, PID: 97281
Trzeba zmienić nazwę na TERAPIĘ SOSENA
03 Gru 2008, Śro 2:24, PID: 97289
MK napisał(a):A Ty Eric może stosujesz leki jakieś?Nie właśnie nic nie biore
03 Gru 2008, Śro 13:19, PID: 97327
To może Ty jesteś zdrowy. Ja odkryłem że ciężki wysiłek fizyczny dobrze działa na szajbę
03 Gru 2008, Śro 13:59, PID: 97345
chvja, nie chce mi się bawić w jakieś terapie ryczardsa, albo coś. chodzę do psychologa czasami - głównie konfrontuję się z nią i trenuję tym sposobem swe umiejętności dyskusji, biorę prozak, bo lubię no i tyle
03 Gru 2008, Śro 14:08, PID: 97353
Zwjeszak, twoje życie - twoje klocki. To jest łatwiejsze podejście. Bo prozac nie wymaga dużo pracy. Mi nie odpowiada to, że jestem od czegoś zależny, od jakiejś tabletki. Że nie panuje sam nad swoimi emocjami, tylko coś to robi za mnie. Tablety w terapii krótkotrwałej ok, na dłuższą metę - nie dla mnie.
03 Gru 2008, Śro 15:13, PID: 97374
Ja myślę, że to zależy od stopnia natężenia tej fobii. Z silniejszej ciężko wyjść samemu, z lżejszej - przy odpowiednim samozaparciu da się, jak sądzę. I ważne jest też wsparcie, czy to rodziny, czy znajomych, żeby mieć z kimś wyjść, pogadać, wprawić się w dobry nastrój
Cytat:Jeżeli fobia niszczyła mocno twoją osobę przez ładnych kilka lat ,nie dając ci szans na rozwój to nawet kiedy nie masz już jej na głowie , pozostają inne bariery (wcale nie łatwiejsze) do pokonania.Prawda. W takiej sytuacji nawet jeśli nie ma się już lęku przed kontaktami towarzyskimi, to okazuje się, że nie ma z kim tych kontaktów utrzymywać...
03 Gru 2008, Śro 15:25, PID: 97379
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 03 Gru 2008, Śro 16:02 przez Sosen.)
Jeśli jesteś w odpowiednich rękach, albo używasz odpowiedniej terapii (
 ), to "te" inne problemy, o których piszecie tez powinny zostać rozwiązane. Wyjście z fobii nie oznacza tylko obniżenia lęku społecznego, jak już gdzieś pisałem. Może być też potrzebny trening umiejętności społecznych, który jest składnikiem wielu terapii itp.
03 Gru 2008, Śro 16:42, PID: 97399
MK napisał(a):To może Ty jesteś zdrowy. Ja odkryłem że ciężki wysiłek fizyczny dobrze działa na szajbę"Zdrowy" może i jestem, ale w sensie braku podstaw genetycznych do fobii (moi rodzice nie mieli fobii, chociaż moja mama opisuje coś podobnego co przechodziła w liceum ale przeszło jej, nie jestem jednak pewien czy to była fobia). Nigdy przed gimnazjum nie miałem większych problemów w kontaktach z ludźmi, zaczęło się po tych 3 latach "terroru". Mija prawie półtora roku i czuje, że wychodzę na prostą, być może właśnie brak podstaw genetycznych powoduje, że kiedy zapomnę o przeszłości to zapomnę też o fobii. Co do wysiłku fizycznego to mi też bardzo pomaga, jak jest ciepło to biorę rower i jadę z 10km po mieście, jak wrócę do domu, odpocznę, siądę do kompa i zacznę robić coś ciekawego to normalnie czuje jak rosnę w siłę. Do tego następnego dnia zwykle czuje się dużo lepiej niż poprzednio.
03 Gru 2008, Śro 22:29, PID: 97506
Bez depresji i w sprzyjających warunkach zewnętrzych, sądzę, że to jest do zwalczenia samodzielnie. Zwłaszcza jeśli się wie z czym i jak walczyć.
05 Gru 2008, Pią 11:47, PID: 97925
Tak sie też zastanawiałam, czy to można samemu zwalczyć. Jednak sama myśl by podejść do kogoś z roku i o czymś zagadać czasem jest dla mnie za bardzo stresująca. Choć widze pozytywne efekty samozaparcia
Jak sie tak wezmę w garść to i potrafię sensownie mówić i dość głośno. Dystymia mi przeszła- hurra! Bo naprawdę sie już męczyłam, a trwało to z parę lat  Może pomogło mi gdy poznałam kogoś przez gg i obecnie mam chłopaka  Jednak zbyt często ograniczam kontakty tylko do gg, choć wiem, że na dłuższą metę tak się nie da. Chciałabym czasem wyjść z jakąś małą paczką znajomych z roku np. do kawiarni, na spacer. Ale Wiecie sami Pozdrawiam serdecznie.
|
|
|
PhS
