Czy uważacie się za wartościowych ludzi?

[ann_1992]

Wartościowych znaczy takich, którzy:
- osiągnęli coś z czego są dumni,
- nie porównują się na zasadzie "bycia gorszym" od innych,
- rozwijają się i akceptują tempo zmian w swoim życiu,
- nie wstydzą się siebie.

Jakie macie sposoby, by nie dołować się (tym samym stojąc w miejscu), tylko iść naprzód mimo wszystko?

[Zasió]

4xNIE

[ann_1992]

Zas, może ja nie odpowiadam tak zdecydowanie "NIE" na wszystkie z tych punktów jednak też dopada mnie uczucie bycia mniej wartościową niż inni.
Ale wiem, że tak nie może być.. To jest tłamszenie samego siebie i do niczego dobrego nie prowadzi.

[Zasió]

No ja też wiem. Tylko nie mam tych sposobów...

[BlankAvatar]

czasem trudno jest odpowiedziec 4xtak, ale trzeba pamietac, ze nie warto powstrzymywac siebie tylko ze wzgledu na glupie wyobrazenia

[Majkel Dżekson]

Wartościowych znaczy takich, którzy:
- osiągnęli coś z czego są dumni,
- nie porównują się na zasadzie "bycia gorszym" od innych,
- rozwijają się i akceptują tempo zmian w swoim życiu,
- nie wstydzą się siebie.

Jakie macie sposoby, by nie dołować się (tym samym stojąc w miejscu), tylko iść naprzód mimo wszystko?

Uważam się za wartościowego (ale bez przesady, żeby nie popadać zanadto w samozachwyt) pod tym względem, że zawsze staram się być dobrym człowiekiem, pomagać innym, a nie widzieć tylko czubek własnego nosa. Nie mam może jakichś wielkich osiągnięć życiowych, ale mi to do niczego nie jest potrzebne. Nigdy nie byłem zawistny, że ktoś osiągnął więcej, jest lepszy ode mnie, a ja przez to mniej wartościowy. Tego tak nie dzielę. Pracuję nad rozwojem osobistym i przez to czuję się szczęśliwszy niż jeszcze kilka lat temu. Tempo zmian w moim życiu jest żółwiowe, ale to bardzo dobrze, bo jako Asperger nie przepadam za zmianami, szczególnie gwałtownymi. Często reaguję na nie lękiem /depresją. Jednakże zbyt długa stagnacja okropnie męczy, więc najlepszym rozwiązaniem w moim przypadku jest wprowadzanie powolnych zmian. A co do wstydu to tak, wstydzę się siebie często, ale to już taka cząstka mnie. Ogólnie rzecz biorąc zaakceptowałem u siebie tę ułomność, bo co innego mi pozostało. Nie mam prawie żadnej pewności siebie i nie będę miał, po prostu jestem zbyt wielkim ekscentrykiem i różnię się od innych ludzi żeby zachowywać się wśród nich swobodnie i pewnie siebie.

[Pan Foka]

[Obrazek: 3625.gif]

[stap!inesekend]

Clint, chociaż w tym temacie mógłbyś być poważny...

trzeba pamietac, ze nie warto powstrzymywac siebie tylko ze wzgledu na glupie wyobrazenia

Niby tak, tyle że łatwo powiedzieć, a w rzeczywistości...

[verti]

Wartościowych znaczy takich, którzy:
- osiągnęli coś z czego są dumni,
- nie porównują się na zasadzie "bycia gorszym" od innych,
- rozwijają się i akceptują tempo zmian w swoim życiu,
- nie wstydzą się siebie.

1. TAK
2. NIE
3. TAK
4. NIE

[L1sek]

Verti. Mam tak samoo jak Tyyy.

[Zasió]

No to się ciesz że masz chociaż tyle :-)

[Proxi]

Nie ma co się licytować, wszyscy jesteśmy tak samo bezwartościowi.

[stap!inesekend]

Nie ma co się licytować, wszyscy jesteśmy tak samo bezwartościowi.

Troszkę się pomyliłeś, pozwolę sobie poprawić napisane przez Ciebie zdanie.
Nie ma co się licytować, wszyscy jesteśmy tak samo wartościowi.

[Proxi]

Jeżeli mówisz o wartości ujemnej to może być i tak.

[Rival]

To zależy, w niektórych kwestiach czuję się lepszy od większości osób, głównie jeżeli chodzi o inteligencję. Osoby, które nie potrafią logicznie myśleć, automatycznie uznaję za przegrywów bez względu na osiągniecia

[Niewiem3]

To zależy, w niektórych kwestiach czuję się lepszy od większości osób, głównie jeżeli chodzi o inteligencję. Osoby, które nie potrafią logicznie myśleć, automatycznie uznaję za przegrywów bez względu na osiągniecia

I te same osoby powiedzą, ze ty nie masz inteligencji społecznej, emocjonalnej, bo oni nie maja ataków fobii i są rozmowni i będą mieli cię za spowolnionego przegrywa - i co z tego wynika- lepszy/gorszy nie istnieje, bo u każdego znajdzie się ułomność na jakiejś płaszczyźnie

[USiebie]

A jak ktoś jest ułomny na większości płaszczyzn?

[ann_1992]

A jak ktoś jest ułomny na większości płaszczyzn?

Zależy to chyba jak bardzo przeszkadza to Tobie samemu. Najważniejsze jest chyba odkryć płaszczyzny, w których sobie nie radzimy i jednocześnie takie, w których ta ułomność nam przeszkadza. Brak jakichś umiejętności może być bardziej dołujący niż innych. Pytanie indywidualne: kto pod jakim kątem chciałby najbardziej zacząć nad sobą pracować.

[Amcio]

4x NIE

[Niered]

Macie definicję wartościowego osobnika? Jako partner do związków jestem do niczego, bo jestem nudny jak flaki z olejem, nie jestem interesujący, więc pewnie obiektywnie nie jestem wartościowy. Raczej nudny i żałosny co przesłania wszystkie zalety.

Na pierwszy plan wysuwa mi się właśnie pytanie, czy jestem potrzebny innym ludziom i odpowiedź jest jednoznaczna. Nie.

[Syriusz]

Wartościowych znaczy takich, którzy:
- osiągnęli coś z czego są dumni,
- nie porównują się na zasadzie "bycia gorszym" od innych,
- rozwijają się i akceptują tempo zmian w swoim życiu,
- nie wstydzą się siebie.

Jakie macie sposoby, by nie dołować się (tym samym stojąc w miejscu), tylko iść naprzód mimo wszystko?

Czy osiągnąłem coś z czego jestem dumny?
Kiedyś nie wyobrażałem siebie za kierownicą
A teraz mam prawo jazdy, samochód i uwielbiam jeździć.
Kiedyś byłem przerażony na myśl o szukaniu pracy a co dopiero o chodzeniu do niej (Na myśl o tych wszystkich obcych ludziach których będę musiał poznać, o tym jak to będzie... co będę musiał robić a co jak nie dam rady.. itp)
Dziś mam wspaniałą pracę do której chodzę z uśmiechem na ustach.
Kiedyś nie wyobrażałem sobie samodzielnego życia.
Aktualnie oszczędzam na remont mieszkania.

Czy myślę, że jestem gorszy od innych?
Nic bardziej mylnego jestem nawet lepszy (przynajmniej ja tak uważam ) a dlaczego? A dlatego, iż pomimo mojego żałosnego żywota jaki mnie spotkał i gów*a w jakie mnie wdeptywano coś w życiu osiągnąłem.

Czy akceptuję tempo zmian?
Sam sobie je wyznaczam.

Czy się siebie wstydzę?
Może i jestem "inny" Przez wielu postrzegany za dziwaka,przymuła czy aspołeczniaka ale lubię takie życie. Zrozumiałem to po latach prób przypodobania się takim "normalnym" przy których nie można 5minut nic nie mówić bo zaraz "ej nie zamulaj" albo takim którzy chodzą na dyskoteki tylko po to by skakać w miejscu i machać ręką nad głową (Nie wiem czy tak się robi czy po prostu trafiłem na inteligentnych inaczej raz byłem i wystarczy) wielu tych "normalnych" przebojowych ludzi którzy wypominali mi jaki to ja jestem, przychodziło do mnie pogadać bo jak to w tedy mówili "tylko z tobą się da"


Sposób by zawsze iść na przód?
Zawsze zakładaj, że wydarzy się najgorsze, w tedy będzie tylko lepiej.

[vesanya]

albo takim którzy chodzą na dyskoteki tylko po to by skakać w miejscu i machać ręką nad głową (Nie wiem czy tak się robi czy po prostu trafiłem na inteligentnych inaczej raz byłem i wystarczy)

Nie, skakanie i machanie na dyskotece to nie wyznacznik braku inteligencji

[Syriusz]

Zawsze myślałem, że ludzie chodzą tam potańczyć a nie skakać jak małpa po banana

[Ajka]

Nie jestem z siebie dumna, jeszcze niczego nie osiągnęłam.

Odpowiedź na drugie pytanie jest skomplikowana, bo niby mam świadomość, że wyróżniam się na tle szarych ludzi, mam jakieś hobby, możliwości, lepsze plany na spędzenie weekendów niż picie na imprezach...A i tak moje poczucie wartości jest niskie i wmawia mi, że jestem gorsza od wszystkich.

Nie umiem sobie poradzić z tempem zmian w życiu, na który nie mam dużego wpływu. Przyzwyczaiłam się do rutyny, a nagle tyle się dzieje, ciężko jest.

Wstydzę się siebie, niestety Najchętniej nie pokazywała bym się ludziom. Z powodów w skrócie przybliżonych wyżej.

[cthulhu]

Według mnie ciężko oceniać wartość człowieka. Schematy i definicje nie oddają wszystkich aspektów wartościowania. Z resztą każdy jest w jakimś stopniu wartościowy. Ale głębsza ocena jest mało możliwa. Generalnie dodałabym do tych punktów "czy pomaga innym", "czy jest empatyczny" i "czy dobrze traktuje samego siebie".