Czy widać po Was wizualnie, że jesteście fobikami itd ?

[CzaRnoksiężnik z Śląska]

Mnie się wydaje, ze po mnie to widać dlatego ludzie jakoś nie zaczepiają mnie do rozmowy. Uśmiecham się do kobiet i na tym się kończy. Jedne odwzajemnią, drugie się popatrzą jak na świra. Często mam wrogie spojrzenie, to pewnie odpycha ludzi. Może mnie się wydaje, że po mnie widać, że jestem lękliwy a jestem i to bardzo chociaż teraz jakby znacznie mniej.

[Vanitas]

Przez brak pewności siebie bardzo się garbię i to się może rzucać w oczy, ale raczej nie mam fobii wypisanej na twarzy. Jasne jest, że nie jestem postrzegana jako dusza towarzystwa, ale też nie jako fobik.

[karmazynowy książę]

Podobno jestem bardzo spięty (ostatnio słyszałem to wczoraj) i wydaje mi się, że mam też przestraszone spojrzenie, ale tego nie jestem na 100% pewien.

[CzaRnoksiężnik z Śląska]

Mogę być duszą towarzystwa, jeżeli ktoś zacznie tą znajomość. Sam tak jakoś nie umie zaczepić np: Czy ma ochotę Pani porozmawiać ? Bardzo rzadko mnie się zdarzy tak zaczepić kobietę na ulicy, sklepie, autobusie zupełnie nieznaną. Jeżeli już znam osoby, to aż za bardzo mogę być duszą towarzystwa i gadać jak nakręcony, często wygadywać głupoty oraz kilkukrotnie powtarzać się. Nawijam o moich zainteresowaniach nawet jak ktoś tego nie chce słuchać. Strasznie mnie to po fakcie denerwuje, dlatego staram się nie poruszać tematów mnie najbliższych sercu czyli Patriotyzm, Kibolstwo, Religia, Polityka. Jeszcze są inne bliskie mojemu sercu tematy, które mogę poruszać i raczej nie zrażę do siebie odbiorców. Co spięcia, to też wiele razy słyszałem że bardzo spięty jestem i się zgadzam z tym stwierdzeniem.

[CzaRnoksiężnik z Śląska]

U mnie różnie. Raz gapienie prosto w oczy, raz w podłogę, na boki tak w kółko. Gościom patrzę w oczy, że nie pękam ich szczególnie tak na karków się gapię mimo że jestem teraz chudy. To nie jest jakiś uraz do karków, bo znam wielu spoko karków, tak po prostu patrzę, bo nie pękam mimo że jak by mnie tak z nienacka trzepnął to frunę. Jestem świr. Z drugiej strony nie można pokazać, że się boisz nawet jak się boisz. Różnie tam w tej głowie się kotłuje. Paniom różnie. raz się uśmiechnę raz mina poważna, przerażona itd. Nawet złowroga. Zależy co sobie tam moja psychika ubzdura. Kobietom nic nie grozi nawet wrednym, z mojej strony. Zostałem w jednym aspekcie społecznym dobrze wychowany przynajmniej, a mianowicie nie uderzę kobiety nawet jak prowokuje do tego, a często może mnie się wydawać że jestem zaczepiany w sposób chamski. Z płcią męską, to różnie bywa. Mogę uderzyć jak mnie ktoś wkurzy albo mi się wyda, ze wkurzy. Nie chcę nawet myśleć ile razy mogłem gościa uderzyć za free. Bardzo dawno jednak mi się to nie zdarzyło, żeby kogoś uderzyć, bo brzydko popatrzał albo mnie się wydawało że tak patrzał, lub coś mi chamskiego powiedział bądź wydawało mnie się to, że chamsko coś powiedział.

[PMCL]

Podkrążone oczy,byle jaka fryzura, twarz z wyrazem psychicznego wyczerpania.Raczej wyglądam jak potencjalny samobójca

[Zasió]

zapewne widać, jest jakaś inna opcja?

[Wolfy]

Wizualnie? Widząc mnie idącego ulicą raczej ciężko poznać żem fobik Dopiero podczas sytuacji towrzyskich widać jaki żem przebojowy i wyluzowany :hamster_happy:

[Gość]

A kto to wie? Może widać, może nie. Nie pytałem

[Judas]

Trzęsące się ręce i jękliwy głos - jak to macie, to widać po was, bo cholernie trudno to zamaskować.
Możecie się zesrać i ukryć to, ale wspomnianych objawów nie ukryjecie.

[Melancholik]

Mam wrażenie, że ludzie widzą na pierwszy rzut oka, że coś jest ze mną nie tak. A już na pewno wyraźnie to wyczuwają jak dojdzie do rozmowy. Takie podejście tylko pogłębia moją fobię. Staram się sobie wmawiać, że wcale nie widać, że na zewnątrz zachowuję się w granicach normy i to wszystko się dzieje tylko w mojej głowie no ale siebie ciężko oszukać.

[CzaRnoksiężnik z Śląska]

Ręce mam w kieszeni prawie zawsze. Mało kiedy je wyciągam, jak gdzieś jestem. No chyba, ze mnie do tego ktoś sprowokuje. Co do jąkania. Chyba się nie jąkam, ale źle słyszę, głupoty gadam więc to pewnie z stresu. Tak można też rozpoznać fobika. Jeszcze ta mimika, często może mnie zdradzić.

[Anitax]

Po mnie nic nie widać- wszyscy myślą ze jest ok, czasem tylko słysze ze jestem spięta. Staram sie chodzić prosto, nie krzyżować rąk, nóg w miejscu publicznym (tak samo to trenuję jak patrzenie innym w oczy), nie rozglądać się trwożliwie dookoła. W sytuacjach stresowych uśmiecham się szeroko i promiennie, a nawet żartuję choć w środku jestem napięta jak struna.

Jeśli mam dobry dzień, widzę, że wzbudzam raczej miłe odczucia.
Zauważyłam też, że jezeli mi sie ktoś bardzo podoba, a wiem, że nic z tego nie będzie, poziom mojego stresu wzrasta i zachowuję sie jakby tej osoby nie było, albo wręcz wrogo. Wtedy zwykle słyszę, że unikam, zaledwie toleruję obecność tego kogoś, choć to oczywiście przykrywka.

Jako fobika może mnie zdradzić to, że często reaguję nieadekwatnie do sytuacji, bo nie mam obycia wśród ludzi, ale czy ktokowliek normalny analizuje takie rzeczy?Raczej wzruszy ramionami i tyle, więc póki co jestem fobikiem incognito

[nika32]

nie trzęsą mi się ręce, zauważyłam na zdjęciach, że jestem bardzo blada i poważna, nie uśmiecham się, to jest najbardziej charakterystyczne dla fobii, lęk powoduje, że człowiek nie potrafi się uśmiechnąć :-P

[CzaRnoksiężnik z Śląska]

Jak mnie się Pani podoba, to potrafię się zaczerwienić hehehe. Anitax mam podobnie. Mylne sygnały wysyłam. Uśmiechać się też potrafię, ale tak troszkę. Kontakt wzrokowy to różnie. Jak pisałem. Raz Panie pierwsze przestają patrzeć mi w oczy, raz ja pierwszy wymiękam.
Nika32 no tak samo blady jak ściana jestem i przeważnie zimny wzrok. Taki Bazyliszek

[karmazynowy książę]

Ja to nawet słyszałem parę razy ze wyglądam jak wampir, albo przypominam bohatera "musimy porozmawiać o kevinie" i psychopate

[forac]

ponoć mówiąc mamrocze coś pod nosem i ciężko zrozumieć, ojciec mnie zawsze o to męczył, żebym mówił jak facet a nie hehe, wydaje mi się że z mordy wyglądam jak nerd, też się raczej nie uśmiecham, pewnie od razu każdy pozna że jestem jakimś mamroczącym przestraszonym dziwakiem heh

[bajka]

jo słyszeć, że wyglądołom, jak ćpun, często; myślę, że ktoś ogarniety raczej zauważy, że coś ze mną nie tak- nerwowe ruchy, dzikie miny itp. ale ogólnie, jest okej, większej uwagi wydaje mi się na sobie nie skupiam

[Zasió]

Lepiej bym tego nie ujął, jeśli chodzi o mnie samego...

[PonuryWiksiarz]

To zależy od sytuacji. Zazwyczaj jakoś udaje mi się ukryć mój lęk, stres itd. Przerobiłem różne poradniki dotyczące rozwoju pewności siebie, w których było dużo informacji o mowie ciała, które w większości wdrożyłem do życia codziennego. Polecam zapoznać się z poradami n.t. otwartej postawy ciała.

[shalafi]

Tak, chociaż to wyjątkowo ponura myśl. Gdy zdarzało się że zostałem nagrany na kamerze, mogłem dostrzec m.in. przewracanie oczami na różne strony i spiętą posturę, jakbym połknął kij.
Parę razy powiedziano mi też, że mówię agresywnym tonem, choć przyczyny takiej barwy głosu były inne (spięcie, niepewność itp.).

[pennylane8]

podczas powierzchownych relacji chyba nie, ale jak ktoś próbuje mnie bardziej zaangażować w rozmowę czy jakąś aktywność (taniec np.) to nagle się spinam, spowalniam, zaczyna brakować mi słów i słyszę, że gadam bez sensu jakbym miała wylew T-T

[Gość]

dlt

[karmazynowy książę]

Wrzućcie swoje zdjęcia, to ocenimy

To niech nam ktoś zrobi zdjęcie w stresującej sytuacji. Bo domowe selfie w stanie najwyższego odpicowania się nie liczy, jest w tym przypadku mało wiarygodne.

Ja nawet na domowych wypucowanych selfie mam wystraszony wzrok, boje się myśleć, jak wyglądam w stresowych sytuacjach
Ostatnio zdarzyło mi się zostać gwiazdą półtora godzinnego filmiku na yt (nagranie jednego z zajęć, pojawiłem się na 3 seksundy) no i wyglądam po prostu dziwnie, nawet moje usta dziwnie wyglądają, komu jeszcze układają się w podkówkę?

[CzaRnoksiężnik z Śląska]

Dzisiaj oglądałem moje zdjęcie <szok> hahaha padłem. Najpierw mina bardzo zdziwiona a później polewka