|
16 Wrz 2015, Śro 10:31, PID: 471674
Jak zaakceptować siebie i uwolnić się od obsesyjnego myślenia o swoich wadach? Macie jakieś swoje sposoby na kompleksy z powodu wyglądu? Afirmacje, triki itp.? A może jakieś książki albo artykuły wam pomogły zmienić postrzeganie swojego ciała? POMOCY.
16 Wrz 2015, Śro 14:41, PID: 471754
Problem, o którym piszesz jest mi właściwie bardzo bliski tylko, że na razie trochę się uspokoiło bo nie muszę za bardzo przebywać z ludźmi. Sama nie wiem co tu wymyślić ale pewnie można pracować z negatywnymi myślami tak jak to jest w terapii CBT; nie wiem czy chodzisz na terapię- jeśli tak może warto byłoby skupić się na tym problemie właśnie?
Trochę też pomaga mi jeszcze słuchanie przed snem takiego nagrania- Paul McKenn- "Pewność siebie" to jest na wzmocnienie samooceny, a jej wzmocnienie pozwala na uniezależnienie poczucia wartości od wyglądu. http://www.cda.pl/video/143495d8
16 Wrz 2015, Śro 15:47, PID: 471760
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 16 Wrz 2015, Śro 16:04 przez Ooout88.)
Powiem Ci że zależy o jakiej wadzie mówisz.Ja sam mam zeza ,więc wyobraź sobie co przeszedłem w szkole jeśli chodzi o komentarze,to też było przyczyną mojej fobii w stosunku do ludzi.Bo "oni" tylko widzą moją wadę wzroku,bo o mnie gadają za plecami, a jak się śmieją to tylko ze mnie-niby innych powodów nie ma,tak się tym dołowałem,no i dodam nierówne ustawienie gałek ocznych,tutaj pisać już nie będe jakie padały komentarze.
Z czasem kiedy dorastałem zmieniłem taktyke.Zastosowałem mantre,wmawiałem sobie i do dziś to robię : pierd** to , każdy coś ma , inni też mają wady i jakoś żyją itp. Oczywiście jeśli ktoś mnie próbuje jakoś obrazić,staram się wyprowadzać inteligentny kontratak np mówiąc martw się o swoje dzieci żeby były zdrowe inaczej będą przechodzić przez takie piekło jak ja.Uwierz mi że bardzo mi to pomaga,jestem bezczelny ale zarazem sugeruje że nikt do końca zdrowy nie jest,to jest mój sposób na walke z chamami. Kwestia jest jaki ty masz problem
16 Wrz 2015, Śro 16:32, PID: 471776
Problem może leżeć w tym że wyolbrzymiamy swoje niedoskonałości, a w rzeczywistości mogą być niewielkie, a my widzimy je w najgorszym świetle.
W sumie to większości ludzi nie obchodzi to jak wyglądasz, no chyba ze chodzi o bliższą relacje albo kontakty intymne  Ja mam problem z tym czy nie wiem czy jestem przystojny czy nie? Mój wewnętrzny "mrówek" mówi mi że: - Jesteś brzydki, chudy, masz duży nos i krzywe zęby, szpiczaste uszy itp.  a z drugiej strony ten bardziej racjonalny i pozytywny ja myśli: - Wcale taki brzydki nie jestem, (nieśmiało) może nawet jestem trochę przystojny - To że jestem szczupły może być zaletą, większość ludzi chce schudnąć. - A moje zęby i nos nie są aż takie straszne, widziałem gorsze  Zresztą z wyglądem jest o tyle dobrze że jest stały i nie masz na niego żadnego wpływu... trudno taki się urodziłem, to nie jest moja ani niczyja wina... dlaczego miałbym płakać z tego powodu? i zadręczać się czymś czego nie mogę zmienić Nie wiem u mnie chyba lepiej niz akceptacja działa "trudno musisz sie z tym pogodzić i żyć, nie jesteś idealny jak każdy inny, chciałbyś być lepszy ale trudno, takie życie... nie zmienisz tego" I dalej nie wiem czemu ufac musiałbym sie zapytac kilku dziewczyn co sądzą o moim wyglądzie Bo staruszki, matka i jej koleżanki mówią że przystojny ale to średnio wiarygodna grupa...
16 Wrz 2015, Śro 17:05, PID: 471794
"Jestem brzydki nie bez powodu. Po prostu Bóg zdecydował abym wyrywał laski na levelu hard" - zawsze mi to poprawia humor
16 Wrz 2015, Śro 17:29, PID: 471816
Niedobrze. Ja jak nie mogę rozpykać gierki bo jest za trudna to ją wypier z dysku i więcej do niej nie wracam.
16 Wrz 2015, Śro 17:35, PID: 471820
Placebo napisał(a):Jak zaakceptować siebie i uwolnić się od obsesyjnego myślenia o swoich wadach? Macie jakieś swoje sposoby na kompleksy z powodu wyglądu?Powodzenie masz, więc powinnaś znaleźć chłopaka, który cię będzie komplementował i wzmacniał psychicznie. To najlepszy sposób 
16 Wrz 2015, Śro 19:25, PID: 471846
ćwiczenia, dbanie o siebie.
ale to dla zdrowo nieakceptujących. dla ciebie placebo tabsy albo terapia.
16 Wrz 2015, Śro 19:57, PID: 471866
Anitax napisał(a):"Jestem brzydki nie bez powodu. Po prostu Bóg zdecydował abym wyrywał laski na levelu hard" - zawsze mi to poprawia humorFobia społeczna - level nightmare
16 Wrz 2015, Śro 20:15, PID: 471876
level hard to nie przelewki, na każdym kroku czyha niebezpieczeństwo, więc wciąż szukam przełącznika
16 Wrz 2015, Śro 20:58, PID: 471900
Dbać o siebie - dbam ale są rzeczy na które nie mam wpływu
Tabsy - biorę, chociaż nie chcę bo nie pomagają Terapia - ooo niee! Muszą być inne sposoby. Czemu inni siebie akceptują, jak to robią, co sobie myślą na swój temat? Nie wiem jak to jest ale to na pewno możliwe i dla mnie, tylko jak? A powodzenia nie mam. To, że się na mnie lubią pogapić nic jeszcze nie znaczy (a patrzą na ciało, nie twarz. Mój kompleks to przede wszystkim twarz.) Ooout88 - twoja taktyka mi się podoba. Muszę sobie zapamiętać Wczoraj trafiłam na taki filmik na YT od gimpera (niemiła pani, która była dla mnie niemiła - czy jakoś tak. Jego przemyślenia pod koniec też mi się spodobały. Chciałabym też w ten sposób myśleć. Tylko, że pod wpływem stresu i depresji we wszystko zaczynam wątpić. Najgorzej jak człowiek zwątpi w siebie. 
16 Wrz 2015, Śro 22:10, PID: 471948
już kiedyś to pisałam, nie raz, sprawdzałaś w ogóle tą literaturę? http://phobiasocialis.pl/forapl_redirect...0-200.html , ostatni post. nie pomaga tak, że myśli itp. znikają całkowicie, ale lepiej się żyje.
16 Wrz 2015, Śro 23:20, PID: 471992
Mój znajomy ciągnie mnie na basen. Twierdzi, że od razu wyleczę się z kompleksów. Nigdy nie byłam w takim przybytku. Nie umiem pływać. Chyba faktycznie się wybiorę.
17 Wrz 2015, Czw 11:12, PID: 472042
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 17 Wrz 2015, Czw 11:14 przez MiMała.)
Ooout88 napisał(a):Powiem Ci że zależy o jakiej wadzie mówisz.Ja sam mam zeza ,więc wyobraź sobie co przeszedłem w szkole jeśli chodzi o komentarze,to też było przyczyną mojej fobii w stosunku do ludzi.Bo "oni" tylko widzą moją wadę wzroku,bo o mnie gadają za plecami, a jak się śmieją to tylko ze mnie-niby innych powodów nie ma,tak się tym dołowałem,no i dodam nierówne ustawienie gałek ocznych,tutaj pisać już nie będe jakie padały komentarze. Dlaczego zeza nie zoperowałeś? Przecież to nie jest trudna wada do zlikwidowania. Gdyby to było coś co faktycznie nie da się zlikwidować, to rozumiem,że jedynym sposobem jest "zaakceptowanie" Widzę,że jesteś z Krakowa,macie tam jednych z najlepszych specjalistów w pl zajmujących się wadami wzroku,zeza itp. Cytat:więc powinnaś znaleźć chłopaka, który cię będzie komplementował i wzmacniał psychicznie. To najlepszy sposób Cool To niestety nie zawsze pomaga.
17 Wrz 2015, Czw 12:34, PID: 472068
Cytat:więc powinnaś znaleźć chłopaka, który cię będzie komplementował i wzmacniał psychicznie. To najlepszy sposób Cool A ja uważam, że w ogóle nie tędy droga bo wtedy łatwo zacząć uzależniać swoją samoocenę od kogoś drugiego ,a to jest dosyć niebezpieczne.
17 Wrz 2015, Czw 12:43, PID: 472082
Dobrze powiedziane, 99% związków nie jest wiecznych.
I co, ta jedyna opoka sprawiająca, że czujesz się dobrze sama ze sobą odejdzie od Ciebie i będziesz go widziała z inną dziewczyną? Wtedy jeszcze mocniej rozsypie się samoocena niż przed związkiem. Też myślę, że ćwiczenie nad sobą samą da dobre efekty, wtedy masz pewnośc, że to co mogłaś dla siebie zrobić (czyli rozwój ciała, przekraczanie swoich granic) już zrobiłaś.
17 Wrz 2015, Czw 14:26, PID: 472138
Obawiam się, że gdyby chłopak mi powiedział, że jestem piękna w momencie, w którym płaczę nad swoją brzydotą, powiedziałabym mu: "Tyś chyba na głowę upadł!". To takie jedno z delikatniejszych zdań, jakie nasuwają mi się na myśl.
Nie wiem, jak to jest z osobami, które BDD nie mają, może wtedy faktycznie takie komplementy zdziałałyby cuda, ale w wypadku dysmorfofobii, jeśli osoba chora sama nie zobaczy tego, że nie jest wcale tak źle i tylko uroiła sobie swój odrażający wygląd, żadne komplementy nie pomogą. Jak słyszę od kogoś, że jestem ładna to od razu myślę sobie, że komuś po prostu jest mnie żal. Albo ktoś sobie ze mnie żartuje, kpi. Albo - jeśli są to rodzice - że widzą mnie ładną, bo mnie kochają, bo jestem im bliska i tym samym chcą widzieć w moim wyglądzie raczej zalety niż wady. Tym samym, mogą również te zalety wyolbrzymiać. Właściwie zawsze znajdzie się jakiś powód by zanegować komplement, by doszukać się w nim drugiego dna, którego być może nie ma, ale w myślach osoby chorej jest on prawdopodobny.
17 Wrz 2015, Czw 15:58, PID: 472182
Cytat: Dlaczego zeza nie zoperowałeś? Przecież to nie jest trudna wada do zlikwidowania. Gdyby to było coś co faktycznie nie da się zlikwidować, to rozumiem,że jedynym sposobem jest "zaakceptowanie"Wyobraź sobie że moim rodzicom,moja wada wzroku nie przeszkadzała i olali to,a ja jako dzieciak nie do końca zdawałem sobie sprawę z tego wszystkiego.Żal pozostał,żyć muszę,nie mam wyjścia
17 Wrz 2015, Czw 16:26, PID: 472188
Bajabongo, dzięki za twoje rady, pamiętam twoje posty, zajżałam do paru z tych książek i poszperałam trochę w necie ale myślę, że jednak nie tego mi trzeba, dlatego pytam o inne pomysły.
17 Wrz 2015, Czw 20:45, PID: 472256
A ja obecnie jestem zdania, że związek może znacząco poprawić samoocenę i postrzeganie siebie. Jakby na to nie patrzeć jest to dowód, że komuś się podobamy. Jeżeli psychikę zniszczyła komuś częściowo krytyka i poniżanie, to uparte i długotrwałe komplementowanie i pochwały tak samo mogą ją poprawić. Poza tym (przynajmniej w pewnym stopniu) można dostać to czego nie dostało się w domu i zapełnić pewne braki. Na terapii( może akurat nie fobii, ale tak w ogóle) czynnikiem leczącym jest w pewnym stopniu relacja. Związek to też darmowa, bardzo akceptująca( przynajmniej na początku) relacja. Jedyny problem to trafić na toksycznego człowieka, który faktycznie może jeszcze bardziej rozwalić psychikę.
22 Wrz 2015, Wto 13:16, PID: 473592
Tośka napisał(a):Problem tkwi w nas samych. Nikogo z przypadkowych przechodniów na ulicy nie obchodzi nasza aparycja.Zgadzam się z tym, że to dobry kierunek do właściwego postrzegania siebie i świata przy okazji. Oczywiście nikogo nie krytykuję, ale też nie jestem w stanie do końca zrozumieć przejmowania się wyglądem, podczas, gdy fizycznie jesteśmy zdrowi. Ale jak to mówią, nie docenia się tego, co się ma. Mnie nerwica nauczyła i wciąż uczy pokory. Tak, ta nerwica, która jednocześnie cholernie utrudnia mi życie  Bo co z tego, że mam prosty nos i ładne oczy, jak nie mogę normalnie wsiąść do autobusu, nie mam siły, żeby pójść pobiegać (a miałabym ochotę). Trzeba się doszukiwać pozytywów, nawet tam, gdzie ich na pierwszy rzut oka nie widać.Dla Tosi pochwała za bardzo realistyczne przykłady A tak od siebie jeszcze dodam, że im mniej czasu spędzimy przed lustrem, tylko na zdrowie nam wyjdzie (bo nawet najpiękniejsza osoba po długotrwałym wpatrywaniu się w swoje odbicie, w końcu znajdzie coś, co jej się nie podoba, a potem kolejną rzecz itd.). Dla mnie lustra w zasadzie mogłyby nie istnieć, ale gdzieś trzeba sobie cykać samojebki 
14 Paź 2015, Śro 23:48, PID: 480108
Mądrzy i silni ( zakładam, że psychicznie), mają jeszcze łatwiej niż tylko ładni, więc good deal, tez bym się na taki pisał.
15 Paź 2015, Czw 0:11, PID: 480112
Bo koleżanka pewno doszła do wniosku, że bycie ładnym nie gwarantuje bycia szczęśliwym i życia w zgodzie z samym sobą. Mądrość, siła (ta psychiczna, charakteru itd.), oraz bycie dobrym bardziej do tego zbliżają.
15 Paź 2015, Czw 21:41, PID: 480270
Area, masz rację i chciałabym sama myśleć tak jak ty ale nie umiem zaakceptować tego jaka jestem, już zawsze się chyba będę przejmować tym jak jestem postrzegana i od tego uzależniać swoją samoocenę. A przykra prawda jest taka, ze ładnym kobietom w życiu jest o wiele łatwiej i to w różnych dziedzinach życia.
|
|
|
PhS
