|
08 Sty 2012, Nie 4:31, PID: 287838
Raven napisał(a):Moze jakas nasza refleksja powiedziana na glos, lepiej do nas przemawia?Owszem, przynajmniej w moim przypadku. Lub jeśli komuś o tym piszę, wtedy bardziej sobie uświadamiam to co mówię i znajduję często odpowiedź dzięki temu.
01 Lut 2012, Śro 19:15, PID: 290924
Do siebie może mówić każdy człowiek, ale nie każdy ze sobą rozmawia
 ja osobiście rozmawiam dosyć często i dosyć długo, przez co czasem wydaję się być trochę "wyłączona". No ale przecież z nikim tak nie pogadasz, jak ze samym sobą
02 Lut 2012, Czw 21:35, PID: 291037
Cytat:Do siebie może mówić każdy człowiek, ale nie każdy ze sobą rozmawiajak ładnie napisane. gdybym potrafiła ze sobą rozmawiać, to pewnie potrafiłabym też siebie słuchać.
05 Lip 2012, Czw 22:01, PID: 307282
Hahahaha ja to gadam se sobą codziennie
05 Lip 2012, Czw 22:22, PID: 307305
Czad!!!!!!!
Ja to chyba mam po babci.
06 Lip 2012, Pią 0:37, PID: 307351
No ba, ja to chyba od zawsze gadałam sama ze sobą, a raczej gadałam z kimś, tylko że ta osoba mnie nie słyszała. Jak byłam mała to w łazience prowadziałam dyskusje na temat mojego życia ze sprzętami np. z lustrem, umywalką, prysznicem, dywanikiem...
 Teraz, jak pisałam, też mi się to zdarza, ale oczywiście dochodzi do tego tylko jak jestem sama. Chociaż przyznaję, że parę razy zdarzyły mi się takie sytuacje, że już prawie zaczynałam gadać do siebie na ulicy, ale zazwyczja coś mnie wyrywało z tego zamyślenia i zanim jakiekolwiek słowo zdążyło wyjść mi z ust, to się opamiętywałam.
08 Lip 2012, Nie 13:29, PID: 307643
ja oczywiście rozmawiam sama ze sobą, jedyna osoba z którą tak świetnie się dogaduję. Poza tym możesz wtedy dowiedzieć się wiele ciekawych rzeczy o samym sobie.
08 Lip 2012, Nie 14:54, PID: 307681
Przyznaję że często gdy jestem sam przebąkuję cos do siebie. Gorzej, że zdarza się iż nie zauwazam czyjeś obecności w momencie takiego monologu co kończy się kompromitacją.
08 Lip 2012, Nie 16:34, PID: 307693
ja do siebie tylko przeklinam na glos
 taki prostak ze mnie a rozmawiam miedzy sobą a mną nawet dosyć czesto ale w myślach
05 Sie 2012, Nie 16:05, PID: 311389
Itsuu napisał(a):No ale przecież z nikim tak nie pogadasz, jak ze samym sobą dokładnie.. czasami trzeba porozmawiać z kimś na poziomie
18 Sie 2012, Sob 12:27, PID: 312816
MarszałekFoch napisał(a):Przyznaję że często gdy jestem sam przebąkuję cos do siebie. Gorzej, że zdarza się iż nie zauwazam czyjeś obecności w momencie takiego monologu co kończy się kompromitacją.Skąd ja to znam...
09 Wrz 2012, Nie 2:33, PID: 315715
Mi się zdarza podobnie
Ale unikam mówienia do siebie w innych miejscach niż własny dom. Wtedy nie zważam na to, czy słyszy rodzinka, czy nie, lubię tak do siebie czasem pogadać. Niekiedy wręcz z tym przesadzam, ale robię to żeby rozwijać jak najbardziej umiejętność wysławiania się Jak mieszkałam na pierwszym roku z koleżanką, to czasem też się zdarzyło, ale najczęściej w nerwowych sytuacjach, jak nie mogłam czegoś znaleźć bądź się stresowałam. Najczęstsze słowa, jakie w ogóle wtedy wymawiam: "O matko!" "Kurcze" "Do licha" "Rany chryste" "Jaka beznadzieja" "Masakra" "Kretyństwo" i tym podobne xDDD Oprócz tego uwielbiam być czasem złośliwa. Jak jakiś przechodzeń się zachowa moim zdaniem nieodpowiednio wobec mnie lub kogoś, to czasem celowo rzucam głośniej jakiś nieskomplikowany komentarz, ale wymawiając go powoli, jak np. ktoś zaśmieci czy wepchnie się w kolejkę itd. Ale to się zdarza tylko, jak jestem z kimś. Uwielbiam wtedy to robić, ale powinnam się jeszcze nauczyć mówiąc to, zwracając się twarzą w stronę takiego czubka, to wtedy będzie chyba lepszy efekt
21 Wrz 2012, Pią 22:50, PID: 317380
Bardzo często ze sobą rozmawiam a raczej rozmyślam o różnych filozoficznych aspektach. Zapisuję przemyślenia w pamiętniku.
22 Wrz 2012, Sob 0:31, PID: 317410
Tak mi się skojarzył temat z jednym bardzo inspirującm mnie tekstem.
Gadanie do siebie (jeśli to robimy dobrze) może być pomocne przy wychodzeniu z fobii. http://www.reddit.com/r/howtonotgiveafuc...ys/c5an6g4
22 Wrz 2012, Sob 2:31, PID: 317430
Zdarza mi się, dzisiaj na spacerze z dala od cywilizacji nie omieszkałem sobie wypomnieć porażek minionego tygodnia. Przeanalizowałem je ze wszystkich stron i doszedłem do konsensu. Czasami to dobra rzecz móc sobie pogadać z samym sobą. Podświadomie uważam w miejscach publicznych, działa tutaj jakaś blokada i jedynie gdy się czymś mocno zirytuję rzucam w przestrzeń przekleństwo pod nosem.
polygonW^ Bardzo ciekawy temat postaram się zastosować do wytycznych przy najbliższej okazji. Po przeczytaniu zastanawia mnie też dlaczego nigdy nie patrzę w lustro podczas mycia zębów. 
22 Wrz 2012, Sob 16:51, PID: 317472
Ja uwielbiam mówić sama do siebie to zastępuje mi przyjaciół. Podobno ludzie, którzy mało z ludźmi przebywają tak robią
22 Wrz 2012, Sob 20:28, PID: 317515
@ola1992
Zazdroszczę Ci ,że zastępuje Ci to przyjaciół,bo mi niestety nie i ciągle szukam tych przyjaciół-takich prawdziwych,ale jak na razie to nic z tego nie wyszło.U mnie sytuacja rozmowy ze samym sobą wygląda trochę inaczej,bo ja czasami rozmawiam ,ale z wymyślonymi przeze mnie ''przyjaciółmi'' o tematach albo problemach ,o których chciałbym z kimś porozmawiać ,ale nie mogę.
05 Paź 2012, Pią 23:30, PID: 319131
Ostatnio jakoś mniej, ale ogółem tak, mówię do siebie. Jednak nie widzę w tym nic takiego dziwnego. Ktoś kto na co dzień nie przebywa wśród obcych ludzi, samoistnie nabywa taki nawyk.
15 Lis 2012, Czw 19:20, PID: 324861
Ja niestety tak i to już od kilku lat z większym nasileniem. Dlaczego niestety? Bo to już zaczyna mnie męczyć, a co najgorsze nie zawsze jestem się w stanie od tego uwolnić. Po prostu muszę coś czasami do siebie mówić. Na początku jakoś mi to nie przeszkadzało i uważałem to za coś zupełnie normalnego, ale to już spory kawał czasu trwa i mam już tego dość. To się pewnie też nasiliło w związku z tym, że w obecnych czasach jeszcze rzadziej wychodzę do ludzi niż wcześniej, a z kolegami, czy znajomymi spotykam się średnio raz na kilka tygodni, a czasem i nawet rzadziej. Poza tym wcześniej utrzymywałem jakieś kontakty w szkole (na początku było z tym ciężko, ale później zakolegowałem się bardziej z kilkoma kolegami i muszę przyznać, że całkiem fajnie się z nimi rozmawiało i spędzało czas), ale szkołę średnią już skończyłem w tym roku i teraz chodzę do policealnej średnio co dwa tygodnie w weekendy. Z tamtymi osobami ze szkoły co prawda mam kontakt, ale niestety brakuje czasu. Teraz głównie przesiaduję w domu i przygotowuję się do przyszłorocznej matury, więc moje kontakty się ostatnio bardziej zamknęły.
15 Lis 2012, Czw 22:45, PID: 324879
Ktoś kiedyś napisał ,czy powiedział ,zresztą nieważne, że jakby w pełni zdrowego umyśle człowieka pozbawić kontaktu z innymi ludźmi na 3 miesiące to zacznie gadać sam do siebie. Było jeszcze powiedziane po ilu miesiącach samotności oszaleje ,ale tego nie pamiętam. Wniosek jest taki ,że gadanie ze sobą to skutek braku gadania z innymi. I na tyle się zdają "mądre" sentencje typu: "milczenie jest złotem".
28 Lis 2012, Śro 22:15, PID: 327568
Jeśli gadanie do siebie polega też na mówieniu "k^%$a" lub "ja pie^%#le" gdy coś czasami nie wyjdzie to tak
.Poza tym, nie. Większym moim problemem jest mówienie do siebie w myślach.
28 Lis 2012, Śro 22:24, PID: 327572
W sumie, nic.
Bardziej mi chodziło o takie analizowanie przeszłości i bujanie w obłokach. Co bym zrobił gdyby, dlaczego tak się zachowałem, co ja później zrobię itp. |
|
|
PhS
