Co powoduje, że macie chęć do życia?

[Nameless]

Ciekawość świata i poszerzanie wiedzy na jego temat.
Dobry film, muzyka, elektroniczna rozrywka (chciałbym dożyć tego momentu kiedy dla zwykłych śmiertelników będzie dostępna tak immersyjna symulacja rzeczywistości jak to jest pokazane w serialu "Black mirror")
Zwiedzanie ciekawych miejsc (w okresach gdy moja fobia jest mniej nasilona)
Jakieś drobne przyjemności i że tak się wyrażę "inne potrzeby fizjologiczne" .
No i jeszcze gdzieś tam tli się nadzieja że w końcu stanę na nogi i wyjdę z fobii, zacznę lepsze życie i... i inne takie frazesy.

[Dalekadroga]

Żyje w sumie tylko dla Mamy i uważam że uratowała jeszcze moją podupadającą psychikę i duszę. Wszczepiła mi to że jestem kimś wartościowym i jeszcze gdzieś w środku to mi siedzi, gdzieś daleko ale jest, że jeszcze mogę coś osiągnąć i może się uda. Mimo że wiele ludzi twierdzi zupełnie inaczej.... Ale i tak już czuje to słabiej....

[Żółwik]

Wszczepiła mi to że jestem kimś wartościowym i jeszcze gdzieś w środku to mi siedzi, gdzieś daleko ale jest, że jeszcze mogę coś osiągnąć i może się uda. Mimo że wiele ludzi twierdzi zupełnie inaczej...

Broń tego przekonania. Istnieją ludzie, którzy również uznaliby Cię za wartościową. Życzę odwagi, trzeba dać się im poznać.
Pracuj nad nastrojem i samooceną. To daleka droga, ale nie nieskończona.

[NewAspie]

Pasje, zainteresowania, dobra muzyka, wkręcenie się w temat, pochłonięcie się w zupełności czymkolwiek i dążenie do przodu - po prostu Asperger w całej okazałości

Jeżeli nie stoję w miejscu to jest ze mną dobrze

[saintan]

1. na pewno sporo robią moje leki, nie wkręcam sobie już różnych głupot, które mi niszczyły psychikę i całodzienne samopoczucie. 

2. różne pasje, które sprawiają mi przyjemność - przede wszystkim muzyka metalowa, jakieś dobre media elektroniczne, a także spacery na łono natury, spotkania ze znajomymi i rodziną.

3. ciekawość co będzie dalej, następnego dnia

[ult]

W sumie nie wiem, jeszcze nie rozgryzłem swojej psychiki xd
Tak właściwie dwie rzeczy przychodzą mi na myśl: plany na przyszłość i przekonanie, że są możliwe do zrealizowania oraz rozwój, praca nad sobą itp.
A tak poza tym, w różnych sytuacjach chciało mi się żyć, czasami po prostu nic nie robiłem, ale starałem się czymś zająć, np. pracami w ogródku. Z hobby jest różnie, nawet częściej dołuje niż daje chęci do życia. Niekiedy oczywiście jakieś mini sukcesy albo pochłonięcie czymś dawało kopa.
Bardzo często nie da się stwierdzić, co jest przyczyną danego samopoczucia, coraz bardziej dochodzę do wniosku, że najwięcej zależy od przekonań, myśli, sposobu patrzenia na świat itd. Czasami w jednej chwili chce się żyć, a za moment już nie, mimo że nic się nie zmieniło, albo różni ludzie w różnych sytuacjach całkowicie inaczej będą się czuli. Myślę, że na tym poziomie można najwięcej osiągnąć (przynajmniej w moim przypadku), a na pewno fajnie by było jak najbardziej uniezależnić swoje samopoczucie od czynników zewnętrznych.

[Karol1991]

Obecnie, ale tez w przeszłości, chęć do życia dawały mi marzenia i planowanie. Mam większy plan obecnie, rozłożony na wiele lat. Mam nadzieje ze wystarczy skupienia by dotrwać. Bardzo ubolewam nad tym ze wcześniej nie miałem tego planu, przez to startuje od zera, zamiast być w połowie drogi

[Dalekadroga]

Obecnie, ale tez w przeszłości, chęć do życia dawały mi marzenia i planowanie. Mam większy plan obecnie, rozłożony na wiele lat. Mam nadzieje ze wystarczy skupienia by dotrwać. Bardzo ubolewam nad tym ze wcześniej nie miałem tego planu, przez to startuje od zera, zamiast być w połowie drogi

Na wszystko jest czas więc będzie git, poza tym jeśli masz już jasny plan (realny do zrobienia rzecz jasna 😁) to tylko się postarasz i dotrwasz na pewno, tak myślę 🙂

Moge Ci powiedzieć, że niedawno zajrzałam do swojego starego pamiętnika z 2016 roku, tam wypisałam sobie co bym tam chciała zrobić takie małe marzenia czy jak to nazwać (kupić kilka rzeczy na które nie było mnie stać, pojechać w kilka miejsc, wyjście na wydarzenie, zmienić wygląd), i się teraz dziwię bo dosłownie wszystko się udało z tego co napisałam! oczywiście za wiele musiałam odchorowywać czy przejść trudności, ale i zdarzało się że miałam po prostu szczęście : )
Tobie też się uda 🙂

[KamilWro]

Motywuje mnie duża ilość pomysłów i wizji mojej przyszłości, a do rozpoczęcia wielu z nich demotywuje mnie brak czasu i konieczność pożegnania się z tym światem najwyżej za kilkadziesiąt lat.

[nika370]

Matka powoduje, że mam chęć do życia.

[Duszek_Kacperek]

Pozytywne wydarzenia, niestety mało ich w moim życiu.

[Radek]

Instynkt samozachowawczy.

[Danna]

Nie odczuwam chęci do życia już od wielu lat. Codziennie budzę się z myślą, że moje pojawienie się na tym świecie było pomyłką. Żyję tylko dlatego, żeby nie sprawić przykrości swoim odejściem mojej rodzinie.

[Reszko]

Ostatnio wydawałoby się, że właśnie nic, ale tak jak napisał Radek - instynkt samozachowawczy robi swoje. Poza tym chyba ta nadzieja, że kiedyś jeszcze będzie normalnie.

[zagubiona_99]

Integracja z ludźmi.

[jutro]

nie no musi być lepiej

[Eskapista2]

Chyba niemyślenie, że tej chęci nie mam. Zagłuszanie myśli grami, filmami i całą resztą tego XXI-ecznego badziewia.
No i przyroda.

[zbyszek93]

Ciekawy temat, wczoraj byłem na długim spacerze i większość czasu spędziłem właśnie na rozmyślaniu o powodach do życia. Mimo wszystko trochę tych powodów się znalazło:
- nadzieja na lepsze jutro (pewnie im będę starszy tym nadzieja będzie mniejsza)
- ciekawość świata (jestem bardzo ciekawy jak bardzo zmieni się świat w ciągu następnych 10, 20 czy 50 lat)
- drobne przyjemności takie jak oglądanie czy czytanie czegoś śmiesznego bądź wciągającego
- chęć zwiedzenia chociaż kawałka świata (nie chcę odchodzić z tego świata bez odwiedzenia chociaż kilku pięknych miejsc na naszej planecie)
- zamykanie się we własnym wymyślonym świecie, co odrywa od kiepskiej rzeczywistości i tym samym poprawia nastrój
Moim zdaniem kiepskie życie jest i tak dużo lepsze niż śmierć i czarna pustka po niej. Może myślałbym inaczej, gdybym nie był ateistą, ale w takim przypadku życie zawsze będzie lepsze niż nic.

[Rosanna]

Szukam takiej rzeczy. Ciekawe, że wpisujecie takie drobiazgi, jak jedzenie albo muzyka, ale coś w tym jest. Jak się nie cieszymy z niczego to dopiero mamy problem.
U mnie też muzyka jeszcze nigdy mnie nie zawiodła, choćbym nie wiem jaką depresję miała. Jeść też lubię.
Na pewno żyję dla niektórych osób, które nie byłyby zadowolone z mojego odejścia.
Chcę przeczytać wiele książek a co więcej sama chcę książkę napisać. No i tyle filmów jest do obejrzenia.
I nie mogę się doczekać do lata, do tego bym posiedziała na słońcu.
Oczywiście to wszystko są drobne rzeczy.
Chciałabym też pójść na lodowisko i basen ale niestety teraz się nie da..
ogólnie często ja też myślę, że nie wiem po co mam żyć i dopada mnie sporo myśli samobójczych. Coś muszę wymyślić, jakieś cele, jakiekolwiek, żeby nie zwariować.

[ult]

Jakbym miał jakieś sukcesy, to pewnie one. A tak, chyba właśnie różne pierdoły, 'małe rzeczy', nieraz wracam do domu w chvjowym nastroju, ale wiem, że teraz meczyk i chill, robię sobie kawusię i od razu samopoczucie z 2/10 skacze na 3,89/10.
A kiedy byłem na 'fali wznoszącej' to właśnie fakt, że idę do przodu i autentyczna wiara, że wygrzebię się z tego goovna dawała siłę do życia, parę małych sukcesików dało kopa, i tak to chyba działa.

A, no i oczywiście psy :3

_________

e: widzę, że już coś tam pisałem w tym wątku, ale o psach nie wspomniałem, więc niech będzie xd

[Pan Foka]

A, no i oczywiście psy :3

_________

e: widzę, że już coś tam pisałem w tym wątku, ale o psach nie wspomniałem, więc niech będzie xd

pjos

* * *

Oooooo tradycja kryzysowa noworoczna, dziś jakiś taki melancholijny dzień i takie tam, tylko taki typ z motywem nawrócenia, tak jak po ćpańsku spuszcza się resztki stuffu w kiblu albo rozrzuca po okolicznych śmietnikach (a jak afterglow przechodzi to korci by wygrzebać z tych śmietników z powrotem). Mam mniej więcej do wyboru albo włączyć trochę forgetall Mode i trochę wyrobić sobie dyscypliny mózgowej, albo się odjébać, no więc chyba robię sobie detoks od toksycznych social mediów, zamiast Candy Crush mam już fajne apki podrzucające wyzwania, kupę książek i periodyków do nadrobienia i inne takie, może trochę zmusić się do kreatywności, trzepać nadgodziny, takie tam. No nic, jakby co postujcie w Piesku Codziennym.
Signing off

[ocet_niewinny]

Do życia motywuje mnie myśl, że śmierć jest zdarzeniem nieuniknionym, więc skoro i tak nadejdzie prędzej czy później, to lepiej już żyć i coś robić, póki ma się okazję.

[cien1995]

Trzeba żyć

[kapcie]

Jak odkrywam jakiś nowy gatunek muzyczny, zespół, nurt, cokolwiek muzycznego, ale na tyle, że interesuje mnie wsio: wszyscy byli i obecni członkowie, wszystko co nagrali, jak jest biografia to chce ją czytać, wszelkie zdjęcia jakie im zrobiono, generalnie rzadko mi się to zdarza i myślałam, że już mi się nie przydarzy już w życiu, ale się przydarzyło i się trzymam teraz tego kurczowo bo to najzdrowsze, co może mi dać chęć żeby wstać z łóżka. I jedyne...

[TatankaYotanka54]

Chęć zobaczenia jak człowiek stawia pierwszy krok na marsie, buduje kolonie na księżycu i chciałbym też doczekać się pierwszego kontaktu z kosmitami. A tak poza tym to uważam że jestem genetycznie niepodatny na depresje i chęć do życia będe miał nawet w najgorszym jego momencie.