PhobiaSocialis.pl

Mnie postrzegają jako mądrą i z dystansem. Czasem słysze ze na początku myśleli że cwaniara i arogant, ale ponoć szybko zyskuję przy bliższym poznaniu. Szkoda tylko, ze nie potrafię utrzymać znajomości na dłuższą metę

Z mojego osobistego doświadczenia jeśli chodzi o własny rozwój czyli na surowe spojrzenie na ułomności swojego charakteru co można by pod temperować to ciężko tu o szczerą a przede wszystkim precyzyjną informację zwrotną od innych ludzi. Innymi słowy wszyscy widzą twoje wady czarno na białym ale mają to w die i Ci o nich nie powiedzą co nie wspiera własnego rozwoju. Chyba że ma się bliskich znajomych. Sprawdza się powiedzenie "umiesz liczyć licz na siebie..."

Co o mnie sądzą- tak bardzo chciałabym żeby mnie to nie obchodziło

różnie, zależy kto

matka - że jestem nieśmiały i mam problem ze stresem
ojciec- że jestem d*pa
reszta rodziny - opinia nieznana
opinie w miejscu, gdzie miałem praktyki - że jestem straszny milczek
w miejscach, gdzie miałem staże - że jestem strasznym służbistą, że mam wiele rzeczy w dup*e, że nie umiem myśleć, że stanowię bardzo kiepskie towarzystwo

Zazwyczaj od osób, które bliżej poznam słyszę, że na początku myśleli, że ich nie lubię i nie chcę z nimi rozmawiać. Poza tym sprawiam wrażenie aroganckiej i bardzo izolującej się od wszystkich. Jednak po pewnym czasie mówią mi, że nie spodziewali się tego, jaka jestem na prawdę i nie dziwi ich moje początkowe zachowanie, bo wiedzą, że mam pewnie blokady, których nie umiem przejść.

Dziwak, odludek.

Nie wiem. Zapewne źle jestem odbierana. Nikt mi nie mówił o mnie jaka jestem.