Czym jest fobia społeczna? Czy to mnie dotyczy?

[Loris]

Juz nie wiem gdzie mam szukac pomocy, zrozumienia, juz nie wiem gdzie mam uderzyc, Jestem zmeczony cala ta sytuacja, czuje sie jak smiec, czuje sie jak niepotrzebny frajer.

Mam niestety całkiem podobnie , już nie wiem jak sobie radzić z tą chorą sytuacją , najgorsze jest to że do lekarza mogę się najprędzej zarejestrować w ostatni dzień miesiąca , chyba że w sluchawce usłysze dwa magiczne zdania " nie mamy jeszcze zapisów do dr ....." a po pół dnia usłysze " ale juz nie mamy wolnych miejsc do dr ...."

[ktos200]

Loris gdyby nie rodzice ktorych bardzo kocham to juz dawno sznur poszedlby pod reke bo naprawde juz nie mam sil. ALe co jest najsmieszniejsze Pewnie balbym sie nawet sam ze soba skonczyc .. heh

[Loris]

Loris gdyby nie rodzice ktorych bardzo kocham to juz dawno sznur poszedlby pod reke bo naprawde juz nie mam sil. ALe co jest najsmieszniejsze Pewnie balbym sie nawet sam ze soba skonczyc .. heh

pewnie byś się bał i to nie z powodu żeby Cie juz nie było tylko ze względu właśnie na rodziców , ja np jadąc gdzies samochodem boje się że bede miała wypadek i zginę , ale nie boje się tego ze zginę tylko tego jak rodzice by to przeżyli a najgorsze jest to że teraz juz nie mieszkam ze swoimi rodzicami tylko z mężem i jego matką i z tym właśnie nie potrafię sobie poradzić , a mam takie pytanie , Twoi rodzice wiedzą o twojej chorobie ?? leczysz się ?? przyjmujesz jakies leki ??

[ktos200]

Loris moi rodzice uwazaja ze to jest zwykla niesmialosc, ale jak niesmialosc jak kiedys bylem towarzyski rozrywkowy? dla mnie nawet problemem jest pojscie do glupiego sklepu a jak jezdze autobusem z ludzmi to poprostu wpadam w panike jak oni to widza to biora mnie za wariata .......

[Loris]

Mi też cały czas wmawiają nadmierną nieśmiałość , ale ja wiem że to nie to , ja nie rozmawiam z ludzmi , unikam ich a jak na mieście widzą kogoś z rodziny ( wujostwo , kuzynostwo ) to wpadam w panikę że będe musiała z nimi porozmawiać o znajomych nie wspomne bo czesto wchodze do sklepu jakiegokolwiek zeby uniknąć mijania się na ulicy jak widze z daleka że idzie ktoś kogo znam , mąż sie ze mnie śmieje bo w galerii mam wybrane sklepy które mijam wieeeeelkim łukiem bo np w danym sklepie pracuje moja koleżanka a jak w markecie widze kolegę czy koleżanke to skręcam w inną alejkę , normalnie paranoja , ale mój mąż stwierdził że do póki od lekarza nie usłyszy " tak pana żona ma FS " to on będzie to brał za dziwactwa :-( chociaż musze przyznać że od kiedy poczytał o tym traktuje mnie inaczej , tzn nie kłóci się ze mna jak mu mowie ze nie zadzwonie gdzies czy nie odbiorę telefonu , bierze to za rzecz normalną , to dużo mi pomaga ....

[Loris]

zadzwoniłam dzisiaj do przychodni zarejestrować się do mojego lekarza ( psychiatry ) , i co usłyszałam ??

" 25 luty "

[ktos200]

Loris szkoda isc nawet do lekarza na nfz. Nie dosc ze cie potraktuja z przymruzeniem oka to ze tak sie wyraze nie ma raczej szans na jakakolwiek poprawe. Wiem ze nie wszystkich stac na leczenie prywatne ale udaj sie do jakiegos lekarza prywatnie bo na nfz szkoda nerwow i czasu . jakbys chciala sie leczyc w tym kraju na nfz to nie wiem czy bysm czegokolwiek doczekali...

[Loris]

w moim mieście wizyta prywatna kosztuję 80 zł , mój lekarz twierdzi że mam do niego przychodzic raz na 3 tygodnie co nie jest mozliwe bo niby jak mam do niego przyjść tak czesto jak dzwonie sie zarejestrowac a miejsce jest za 2 miesiące , te wizyty nie pomagaja mi az na tyle żebym chciała za nie płacić , jedynie co mi pomaga to recepta i dobranie odpowiedniego leku , a przewaznie wizyta wyglada tak że lekarz sie mnie pyta czy cos sie polepszylo czy jest tak samo i do widzenia , i za to ma płacić takie pieniądze ??

[ktos200]

Loris sprobuj zaczac uprawiac jakis sport, w lecie duzo jezdzilem rowerem, biegalem to jakos zapominalem o tych problemach i staralem sie zyc normalnie

[Loris]

ktos200 mnie chyba nie jest w stanie nic odciągnąć od tych głupich myśli , jestem miłośniczką zwierząt , mam dwa duże psy i dwa ( też duże ) koty , mam pracę , więc jak by tak logicznie pomyśleć nie mam czasu na myślenie o pierdołach , spacery , pielęgnacja zwierząt , praca , dom powinny zająć mi tyle czasu że nie wcisnela bym w ten harmonogram nawet 5 min na myślenie , ale jak widac nie jest to takie proste , często jest tak że nie ide z psami na spacer bo przygnebiają mnie mysli i nie mam na spacer ochoty , później zaczynam mieć wyrzuty sumienia że psy sie nudza i są nie wybiegane i znowu dręczą mnie myśli że im smutno i tak w kółko , mój stan jest chyba mega poważny

[Afterglow]

tych mysli nie wciśniesz w zaden harmonogram one sie same wciskają ja niby też w pracy powinienem być zajęty pracą ale myśli i tak mnie meczą

wiele rzeczy odpuszczam bo mam akurat doła a potem sie wkurzam ze nie zrobilem tego czy tamtego błędne koło

[Loris]

błędne koło

dokładnie , to błędne koło , najlepiej czuje sie jak ide spac , wtedy zasypiam i "nie myślę " chyba że dreczy mnie coś bardzo mocno , wtedy śni mi sie to i co chwilę się budze mokra z walącym sercem

coraz częściej mysle nad tym co zaproponował mi ktos200 czyli nad wizytą prywatną u psychiatry , dwa miesiace moge nie wytrzymać tego stanu ....

[Afterglow]

Loris warto spróbować jeśli masz taką możliwość

[Darek80]

Ja się chciałem zapytać czy faktycznie mam fobię społeczną, czy jakąś nerwice lub po prostu niespokojny umysł. Otóż mam problem z niewyraźną mową no i do końca przekonany nie jestem czy to fobia. Ludzi się nie boję, nie boję się też miejsc publicznych itp. Tylko po prostu mówię niewyraźnie. Nie raz mam tak, że wiem, że w danej sytuacji powiem coś niewyraźnie, więc momentami się nie odzywam.
Nie tylko do osób, których mało znam jest mi nawiązać jakiś kontakt. Po prostu problem tylko polega na tym, że mówię niewyraźnie i też się zacinam. I teraz pytanie, czy to może być fobia społeczna, czy jakaś nerwica lub coś innego ? Dodam jeszcze, że nie odczuwam raczej lęku gdy mówię coś do kogoś kogo znam a w pobliżu jest osoba, której nie znam aczkolwiek to też jest zależne od sytuacji. Gdy dzwonię przez telefon to kilka razy muszę sobie przemyśleć co chcę powiedzieć, gdy już się dodzwonię to mówię szybko.
Przed zatelefowaniem mówię sobie to co mam powiedzieć wolno a potem zawsze stres nadciąga i mówię szybko.

[OutSider]

Darek a może to po prostu wada wymowy, która utrudnia ci komunikowanie się z ludźmi. Skoro nie odczuwasz lęku w relacjach interpersonalnych to raczej nie fobia

[Darek80]

Wada wymowy to na pewno nie jest. Dodam jeszcze, że na forum klasy nie boję się czytać.... nauczyciel mówi, że czytam dobrze Ale z odezwaniem się jest problem.
Jak bym chciał rozwinąć dłuższą wypowiedź to raczej nie ma szans. Wiem, że powiem niewyraźnie. Tak samo przy znajomych uchodzę za osobę cichą. Sam już nie wiem co to. Przed obcymi strachu nie czuję. Nawet w domu przy rodzicach moja mowa nie jest taka jaką bym chciał, lecz rodzice mówią, że mówię dobrze. Może być to nerwica ?

[Loris]

Byłam u psychiatry , powiedział że mogę już całkiem odstawić tabletki ( asertin ) dzisiaj jest 5ty dzien jak nie wzięłam ani kawałka tabletki i musze napisac że w dzień jest ok ale jak przychodzi wieczór to czuję straszną słabośc i takie dziwne odloty w głowie , mam nadzieję że lada dzień to uczucie minie co do FS powiedział mi że mam udac się do psychiatry hmmmm może kiedyś tam dotrę ....

[szynszolek]

Hej wszystkim ! Od dłuższego czasu przeglądam strony/ tematy związane z fs, Ale nie potrafie odpowiedziec sobie sama na pytanie czy rzeczywiscie kwalifikuje sie pod to zaburzenie.
Od dluzszego czasu mianowicie .4 a mam teraz 21 nie Lubie kontaktu z ludzmi wczesniej nie bylo tak zle, ale Nigdy nie pamietam zebym byla jakos bardzo wygadana.
Nie wychodze na imprezy, gdy pojde do sklepu czuje sie jakby mnie mieli posadzic ze cos ukradlam, mam bardzo Slaba pamiec np chce cos komus opowiedziec i nie pamietam viegu wydarzen. Gdy z kims rozmawiam to totalnie nie wiem co odpowiedziec czasami Tylko przytakuje bo w danej chwili nie potrafie sie skupic i wyrazic swoja opinie.
Dziwi mnie Tylko jedno, ze mam dni takie jakby caly ten strach Nigdy nie istnial.
Jestem rozgadana, zartuje, smieje sie oraz skupianie sie na czym kolwiek nie sprawia mi problemu,ale w dni Gorsze to Boje sie popatrzec na Kogo kolwiek..
Dlatego zastanawiam sie czy to rzwczywiscie fobia spoleczna czy cos gorszego, a moze to Tylko moja wyobraznia?
Jesli czujecie sie podobnie prosze odpowiedzcie... 4 lata to nie miesiac a ja czuje, ze zycie mi ucieka w smutku i leku kazdego dnia gdzie Inni sa tacy optymistyczni....

[OtoJa]

Dlatego zastanawiam sie czy to rzwczywiscie fobia spoleczna czy cos gorszego, a moze to Tylko moja wyobraznia?
Jesli czujecie sie podobnie prosze odpowiedzcie... 4 lata to nie miesiac a ja czuje, ze zycie mi ucieka w smutku i leku kazdego dnia gdzie Inni sa tacy optymistyczni....

To może być fobia, a fobia opiera się przecież na wyobrażeniach bo jak tu inaczej tłumaczyć strach przed czymś co straszne nie jest. Dobrze trafiłaś bo tu raczej wszyscy czują się podobnie, więc witaj

[szynszolek]

I jak tu normalnie funkcjonowac w spoleczenstwie... A cale zycie na lekach to nie jest dobre rozwiazanie...

[OtoJa]

I jak tu normalnie funkcjonowac w spoleczenstwie... A cale zycie na lekach to nie jest dobre rozwiazanie...

Trzeba zacząć nad sobą pracować, jeśli olejesz sprawę to nie ma szans na normalne życie. Ja leków nigdy nie brałem i nie zamierzam więc tu Ci nie powiem czy działają, ale też jestem zdania, że całe życie na lekach nie jest dobrym pomysłem

[szynszolek]

Wiesz co jest najgorsze ? Miewam dni Kiedy czuje sie cudownie wspaniale plany na przyszlosc, rozgadana a nastwpnie nadchodza takie dni ze placze czarne mysli Itp
Wiec jak normalnie funkcjonpwac z takimi wahaniami...

[hipis]

To chyba też jest element fobii, te zmiany nastroju i chwilowe "wychodzenie z fobii", tak na dzień czy dwa. Najlepiej jest się starać aby ten okres tzw. dobrych dni się wydłużał, ale łatwe to nie jest

[szynszolek]

Jest bardzo trudno. Czasami mam wrazenie ze mogloby to byc zaburzenie borderline ale wole Juz sobie tego nie przypisywac bo Juz mialam taki Okres, ktory z trudem , ale minal.
Z tym wydluzaniem "lepszego czasu"to dla mnie nie mozliwe.. czasami byle co potrafi popsuc mi humor.
Ostatnio bylam zapisana do lekarza ale ze bylam w wysmienitym nastroju I przekonana bylam , ze fobia nie wroci pozwolilam sobie nie pojawic sie na wizycie a teraz I od kilku dni wczesniej gdy czuje sie fatalnie pluje sobie w brode,ze Nie skorzystalam.
Glupia jestem Ehh

[OtoJa]

Nie jesteś głupia, każdy ma w sobie coś takiego że jak się choć trochę polepszy to mamy tendencję do przeceniania tego stanu, może nawet dojść do tego że jesteśmy pewni że problem mamy już za sobą i przez to można zbagatelizować np właśnie kolejna wizyte bo pojawia się myśl że po co mam iść skoro mnie to już nie dotyczy.