mam dosc chce uciec

[wawa]

Chce uciec od miasta, cywilizacji, meczacych mnie ludzi, telefonow, komputerow, swiatla jazeniowego itd itp Gdzies do lasu, na plaze, gdzie nie bede nic musial, tam gdzie nie ma stresu, bezsensownej gonitwy za niewiadomo czym?? Jest pieknie slonce, palmy, piasek, trawa, kwiaty.
owoce. Ja jestem tylko czlowiekiem musze sie najesc, wyspac, i pokochac i nic mi wiecej do szczescia nie potrzeba !
Takie odczucia mam juz od paru lat i jak mysle ze jutro znowu mam wstac..

[Sugar]

Z otchłani klęsk i cierpień podnoszę głos do ciebie, Nirwano!
Przyjdź twe królestwo jako na ziemi, tak i w niebie, Nirwano!
Złemu mnie z szponów wyrwij, bom jest utrapion srodze, Nirwano!
I niech już więcej w jarzmie krwawiącym kark nie chodzę, Nirwano!
Oto mi ludzka podłość kałem w źrenice bryzga, Nirwano!
Oto się w złości ludzkiej błocie ma stopa ślizga, Nirwano!
Oto mię wstręt przepełnił, ohyda mię zadusza, Nirwano!
I w bólach konwulsyjnych tarza się moja dusza,. Nirwano!
O przyjdź i dłonie twoje połóż na me źrenice, Nirwano!
Twym unicestwiającym oddechem pierś niech sycę, Nirwano!
Żem żył, niech nie pamiętam, ani wiem, że żyć muszę, Nirwano!
Od myśli i pamięci oderwij moją duszę, Nirwano!
Od oczu moich odegnaj złe i nikczemne twarze, Nirwano!
Człowiecze zburz przede mną bożyszcza i ołtarze, Nirwano!
Niech żywot mię silniejszych, słabszych śmierć nie uciska, Nirwano!
Niech błędny wzrok rozpaczy przed oczy mi nie błyska, Nirwano!
Niech otchłań klęsk i cierpień w łonie się mym pogrzebie, Nirwano!
I przyjdź królestwo twoje na ziemi, jak i w niebie, Nirwano!

K.P.T

[Kasumi]

to ja mam podobne odczucia, choć nie identyczne. takich zdobyczy cywilizacji jak komputer czy światło jarzeniowe to bym jednak nie pozbywała się tak na amen ale chętnie odseparowałabym się od świata, od tej "gonitwy" jak napisałeś

[magda0247]

gdybym nie miała dziecka też chciałabym uciec tam gdzieś... może naprawde by mi się udało ...czasami myśle że gdyby nie moja cudna córeczka może mnie już by nie było? mam ogromny problem z sobą, staram się walczyć, żyć.....dla niej, dla męża...ja tam nie mam takich chwil zapomnienia że sobie coś tam wyobrażam, jedyne co sobie moge pięknego wyobraźić to iść do banku, do urzędu, do sklepu i nie bać się, nie mieć tych choler....lęków.

[magda0247]

w ogóle to zastanaiwm się dlaczego ludzie ćpają, piją...dlaczego..?jak myślicie czy ci wszyscy ludzie mają jakieś problemy natury psychicznej, czy ci wszyscy ludzie kiedyś byli fobikami? ilu jest tak naprawde takich jak my?? i dlaczego ludzie potrafią zrozumieć choroby fizyczne a psychicznych nie? jaka jest różnica ja tam nie widze żadnej...ktoś jest chory na to.. a ktoś inny ma fobie...

[(Un)breakable]

Różnica, oczywiście nie we wszystkich przypadkach, ale często fizyczną chorobę widać 'z zewnątrz'. Owszem, niektóre choroby psychiczne również, jednak co do naszej fobii, to rzadko kiedy. Przynajmniej nie we wszyskitch sytuacjach.
A ogólnie co do chorób psychicznych myślę, że wiele osób ma problemy tej natury, zwany chorobami lub nie. Kwestia nazwy.
Wydaję mi się jednak, że 'nasza' dolegliwość zasługuje na specjalną kategorię - jest wielką przeszkodą w poznawaniu, przebywaniu i ogólnie w relacjach z innymi ludźmi. Również trzeba brać pod uwagę, że ciężko jest nam się zwierzyć z naszych problemów, a co za tym idzie mniej osób może nam pomóc, zrozumieć.

[Whisper]

dlaczego ludzie ćpają, piją...dlaczego..?jak myślicie czy ci wszyscy ludzie mają jakieś problemy natury psychicznej, czy ci wszyscy ludzie kiedyś byli fobikami?

Wszyscy nie, ale część na pewno.

[magda0247]

tylko fobik zrozumie fobika...po co zwierzać się komukolwiek zaufanemu ale zdrowemu?i tak nie zrozumie co siedzi w naszej głowie...jak już wspomniałam tu gdzieś na forum pewne sytuacje dla mnie są koszmarem...dla innych jest to proste jak zjedzenie bułki"... więc taka osoba może tylko współczuć ale nie zrozumieć.

[młodziutka18]

tez czesto sie tak czuje...pragnie wsiasc w pociag pojechac gdzies daleko od wszystkiego.ale wiem ze to nic nie da od problemow nie uciekniemy jedynie co mozemy zrobic to walczyc.

[wawa]

tylko po co. Walczyc mozna po to by osiagnac jakis okreslony cel ja go niewidze. Pieniadze? mozna sie nimi znudzic, dzieci? nie mam ochoty skazywac ich na ten swiat, poswiecanie sie dla innych? mam pampersy zmieniac w domach starosci? itp. jakos nie ciagnie mnie do tego.
Jestem wierzacy ale perspektywa ta jest tak odlegla ze moj maly rozumek nie jest w stanie tego pojac. brak slow
i nie pier*olcie ze mam isc sobie do kina teatru na spacer bo ja nie jestem nastolatka z depresja z powodu braku miesiaczki

[mc]

[wawa]

Fajnie napisales ale trudno to wprowadzic jesli to co na zewnatrz tak atakuje.
Bo jak mam byc spokojny wewnatrz jak nawet we snie dostaje na glowe. Jak ide do pracy nastepnego dnia to w nocy wstaje (jakby we snie ale jestem pol przytomny) i zaczynam sie ubierac z nerwow !!! Nie moge tego kontrolowac patrze na zegarek i wydaje mi sie ze jestem spozniony a jest 4 rano !!! I pozniej budze sie w stroju ktorym mam wychodzic. Naprawde nie wiem ale tak sie nie da zyc idzie sie przekrecic.

[Broszka]

"..."

[eric]

Fobii nie mam jakiejś dużej, ale chciałbym mieszkać na wsi. Chciałbym uciec od zasady "miasto, masa, maszyna". Czasami mam wrażenie, że ludzie są zbyt zatruci tym wszystkim, jakby przestać gonić za postępem i sięgnąć do korzeni to życie być może byłoby lepsze.
W pewnej książce jest taki mądry tekst:

"Dziwne, że ludzie mogą stać się smutni, a nawet źli, gdy życie staje się zbyt łatwe. Ale tak to już jest. I wtedy najlepiej zacząć od nowa, od drugiego końca."

Chciałbym mieszkać na jakiejś małej wsi w małym domku najlepiej na skraju lasu, widziałem kiedyś taki, stałem ze 20 minut rozmyślając jakby mi się za+ w takim mieszkało. Rąbać sobie drewno do kominka z lasu, w zimie czytać książkę przy oknie za którym mróz -20C i 2 metry śniegu, w lecie zasuwać rowerem po lasach, polach i bezdrożach, raz na tydzień do melancholicznego "centrum" po zakupy. Skąd kasę? Utrzymanie takiego domku kosztuje śmiesznie mało (wiem, bo mam domek na działce w podobnej "konfiguracji" tylko trochę bliżej wsi i na wakacjach tam mieszkam), wystarczy wynająć w mieście mieszkanie i zbierać z tego nawet 1000zł miesięcznie Doprowadzone tylko prąd i woda + opał za darmo z lasu (mały dom - nie dużo trzeba) i w jedną osobę może da się zejść poniżej 200zł/miesięczne + kasa na żarcie. Jeszcze odłożyć zostanie Na działce w 5 osób w lecie około 400zł/mc. Może kiedyś spróbuje takiego życia Nawet ta działka byłaby fajnym miejscem

[stap!inesekend]

A ja chciałbym uciec... od przeszłości.

[wawa]

zniszczyc wszystko i zaczac od nowa. Bo to wszystko za daleko zaszlo

[fistaszek]

Mozna spakowac plecak, zamknac drzwi na klucz i uciec z dnia na dzien, wyjechac w inne miejsce, gdzie nikt nas nie zna i zaczac wszystko od poczatku. Tyle, ze nie da sie uciec od tego, co w nas siedzi. Minie oszolomienie, rozpocznie codziennosc i po pewnym czasie, wszystko wroci, moze przybierze inne ksztalty, nowe formy ale tak samo bedzie nas zzerac od srodka. Bedziemy tylko/az bogatsi o nowe doswiadczenia.

[Gość]

dlt

[Minima]

W końcu pójdziemy do grobu, tam odpoczniemy :3

[Swango]

Bardzo bym chciała "uciec". Zacząć życie od nowa. Czuję że to by mi pomogło.

[RedIsABeautiful]

A ja odwrotnie. Chcę wreszcie poznać jakichś ludzi, ucieczka to nie jest dobre wyjście na dłuższy okres.

[Swango]

Ja z ucieczką wiąże właśnie zmianę otoczenia, poznanie innych ludzi, którzy nie mają do mnie uprzedzeń.

[Tropicalay]

Chciałby ktoś uciec na bezludną wyspę i tam stworzyć utopijną społeczność? Mam już sporo osób zebranych, miejsce, ale dopóki jest możliwość chce zebrać te parę osób więcej. Więc.. jacyś chętni?

[iLLusory]

Hmm, no ale tę wyspę, to chyba trzeba sobie najpierw kupić..

[Proxi]

Ewentualnie ukraść, ale z taką wyspą zdecydowanie trudniej uciec.