|
01 Wrz 2017, Pią 17:31, PID: 710413
Czy też macie tak, że gdy z kimś długo się nie spotykacie i wreszcie jest okazja nadrobić ten czas, to też się stresujecie, jakbyście mieli się z tymi osobami spotkać po raz pierwszy w życiu? Ja właśnie idę do znajomych, których 1,5 miesiąca nie widziałam i od rana spokoju zaznać nie mogę
01 Wrz 2017, Pią 17:49, PID: 710415
Też tak mam. Zawsze czuję się jakoś nieswojo po takich przerwach, jak już się spotkamy to nie wiem, co mówić i potrzebuję trochę czasu w towarzystwie tej osoby, żeby się "przyzwyczaić" do jej obecności i do tego, jaka dana osoba jest. Np. jedna moja koleżanka jest strasznie głośną osobą, lubi dużo gadać i często przytłacza mnie jej osobowość. Nie widząc się z nią przez dłuższy czas, w pewien sposób odzwyczajam się od niej i jak już się spotykamy, to trudno mi się ponownie odnaleźć w jej towarzystwie. Bardziej wygląda to tak, że przez pierwszą godzinę (lub więcej) to ona ciągle coś mówi, opowiada co u niej a dopiero później jakoś i ja się zaczynam otwierać.
I chyba mam tak z większością osób (oprócz bliskiej rodziny) - potrzebuję spędzić co najmniej kilka godzin w czyimś towarzystwie, żeby móc się otworzyć i żeby ten poziom stresu trochę opadł. Oczywiście widząc się z daną osobą kilka dni w tygodniu nie czuję już takiego stresu, przyzwyczajam się, wiem czego oczekiwać od tej osoby itd.
02 Wrz 2017, Sob 16:18, PID: 710495
@asleep właśnie ja mam tak samo, odzwyczajam się w tym czasie od ludzi i chwilę potrwa, zanim się z powrotem do nich przyzwyczaję. Ja też mam wrażenie, ze przez takie przerwy w spotykaniu się dystansuję się do ludzi i przez to traktuję na początku bardziej oficjalnie. A osoby, które mają gadanie, niczym Twoja koleżanka, to wbrew pozorom fajne towarzystwo dla fobika, bo tyle mówi, że nie zauważy cudzej małomówności
@Radek 1,5 miesiąca to dla mnie wystarczająco, aby odzwyczaić się od czyjegoś towarzystwa. |
|
|
PhS
