Płacz

[USiebie]

Meh, czy ja wiem, to że po płakaniu będzie Ci lepiej, to trochę taka ściema. Chyba głównie kobietom pomaga , zresztą tak samo jak wygadanie się.

Nie no jak ktoś ma ochotę to niech płacze, przecież nie ma sensu się powstrzymywać na siłę. : P

[KonradM]

Ja płakałem kilka razy w całym życiu a szkoda bo często chciałem się rozpłakać by trochę sobie ulżyć ale no nie potrafię.Ostatnio zdarzyło się ze 2-3 razy bo kiedyś powiedziałem sobie że jestem jaki jestem,mam życie jakie mam,co będzie to będzie i przez to się nie dołowałem ,ale aktualnie mam dość i jestem zmęczony tym swoim szarym i beznadziejnym życiem.

[PMCL]

Nie płaczą, a potem mają problemy emocjonalne z powodu tłumionego smutku

W takim razie większość chłopów ma problemy emocjonalne

[Proxi]

Raczej "rzeczy" zachodzące pod wpływem naszego organizmu mają jakiś cel. Czyli zapewne płakanie też ma, a wierząc ślepo internetowi to nawet spory.

[vesanya]

Nie chodzi o to, że jak facetowi jest smutno, ale nie chce mu się płakać, to ma się do tego zmuszać. Chodzi o to, że jak już odczuwa chęć wypłakania się, to żeby tego nie tłumił i dał upust swoim emocjom.

[USiebie]

Tylko nie przy kimś, bo jak facet się popłacze przy kimś, (szczególnie jak teoretycznie nic strasznego się nie stało i płacze bo ma problemy "z d*py") zamiast czuć się ujowo, będzie czuć się ujowo, tylko w inny sposób.

Facet, żeby móc publicznie legalnie płakać musi mieć dobry powód.

Laski mogą wyć z byle powodu.

[Zasió]

faceci tylko gdy polska przegrywa w finale Euro z Islandią

[vesanya]

I gdy umiera Mufasa...

[Ketina]

Płaczę rzadko. Nie znoszę płakać przy innych ludziach, więc jak już znajdę jakiś kącik odizolowany od innych. Zdarza mi się uronić łzę gdy widzę lub czytam o niesprawiedliwości społecznej na przykład: gdy ktoś znęca się nad osobą niepełnosprawną lub gdy ludzie z różnymi przewlekłymi chorobami są olewani przez lekarzy, państwo bez żadnego głębszego powodu.
Zdarza mi się płakać po morderczych ćwiczeniach, które sobie sama funduję na moje niesamowicie przykurczone mięśnie. Wtedy zdaje sobie sprawę, że to naprawdę niewiele daje, bo od urodzenia jestem w gorszej sytuacji fizycznej niż inni. Wtedy przypominam sobie jak wiele osób uprawia razem sporty, spędza razem czas, który wymaga dużej sprawności ruchowej. Wtedy ogarnia mnie żal, że jednak mam tę fobię społeczną przez ten ciągły strach i nigdy nie doświadczę tego co inni ludzie no i wtedy uronię parę łez...

[Proxi]

gdy ktoś znęca się nad osobą niepełnosprawną

No tak, przecież nad pełnosprawnymi już można się znęcać. Tak samo jak "okropne" jest krzywdzenie kobiet i dzieci, ale mężczyzn to już można.

[L1sek]

gdy ktoś znęca się nad osobą niepełnosprawną

No tak, przecież nad pełnosprawnymi już można się znęcać. Tak samo jak "okropne" jest krzywdzenie kobiet i dzieci, ale mężczyzn to już można.

To tak samo płytkie jak powiedzenie, że jak komuś jest przykro, gdy ktoś znęca sie nad zwierzętami to nie jest mu przykro jak ludzie są krzywdzeni przez innych.

[Proxi]

Ehm, chodziło mi o tą śmieszną nadwrażliwość na niepełnosprawnych.

[Zasió]

To tak samo płytkie jak powiedzenie, że jak komuś jest przykro, gdy ktoś znęca sie nad zwierzętami to nie jest mu przykro jak ludzie są krzywdzeni przez innych.

Ale to się akurat sprawdza.

[L1sek]

To tak samo płytkie jak powiedzenie, że jak komuś jest przykro, gdy ktoś znęca sie nad zwierzętami to nie jest mu przykro jak ludzie są krzywdzeni przez innych.

Ale to się akurat sprawdza.

No może, ale tylko wśród garstki maniaków.

[USiebie]

Ehm, chodziło mi o tą śmieszną nadwrażliwość na niepełnosprawnych.

Koleżanka pisała w powitalnym, że sama jest niepełnosprawna, lepiej się z takimi osobami identyfikuje, stąd pewnie nadwrażliwość. Przecież czytałeś powitalny. : P Zresztą to był tylko przykład niesprawiedliwości społecznej.

[Proxi]

To nie miała być złośliwość w stronę Ketiny, a przeświadczenia ludzi którzy obchodzą się z niepełnosprawnymi jak z dziećmi, przez co jakaś tam część czuje się poniżana. Nie raz widziałem, że ktoś chciał pomóc, a osoba niepełnosprawna odmawiała z niezadowoleniem w głosie, albo to sztuczne unikanie patrzenia na nich...

[Ketina]

gdy ktoś znęca się nad osobą niepełnosprawną

No tak, przecież nad pełnosprawnymi już można się znęcać. Tak samo jak "okropne" jest krzywdzenie kobiet i dzieci, ale mężczyzn to już można.

Przecież nie napisałam nigdzie, że absolutnie jestem nieczuła na krzywdę zdrowych osób. Tak jak to zauważył:

Ehm, chodziło mi o tą śmieszną nadwrażliwość na niepełnosprawnych.

Koleżanka pisała w powitalnym, że sama jest niepełnosprawna, lepiej się z takimi osobami identyfikuje, stąd pewnie nadwrażliwość. Przecież czytałeś powitalny. : P Zresztą to był tylko przykład niesprawiedliwości społecznej.

Był to przykład i to mi akurat nasunęło się jako moja pierwsza myśl, bo taką osobą jestem i lepiej się z takimi identyfikuje. Dziękuję za zrozumienie

Rozumiem, że większość osób zareagowała bardzo emocjonalnie na mój post i po części spodziewałam się takiej reakcji.

To nie miała być złośliwość w stronę Ketiny, a przeświadczenia ludzi którzy obchodzą się z niepełnosprawnymi jak z dziećmi, przez co jakaś tam część czuje się poniżana. Nie raz widziałem, że ktoś chciał pomóc, a osoba niepełnosprawna odmawiała z niezadowoleniem w głosie, albo to sztuczne unikanie patrzenia na nich...

Tak samo jak spotyka się jakąś osobę o odmiennym kolorze skóry. Ciężko to zmienić w niektórych krajach.

[Amcio]

Chce plakac i przestac udawac tak jak wszyscy, chce sciagnac maske i byc soba, to piekne. Ludzie zabili uczucia przez wszystkie te sztuczne usmiechy i zakladanie masek, udawanie kogos innego.

[blurge]

uporczywie wmawiano mi, ze płacz jest rzeczą złą i należy sie go wystrzegać zwłaszcza publicznie. stąd nawet mimowolne łzawinie oka przy ludziach sprawia, że robię się na twarzy czerwona jak burak i umieram ze wstydu.

[ewl]

Nie znoszę płakać, a już szczególnie przy innych ludziach.
Czasem mi się zdarza samej, w pokoju czy pod prysznicem.
Jednak kilka tyg temu poryczałam się u terapeutki i to jeszcze zanim zaczęłyśmy o czymkolwiek rozmawiać (paskudny nastrój miałam). Czułam się tak upokorzona tym płaczem przez samą siebie...

[vesanya]

Ja się poryczałam na pierwszej w życiu wizycie u psychiatry. Wstyd mi było, że tak reaguję i to na samym początku rozmowy. Też nie cierpię płakać przy ludziach, ale jak nikt nie widzi to bez problemu.

[verti]

Płacz jest bardzo zdrową reakcją organizmu. Przede wszystkim działa oczyszczająco. To szkoda, że płaczę bardzo rzadko i duszę wszystko w sobie.

[Proxi]

Kiedyś mój strasznie płaczliwy kolega wykrzyczał na w+ jak się z niego śmialiśmy, że płacze, "łzy oczyszczają oczy!", więc następnym razem jak ktoś zobaczy, że płaczecie to mówcie, że wy tylko "dbacie o higienę", jeszcze pogardliwie można dorzucić "brudasie".

[Trup]

Dla mnie płacz jest żałosny. Powstrzymuję się z całej siły, przez co, po paru łzach mam okropne bóle głowy
Im mniej kontaktu z ludźmi, tym mniej płaczu, świat jest piękniejszy.

Chce plakac i przestac udawac tak jak wszyscy, chce sciagnac maske i byc soba, to piekne. Ludzie zabili uczucia przez wszystkie te sztuczne usmiechy i zakladanie masek, udawanie kogos innego.

Święte słowa. Ja też mam dosyć udawania, że wszystko jest dobrze.
Szkoda, że w domu nie mogę okazywać słabości, bo inaczej zaczynają mnie traktować coraz gorzej.. i chyba to jest przyczyna większości moich problemów, duszenie uczuć. Nikt nie lubi pesymistów

[Promyk]

Kiedyś mój strasznie płaczliwy kolega wykrzyczał na w+ jak się z niego śmialiśmy

Fobik z nikogo się nie śmieje, to z fobika się śmieją, podrabiańcu ty! :-P