Jakie macie obawy związane z bliższymi relacjami z innymi ?

[Fearless]

Najbardziej obawiam się tego, że ktoś będzie chciał zbyt wiele o mnie wiedzieć, zbyt często mnie widzieć, zbyt wiele ze mną rozmawiać. A najbardziej chyba tego, że będzie chciał mnie się do mnie przytulać. Jak ja tego nienawidzę. Lubię, gdy ludzie są względem mnie względnie zdystansowani. Jaką przyjmuję strategię? Nie mówić za dużo, nie szukać kontaktu wzrokowego, nie dotykać. Generalnie im mniej mnie w innych i innych we mnie tym swobodniej się czuję.

[pennylane8]

Ludzie dla których przeszłość to dobre wspomnienia nie zrozumieją ludzi dla których przeszłość to większość przykrych słów, zachowań w kluczowych momentach życia.

Tak, w pełni się zgadzam, wiele mądrości psychologów i coachów, którzy sami nic nie przeżyli dla ludzi z problemami są właśnie do niczego, ich rady w stylu jak zbudować sobie lepszą samoocenę przez wypisanie na kartce swoich zalet po prostu nie działają. Strasznie denerwują mnie artykuły z których wynika że tak wiele zależy od ciebie, sam wpływasz na to jak się czujesz, itd. Bo może jakiś wpływ mam, ale tak naprawdę to marny.
Po prostu zazdroszczę osobom, które w dzieciństwie dostały to co było im potrzebne i mogli normalnie się rozwijać w poczuciu tego, że są dużo warci i dużo mogą. Teraz nie muszą się męczyć z pewnymi kwestiami, o których nawet nie mają pewnie pojęcia i idą sobie w życie pełni nadziei, a moja młodość przypomina raczej starość.

sorry za offtop: Właśnie niedawno mnie olśniło, jak dużo zależy od wychowania, to jest naprawdę wspaniałe, gdy rodzice myślą o przyszłości i samopoczuciu swojego dziecka i wychowują je na pewnego siebie człowieka zamiast wyładowywać na nim swoje frustracje. Witaj w klubie, też czuję się jak stary człowiek z monotonnym życiem. Już niedługo zacznę zagadywać o pogodzie do ludzi w autobusie

[Kamelia]

Człowiek nie jest w stanie przestać patrzeć w przeszłość

Niepatrzenie w przeszłość jako "polecenie" wydane umysłowi jest dosyć kłopotliwe.

Jest chyba taki mechanizm w naszej głowie że jak się chce o czymś nie myśleć to się właśnie o tym myśli.

A no prawda, że bardzo często tak się dzieje... Najlepiej byłoby przestać myśleć

[M.Fobik]

Ja sie obawiam tego, ze kiedy juz beda o mnie wiedziec troche rzeczy to kiedy nasze drogi sie rozejda wykorzystaja to przeciwko mnie i zdeptaja mnie z ziemia z nienawisci.

[Flopy28]

Już niedługo zacznę zagadywać o pogodzie do ludzi w autobusie

Kiedyś myślałem o takich ludziach zaczepiających innych na ulicy czy gdziekolwiek indziej po to żeby pogadać, że są dziwni. Teraz sam czasem mam ochotę wywalić wszystko co mnie boli, gdy jestem z kimś znajomym. Widzę jak silna jest ta potrzeba kontaktu z drugim człowiekiem, zwyczajnej rozmowy.

Najbardziej obawiam się tego, że ktoś będzie chciał zbyt wiele o mnie wiedzieć, zbyt często mnie widzieć, zbyt wiele ze mną rozmawiać. A najbardziej chyba tego, że będzie chciał mnie się do mnie przytulać. Jak ja tego nienawidzę. Lubię, gdy ludzie są względem mnie względnie zdystansowani. Jaką przyjmuję strategię? Nie mówić za dużo, nie szukać kontaktu wzrokowego, nie dotykać. Generalnie im mniej mnie w innych i innych we mnie tym swobodniej się czuję.

Też tak mam. Nawet trzymanie za rękę powoduje, że czuję się jakby mi ktoś kajdanki założył. Potrzebujemy przestrzeni, bo wtedy czujemy się swobodnie. Tylko niestety każdy kto będzie chciał podejść za blisko będzie uważany za zagrożenie. Pytanie czy szansa na coś dobrego sprawi, że jednak dopuścimy kogoś bliżej.

[Grzegorz303]

Człowiek nie jest w stanie przestać patrzeć w przeszłość

Niepatrzenie w przeszłość jako "polecenie" wydane umysłowi jest dosyć kłopotliwe.

Jest chyba taki mechanizm w naszej głowie że jak się chce o czymś nie myśleć to się właśnie o tym myśli.
Np.: nie chce pamiętać o tym jak Y mnie gnębił albo jak X mnie olała. I właśnie o sobie to przypominam. Mam przed oczami tą sytuacje. Wraca poczucie frustracji porażki i zniechęcenie do działania.

To jest jak z "Nie patrz w dół" i każdy patrzy w dół albo nie myśl o "różowym słoniu" i każdy sobie go wyobraża

Trzeba zacząć myśleć o teraźniejszości i przyszłości, zaakceptować, pogodzic się, wybaczyć
Zacznij myśleć tylko o pozytywnych rzeczach, po co przypominać sobie te złe? no chyba że ktoś lubi lęk i depresje.

Mnie trudnosci sprawiaja kontakty z obcymi, ale po jakims czasie jezeli kogos polubie, poznam to jest o wiele wiele łatwiej, zwłaszcza jak ktoś wyglada na miłego/bezpiecznego to wtedy szybciej to przychodzi
Gadam w miare normalnie, no moze mało i nie jestem najpopularniejszy, wiadomo ale jakoś to tam leci.
No może troche trudniej jest jak padaja niewygodne pytania: praca, dziewczyna, zainteresowania itd. ale jakos tam leci, czasem sie zartuje to jest łatwiej.
Ale głównie jestem nastawiony na słuchanie i obserwowanie, i udawanie w miare mozliwosci

[Kamelia]

Ale głównie jestem nastawiony na słuchanie i obserwowanie, i udawanie w miare mozliwosci

Fajnie byłoby mimo wszystko nie musieć nic udawać i naprawdę czuć się komfortowo w obecności innych osób... jasne, że nie z każdym się da, dlatego sama chciałabym nawiązać kontakty z osobami, w towarzystwie których czułabym się pewnie... ale zdaję sobie sprawę, że znalezienie osób, które byłyby mnie i moje dziwactwo w stanie zrozumieć, graniczy niemalże z cudem. Ale cuda w końcu czasem się zdarzają Także póki co się nie zniechęcam i zadowalam internetem, a co będzie kiedyś... tego nikt nie wie

[Grzegorz303]

Ale głównie jestem nastawiony na słuchanie i obserwowanie, i udawanie w miare mozliwosci

Fajnie byłoby mimo wszystko nie musieć nic udawać i naprawdę czuć się komfortowo w obecności innych osób... jasne, że nie z każdym się da, dlatego sama chciałabym nawiązać kontakty z osobami, w towarzystwie których czułabym się pewnie... ale zdaję sobie sprawę, że znalezienie osób, które byłyby mnie i moje dziwactwo w stanie zrozumieć, graniczy niemalże z cudem. Ale cuda w końcu czasem się zdarzają Także póki co się nie zniechęcam i zadowalam internetem, a co będzie kiedyś... tego nikt nie wie

Nie przesadzaj to nie jest tak że nie lubi sie osób które maja jakieś dziwactwa... są ludzie dla których trzeba więcej czasu zeby ich polubić, nie raz niektóre osoby mnie irytowały i denerwowały a z czasem je zaczynałem lubić
W sumie to można polubić nawet chama, buraka czy kogoś kto cie nawet obraża a zazwyczaj takich osob sie unika
Generalnie to polega na lubieniu pozytywnych cech osoby i akceptowaniu czy olewaniu negatywnych, a nikt przecież nie jest w 100 % negatywny

[USiebie]

Ale dziwactwo Kameli jest najdziwaczniejsze.

[M.Fobik]

ale zdaję sobie sprawę, że znalezienie osób, które byłyby mnie i moje dziwactwo w stanie zrozumieć, graniczy niemalże z cudem. Ale cuda w końcu czasem się zdarzają

A moglabys cos wiecej o swoich dziwactwach napisac?

[Grzegorz303]

Ale dziwactwo Kameli jest najdziwaczniejsze.

Dziwne, ale chyba można pozbyć się swoich dziwactw 8)

[USiebie]

A moglabys cos wiecej o swoich dziwactwach napisac?

To informacja tylko dla wybrańców, ja okazałem się niegodzien, założę się, że ty też.

[karmazynowy książę]

Musimy napisać petycję i zebrać co najmniej 30 podpisów, takie społecznej inicjatywy nie będzie mogła zignorowac.

[USiebie]

Musimy napisać petycję i zebrać co najmniej 30 podpisów, takie społecznej inicjatywy nie będzie mogła zignorowac.

Nope, nie zadziała, Kameli nie godzi się uginanie pod presją społeczeństwa.

[karmazynowy książę]

Musimy napisać petycję i zebrać co najmniej 30 podpisów, takie społecznej inicjatywy nie będzie mogła zignorowac.

Nope, nie zadziała, Kameli nie godzi się uginanie pod presją społeczeństwa.

Masz lepszy pomysl?

[M.Fobik]

Ale dziwactwo Kameli jest najdziwaczniejsze.

Po tym co napisales nie dziwie sie Jej, ze nie chce Ci na to pytanie odpowiedziec xd

Pewnie, ze jej nie zmusimy do tego. Jak bedzie chciala to sama o tym napisze. Ja tylko spytalem czy nie moglaby troszke tych dziwactw opisac, kazdy z nas pewnie ma takie dziwactwa, ktorych nie chcialby opisywac. Sam pewnie mam takie, ale juz tak sie do nich przyzwyczailem, ze nie sa dla mnie tak szczegolnie dziwne. Na tym forum chyba nie byloby jakiegos szoku gdybysmy zaczeli swoje dziwactwa wzajemnie wymieniac. Mnie nawet taka innosc czy dziwnosc (jak kto woli) fascynuje, lubie jak ktos w tym nudnym swiecie w ktorym wiekszosc stara sie czemus przypasowac wyroznia sie nawet w dosc oryginalny sposob, swoim zachowaniem, sposobem bycia, mowieniem czy ubiorem.
Nie lubie w ogole tego slowa "dziwny" Bo to tylko zalezy od punktu spojrzenia danej osoby. Slowo inny bardziej mi pasuje.

[USiebie]

Masz lepszy pomysl?

Ogłuszymy, rozbierzemy do naga, zwiążemy i umieścimy w ciemnym, zimnym, wilgotnym i dusznym pomieszczeniu, najpierw zaświecimy latarka w oczy i zaczniemy na nią krzyczeć, jeśli nie zadziała to trochę poszturchamy ewentualnie przyłożymy, potem powyrywamy paznokcie, a jak by się dalej opierała to...

Zawsze możesz też ładnie poprosić na pw jak bardzo ciekawy jesteś i obiecaj, że nie wygadasz innym na forum. Może wtedy ci powie.

[M.Fobik]

Ogłuszymy, rozbierzemy do naga, zwiążemy i umieścimy w ciemnym, zimnym, wilgotnym i dusznym pomieszczeniu, najpierw zaświecimy latarka w oczy i zaczniemy na nią krzyczeć, jeśli nie zadziała to trochę poszturchamy ewentualnie przyłożymy, potem powyrywamy paznokcie, a jak by się dalej opierała to...

"Dziewczyna z sasiedztwa" przyznaj sie, ogladales ten film.

[USiebie]

Mówisz, że ktoś zekranizował moje fantazje erotyczne?

[Grzegorz303]

Dajcie spokój dziewczynie

[M.Fobik]

Mówisz, że ktoś zekranizował moje fantazje erotyczne?

Jesli to sa Twoje fantazje erotyczne to musisz byc niezlym zwyrolem xD

[Kamelia]

ale zdaję sobie sprawę, że znalezienie osób, które byłyby mnie i moje dziwactwo w stanie zrozumieć, graniczy niemalże z cudem. Ale cuda w końcu czasem się zdarzają

A moglabys cos wiecej o swoich dziwactwach napisac?

1 spośród moich dziwactw raczej nie może ujrzeć światła dziennego. Drugie dotyczyło przeszłości, więc w sumie jest niekatulane, chociaż nie wiem, czy nie zachowałabym się tak samo.

Moim największym dziwactwem jest moja fobia, po której można mnie łatwo rozpoznać, bo to niszowe cholerstwo (nie doczekało się odrębnego forum, może sama stworzę... jakkolwiek nie bardzo chciałoby mi się na okrągło o tym czytać i przypominać sobie coś, co wywołuje u mnie lęk). Na pw mogę napisać, bo już w sumie parę osób wie, ale nie wszystkim

M.Fobik, nie przeszkadza mi określenie dziwny, podobnie jak inny, aczkolwiek wolę chyba to pierwsze. Czuję się przez to jakoś tak wyjątkowo (pewnie to przejaw jakiegoś zaburzenia he he )

[karmazynowy książę]

Masz lepszy pomysl?

Ogłuszymy, rozbierzemy do naga, zwiążemy i umieścimy w ciemnym, zimnym, wilgotnym i dusznym pomieszczeniu, najpierw zaświecimy latarka w oczy i zaczniemy na nią krzyczeć, jeśli nie zadziała to trochę poszturchamy ewentualnie przyłożymy, potem powyrywamy paznokcie, a jak by się dalej opierała to...

Zawsze możesz też ładnie poprosić na pw jak bardzo ciekawy jesteś i obiecaj, że nie wygadasz innym na forum. Może wtedy ci powie.

hahaah nie wierzę w to co piszesz, masz chory łeb na maksa ; P
A jeśli chodzi o "dziewczynę z sąsiedztwa", to polecam zdecydowanie książkę, masakruje psychikę i wpędza w mega depresję już w trakcie czytania. Trzeba się zmuszać do przeczytania kolejnej strony. Ale jak lubisz takie klimaty, to sobie poczytasz pewnie i z uśmiechem na ustach.

[USiebie]

Na pw mogę napisać, bo już w sumie parę osób wie, ale nie wszystkim

A mi?

[Luctucor]

Na pw mogę napisać, bo już w sumie parę osób wie, ale nie wszystkim

A mi?

Też jestem ciekawy W sumie specjalnie się zalogowałem, żeby napisać tego posta