Co wam przeszkadza w rozmowie z drugą osobą

[inferno]

Mnie męczy/irytuje jak mój znajomy podczas rozmowy ze mną stosuje na końcu swojej wypowiedzi słowa typu: "wiesz", "co nie".Tak jakby chciał się upewnić , że go słucham , oczekiwał reakcji z mojej strony.Ja najczęściej wtedy przytakuje i mówię "no pewnie" lub "acha".

[Zasió]

Denerwuje mnie, gdy nie lubię tej osoby.

[ten który jest]

To że wydaje mi się że tej osoby nie obchodzi to co ja mówię,że ją nudzę oraz to że nie umiem z nią normalnie rozmawiać,nie mam żadnej riposty,tylko właśnie ,,aha'', ,,no'',,, taa''

[Użytkownik 7017]

Mnie wkurza jakaś dziwna maniera wstawiania emotek typu " " podczas poważnej dyskusji, albo nawet kłótni.
Albo gdy z kimś piszę na czacie i stawia kropkę po jednym słowie np: "aha.", "ok.", "jak tam? - spoko."
nigdy nie wiem czy to ma być coś w rodzaju focha, czy tak po prostu ludziom strasznie zależy na poprawnej interpunkcji?

[Zasió]

Odwal się od emotek! Loffciam emotki!

[Użytkownik 7017]

ale ja też lofciam emotki xD tylko troche dziwnie to wygląda gdy ktoś ich używa w poważnych dyskusjach albo w kłótniach : P

[inferno]

Mnie przeszkadza też to jak rozmawiam z kimś a mój znajomy ( typowy gaduła ) wychodzi np. z toalety i wchodzi w słowo i zaczyna mówić o czymś innym.Albo ja chce coś o czym powiedzieć to w tym samym czasie i on ma coś do powiedzenia- nie daje dojść do głosu a co bardziej denerwujące zaczyna mówić nie na temat.

[Użytkownik 7017]

Mnie przeszkadza też to jak rozmawiam z kimś a mój znajomy ( typowy gaduła ) wychodzi np. z toalety i wchodzi w słowo i zaczyna mówić o czymś innym.Albo ja chce coś o czym powiedzieć to w tym samym czasie i on ma coś do powiedzenia- nie daje dojść do głosu a co bardziej denerwujące zaczyna mówić nie na temat.

o dokładnie, mnie też to strasznie wnerwia. Albo coś takiego: mówię o czymś konkretnym, może nawet istotnym a znajomy do którego to mówię nagle patrzę pisze smsa, albo wybiera numer by zadzwonić do kogoś. Albo w ogóle korzystanie z telefonu gdy się z kimś spotkam. Rozumiem że przeprosi i powie że musi odebrać bo ważne ale zazwyczaj (i to nie jedna osoba) ludzie sobie korzystają z telefonów kiedy chcą. Dla mnie takie zachowanie to jest zwykłe buractwo

[ajuka]

Mi przeszkadza to, że nie umiem tak jak inni gadać o głupotach ale tak, że jest fajnie. Ostatnio byłam w towarzystwie osób których część nie znałam i dalej nie znam nie wiem co robią itp. bo wszyscy gadali jak najęci o jakiś duperelach a było fajnie, zabawnie i każdy dobrze się bawił bez podniosłych rozmów.

[Gość]

Narzekania nie znoszę. Nienawidzę gadać z kimś kto ciągle by narzekał i potrafi narzekać milion razu na to samo chociaż wie że to i tak nic nie zmieni. I co w takiej sytuacji powiedzieć. Też mam narzekać?

Druga rzecz - to jak ktoś niby rozmawiając ze mną prowadzi monolog pozorny (tak to się nazywało?) i nie da nic powiedzieć. Niektórzy mają taką gadanę że nie interesuje ich do kogo mówią i czy ten ktoś ich słucha byle by nawijać. A jak już coś powiem to wylatuje drugim uchem. Nie chcę takich rozmów, niech taki ktoś sobie pogada do ściany. Ja nie jestem ścianą.

[masterblaster]

Kompleksy przeszkadzają..

[shalafi]

Wspomniany "monolog pozorny", jeśli można tak to określić (nie wiem czy można). Ileż to razy zdarzało się, że druga strona naględziła się na jakiś temat zdecydowanie bliższy jej niż mnie, ja żeby nie wyjść na idiotę, próbowałem coś dopowiadać, nawiązywać, rozwinąć wątek poboczny, pokazać że też coś wiem (nawet jeśli nie wiem) - co oczywiście zostało skwitowane przez "no,...", a kropeczki symbolizują ciąg dalszy monologu. Choć nikt się nie przyzna, to w tego typu rozmowie nagminna jest u ludzi postawa "ha, popatrz ile wiem, więcej od ciebie, i tak cię przegadam, jestem tak mądry i mam wspaniałą okazję by się wygadać w postaci ciebie, biernego słuchacza, dzięki czemu poczuję się lepiej i utwierdzę swoją wysoką samoocenę". Choć niemały udział w zaistniałym stanie rzeczy ma również mój brak charyzmy i fakt, iż rzadko kiedy mam coś ciekawego do powiedzenia, tak aby być równorzędnym partnerem w dyskusji.

[Zasió]

Ta... no i kto w takiej sytuacji jest bardziej winny?... To dobre pytanie.

[Gość]

Nie cierpię gdy ktoś rozmawia ze mną publicznie i mówi głośno,zwraca na siebie a raczej NA NAS uwagę,której po prostu nie cierpię. Często staram się uciszać dyskretnie tę osobę,ale to nic nie daje. Wtedy nie mam ochoty rozmawiać z takimi ludźmi. Po prostu ograniczam się do paru słów,aby tamta osoba nie musiała odpowiadać pełnymi zdaniami ,które są głośne. Nie lubię także gdy ktoś się śmieje głośno zwracając także uwagę innych ludzi. Nie nawidzę,gdy ktoś nie daje mi dojść do słowa. Nie trawię tego jak ktoś ciągle żartuje sobie. Nie nawidzę gdy ktoś CIĄGLE mówi ironicznie. Irytuje mnie gdy ktoś mówi " mówi się jest napisane a nie pisze" - ja to do cholery wiem,ale można się pomylić.

[Auman]

W rozmowie z drugą osobą przeszkadza mi druga osoba.

[Marianne]

W rozmowie z drugą osobą przeszkadza mi druga osoba.

Świetnie ujęty sposób patrzenia na świat fobika. Gdyby była tu taka opcja, to dałabym "lubię to"

[Auman]

W rozmowie z drugą osobą przeszkadza mi druga osoba.

Świetnie ujęty sposób patrzenia na świat fobika. Gdyby była tu taka opcja, to dałabym "lubię to"

Sposób patrzenia na świat może pasuje do fobika, ale zaznaczam że fobikiem nie jestem.

[Marianne]

W takim razie gratuluję talentu literackiego oraz empatii.

[Czerwony]

Denerwuje mnie to, że nie potrafię wymyślać tematów do rozmowy, czy udzielać bardziej wyczerpujących odpowiedzi.

[ardek34]

Nie nawidzę jak ktoś mnie poklepuje , jak jakiegoś konia . Nie wiem dlaczego, może ja ludziom przypominam konia, ale często mi się zdarza, że ludzie mnie klepią .Rozmawiamy o czymś, a tu naglę bęc bęc po ramieniu, mam ochotę wtedy wysunąc lewy prosty .

[perskidywan]

...

[nieaktywny133]

Nie nawidzę jak ktoś mnie poklepuje , jak jakiegoś konia . Nie wiem dlaczego, może ja ludziom przypominam konia, ale często mi się zdarza, że ludzie mnie klepią .Rozmawiamy o czymś, a tu naglę bęc bęc po ramieniu, mam ochotę wtedy wysunąc lewy prosty .

zanim nastąpi klepnięcie, poruszasz jakiś konkretny temat? Dobroduszne klepanie po plecach/ ramieniu zazwyczaj chyba towarzyszy słowom pocieszenia.

Nie lubię, gdy rozmówca mówi zbyt cicho i ledwo słyszę lub zbyt głośno (!); albo gdy zaczyna rozmowę w tramwaju lub autobusie.

[Judas]

lub zbyt głośno

O tak, mnie też to chyba najbardziej denerwuje, zwłaszcza gdy idę z tym kimś ulicą a ta osoba drze japę i wszyscy się patrzą jak na małpę w cyrku.

[Gość13]

A ja nienawidzę jak ktoś mnie wprawia w zakłopotanie, np. robiąc głupie uwagi ograniczając moją wolność.

[inferno]

Mimo, że nie lubię jak ktoś mi przerywa to często sam się na tym łapię, że wejdę komuś w słowo.Często wynika to z tego, że jak uda mi się w głowie sklecić porawnie swoją wypowiedź to staram się to jak najszybciej przekazać, żeby nie zapomnieć.