|
09 Kwi 2014, Śro 19:45, PID: 388460
Kiedyś zawsze mnie to pogrążało dlatego takie tematy były często poruszane wobec mnie w formie docinek a teraz nauczyłem się mieć na to wyebane i nie dawać po sobie poznać że coś mnie porusza.Czasem obracam to w żart
11 Kwi 2014, Pią 19:46, PID: 388770
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 11 Kwi 2014, Pią 20:05 przez inferno.)
Co do głównego wątku, jest to jeden z powodów dla których mam problem z zawieram znajomości.Nie chce żeby ktoś się dowiedział z czym mam problem np.dlaczego nadal mieszkam z rodzicami czy nie mam prawka i pomyślał że jestem nieudacznikiem. Dla mnie czasem niezręcznie jest powiedzieć że nie chce na ten temat rozmawiać,że sa pewne sprawy których wolałbym nie poruszać.Czasem jak z kimś rozkawiam,kogo już trochę lepiej znam i lubie albo jest to osoba którą uznaje za autorytet ,modle sie zeby ta osoba nie weszla na jakiś temat dla mnie drażliwy.Zazwyczaj jest tak kiedy sie kogos nowego spotyka i ten ktoś chce mnie bliżej poznać.
11 Kwi 2014, Pią 21:27, PID: 388806
zależy, jedna osoba porusza je ze złośliwością, czuje sie jak jeszcze wiekszy śmiec, mimo, że pokazuje celowo, że nie mam nic i ze uwazam sie za smiecia, to ten ktos i tak musi do+
 ć swoje trzy grosze. wtedy sie po prostu wyłaczam, jakby ktos wyjał mi baterie, kłade sie/ siadam bez ruchu i wpatruje sie w jeden punkt ktos 'obcy', odwracam sytuacje i staram się kamuflować za wszelka cene, nawet jesli ten ktos widzi, że kałmie, to nie bedzie na tyle ciekawy czy bezczelny, zeby pytac dalej.
11 Kwi 2014, Pią 22:03, PID: 388822
Gdy ktoś porusza bolesne struny? Walę go batutą po łbie.
Cierpię, co mam zrobić?
13 Kwi 2014, Nie 21:45, PID: 389354
Zdarzało się ostatnio często. Zastanawiam się zawsze czemu ludzie są takimi ignorantami i czy to takie fajne sprawiać komuś bliskiemu ból? Nie radzę sobie. Zamykam się w sobie i tracę sens wszystkiego. Wystarczy parę czyichś słów i już mam doła nawet przez parę dni.
19 Kwi 2014, Sob 11:08, PID: 389962
Ja reagowałam agresją wtedy kiedy jeszcze nie przyznałam się do tego, że mam fobię. Teraz jeśli najbliższa rodzina mówi takie rzeczy to najczęściej mówię: "Widzicie jaka jestem beznadziejna" Jeśli ktoś inny to albo zbywam, zmieniam temat albo atakuję innych.
21 Kwi 2014, Pon 20:06, PID: 390172
ja robię,tak zwaną dobrą minę do złej gry :-D nie boli mnie może szczęście innych osób nawet w sumie cieszy
 ale z drugiej strony,gdy pomyślę o mojej sytuacji to no właśnie....przelatuję mi przez głowę tysiąc tzw złych myśli i mam pozamiatane  wycofuję się jak najszybciej bo zdaje sobie sprawę, że moje zażenowanie widać, potem gdy już pomyśle o tym tak sam na sam ze sobą niby na spokojnie,szlak mnie strzela 
26 Kwi 2014, Sob 20:27, PID: 390880
"porusza bolesne struny". Określenie to rozumiem jako "nadepnięcie na odcisk". Co wtedy robię? Albo "wyjeżdżam z ryjem" (jeśli mam silniejszy dzień) albo czuję się jakbym leżał a inni mnie dokopywali (jak nie jestem w najlkepszej formie). Wszystko zależy od dnia, a uwierzcie mi - raz na wozie a raz pod jestem bardoz często, zmienia się to jak w kalejdoskopie. Wyjątkiem był okres od kwietnia 2013 do grudnia, okres niezmienny, znowu zaczelo sie wszystko chwiać od nowego roku, ale to długa historia. A zapowiadało sie tak dobrze...
25 Maj 2014, Nie 21:27, PID: 393846
Abigail napisał(a):Temat może nieco podobny do już istniejącego o rolach społecznych. Zastanawia mnie taka kwestia - dotyczy tych z Was, którzy uważają się za niespełnionych w różnych dziedzinach życia, np. zawodowej, osobistej, czyli np. brak partnera, samotność, społecznej - brak znajomych, towarzystwa, chodzi mi też o niespełnienie w sferze własnych marzeń, wynikające z lęków, fobii, nieśmiałości, depresji. Kiedyś mnie denerwowały. Teraz ignoruję kompletnie.
30 Maj 2014, Pią 19:40, PID: 394402
czuję mega zażenowanie i staram się jakoś naokoło odpowiedzieć albo odpowiadam jakiś banał w stylu "jakoś tak wyszło" głupio sie przy tym usmiechając i po tym czuję jeszcze większą żenadę
11 Cze 2014, Śro 17:27, PID: 395468
Kiedy porusza? Ja się obawiam juz tego, że mógłby poruszyć.
Jak napisał inferno wstydzę się, że nie mam pracy i nigdy nie pracowałem, siedzę w domu z rodzicami, którzy mie utrzymują, nie mam znajomych, nie mam i nie miałem dziewczyny, nigdzie nie wyjezdzałem, itd. i wstydzę się ,że się wstydzę...Hm i to powoduje, obawę przed poznamiem kogoś. Co on sobie o mnie pomysli. A jak powiem i jest zrozumienie i zachęta do zmian to i tak sie wstydzę. Tego, że nie potrafię/ nie chcę zmienic swojego życia. I czytam w myslach danej osoby pogardę, lekceważenie i litość. czasem muszę sie tłumaczyć. To rodzinie. robie to jakoś mętnie i nieporadnie. I czuję sie jak osttni smieć
11 Cze 2014, Śro 17:27, PID: 395470
Kiedy porusza? Ja się obawiam juz tego, że mógłby poruszyć.
Jak napisał inferno wstydzę się, że nie mam pracy i nigdy nie pracowałem, siedzę w domu z rodzicami, którzy mie utrzymują, nie mam znajomych, nie mam i nie miałem dziewczyny, nigdzie nie wyjezdzałem, itd. i wstydzę się ,że się wstydzę...Hm i to powoduje, obawę przed poznamiem kogoś. Co on sobie o mnie pomysli. A jak powiem i jest zrozumienie i zachęta do zmian to i tak sie wstydzę. Tego, że nie potrafię/ nie chcę zmienic swojego życia. I czytam w myslach danej osoby pogardę, lekceważenie i litość. czasem muszę sie tłumaczyć. To rodzinie. robie to jakoś mętnie i nieporadnie. I czuję sie jak osttni smieć
29 Cze 2014, Nie 15:40, PID: 399624
Kłamię lub mówię prawdę, zależy od tego czego dotyczy poruszany temat. W pewnych sprawach nie potrafię wymyślać historyjek na swój temat. Opowiadam zdawkowo nie zagLebiając się zbytnio w temat albo mówię, że nie chce na ten temat mówić.
|
|
|
PhS
