boje się wrócić do szkoły

[aniofek]

powrót do szkoly to dla mnie kosymar.
1dlaczego muszę wrócić: bo chorowałam 3 tyg
2 dlaczego się boję
a. moja wychowawczyni mnie nie cierpi i uważna że ciągle wagaruje
b. nie mam przepisanych zeszytów bo pomimo prośby nikt nie przyniósł
c. jestem w klasie maturalnej
d. wcześniej z powodu depresji i wielkiego dołka nie wychodziłam z domu przez dwa tygodnie
e. po tych dwóch tygodniach deprechy chodziłam do szkoły niecałe tydzień bo w piątek był pogrzeb ojca mojej przyjaciółki i oczywiście już jestem chora
f. do tego we wrześniu i październiku też łapałam infekcje i opuszczałam szkołę
g i teraz nikt możne oprócz psycholżki ze szkoły nikt nie wierzy mi a nawet moich rodziców posądza się o krycie mnie

I JAK tu się NIE Bać

[Sosen]

Rozumiem twoje obawy. Kolegów i koleżanki możesz zlać, chociaż hmm łatwo powiedzieć z mojej perspektywy. Miałem podobnie, też lubiłem chorować po parę tygodni.

Wychowawczyni współczuje, miałem podobną nauczycielkę od polskiego. Moje opuszczanie zajęć to było dla niej wagarowanie. Chociaż pod koniec szkoły chyba coś zrozumiała Wychowawczynią się nie przejmuj, co najwyżej może pokłapać jęzorem - musi. Zeszyty zdążysz przepisać, na pewno w klasie jest jakaś życzliwa osoba. Te co mają Cię w dup*e to prostaki i ty też miej ich w dup*e. Poprosisz, przepiszesz, oddasz. Wiem, że może Ci być ciężko, ale na pewno nie kopniesz przez to w kalendarz. Dasz sobie radę, możesz się napocić i parę razy poczerwienić, ale na pewno uda Ci się wsio załatwić i wrócisz do szkoły.

Ps. ja po powrocie czułem się zawsze odrobinę lepiej.

[aniofek]

Ps. ja po powrocie czułem się zawsze odrobinę lepiej.

Ja tez . Ale najgorzej to wstać z wyrka i w ogóle się wybrać :[ Ale dzięki za tego posta powrót do szkoły jawi mi się trochę w mniej czarnych barwach

[Wafel]

Zgadzam sie z Sosenem. Nie przejmuj sie opinia tych ktorzy beda jakies problemy z tego powodu robili, nie sa tego warci Pojdziesz do szkoly, pochodzisz caly tydzien to od razu poczujesz sie lepiej, ze ani jednej lekcji nie opuscilas. Potem postaraj sie nie chorowac juz, ubieraj sie cieplo i bierz witaminki. Nie przejmuj sie tez tym, ze opuszczasz czesto szkole, z tego co widze to prawie kazdy fobik ma z tym problemy, widac taki juz nasz los

[blindmessiah]

Tak jak już przedmówcy napisali. Olej tych co nie chcą tobie pomóc.
Nauczycielkę traktuj z przymrużeniem oka jak będą problemy to masz rodziców nie bój ich się użyć.
Na pewno znajdzie się ktoś kto pożyczy ci zeszyty.
Skup się na nauce- to ostatnia klasa pomyśl że za rok już nie będziesz musiała tego znosić.
Ja w maturalnej klasie miałem załamkę totalną. Opuściłem się w nauce, wagarowałem ale jakoś maturę zaliczyłem i to bez poprawek.

[Perdida]

Wiem, co czujesz. Też nienawidzę szkoły i też się jej kiedyś panicznie bałam. Ale wyjścia nie ma, niestety. Wrócić trzeba. Na pierwszy dzień szkoły ubierz się i uczesz jakoś fajnie, poczujesz się bardziej pewna siebie. głowa do góry, głęboki oddech i uśmiech . Wiem, ze to trudne, ale...

[nenette]

Rozumiem Cie jak cholera bo moje chodzenie do szkoly polegalo na ciaglym opuszczaniu /przez fobie/ i powrotach po ktorych jeszcze bardziej balam sie tam chodzic.

Im dluzej Cie nie ma tym gorzej - nauczyciele patrza na Ciebie podejrzliwie, ludzie zadaja pytania i robia zgorszone miny nadgorliwych prymusow, Ty boisz sie coraz bardziej, zaleglosci sa coraz wieksze i tak dalej.

Po prostu zmus sie z calych sil zeby tam isc bo jesli bedziesz tyle opuszczac bedzie tylko gorzej. Nauczyciele nienawidza kiedy opuszcza sie ich lekcje, juz lepiej miec zle oceny.

Powroty po nieobecnosciach sa tym trudniejsze im dluzsze sa nieobecnosci.

Jesli poddasz sie strachowi zaszkodzisz sobie, jesli go przelamiesz wygrasz.
Wiem co mowie bo przez opuszczanie zawalilam rok. Idz, jak pojdziesz przezyjesz jakos pare pierwszych dni i powinno byc lepiej.


Nauczyciele fak of oraz fak de system. Wiesz oni maja gdzies istnienie bardziej wrazliwych, fobicznych i skomplikowanych jednostek. Nie licz na zrozumienie lecz walcz!