25 Lip 2008, Pią 21:45, PID: 47010
Wiele nie dodam. Moje życie wygląda podobnie. Lęk nie pozwala mi wychodzić z domu. Szkoła to horror, ludzie mają mnie tam za dziwoląga i dzikuskę. Jeszcze wszyscy wokół dolewają oliwy do ognia. Rodzice pytają czemu się nie bawię. Dziadek: "Gdybym był w twoim wieku...". Zresztą wiecie jak to wygląda. Ja już straciłam wszelką nadzieję. Kiedy zdobyłam się na odwagę i powiedziałam mamie, że chcę iść do psychiatry powiedziała, że nie ma na to pieniędzy. 0 przyjaciół poza rodziną. Nie mam pojęcia co z sobą zrobić.
Dobra, dość wyżalania się.
Dobra, dość wyżalania się.