31 Paź 2016, Pon 21:08, PID: 590643
Jak najbardziej powinno się porozmawiać z rodzicami, uświadomić ich, co może Ci dolegać. Gdybym w wieku 18 lat wiedział, jak będzie wyglądać moje życie w chwili obecnej, nie zastanawiałbym się ani chwili i korzystał z każdej możliwej pomocy, żeby wyjść z tego w "początkowej fazie" gdzie wszystkie, dziwne i nieakceptowalne przez społeczeństwo zachowania jeszcze nie utrwaliły na tyle, że normalne funkcjonowanie poza domem jest praktycznie nie możliwe. Niech zmotywuje cię wizja tego, co, może Cię czekać za parę lat, nie będzie lepiej, jeśli nie będziesz walczyć o to, żeby było lepiej.