23 Sie 2014, Sob 13:47, PID: 408188
Cytat:Prócz wielu klasycznych wzmocnień dodatnich, jak pokarmowe, seksualne, u ludzi także społeczne, istnieje szereg pomniejszych wzmocnień pozytywnych, do których należą śmiech i poczucie humoru. Wiele już razy było podkreślane, że lęk jest jednym z podstawowych objawów nerwicy. Oto przykład, że reakcje lękowe mogą powstać jako wynik nawet niewielkiego, banalnego konfliktu. Studenci trenowani tak, żeby poruszać nogą w prawo na określony bodziec świetlny, a w lewo na inny bodziec, wykonywali zadanie bez żadnych objawów emocjonalnych. Kiedy jednak oba bodźce działały jednocześnie, a więc występował konflikt - dany osobnik nie mógł zdecydować, czy poruszać nogą w prawo, czy w lewo - wówczas u wielu studentów rozwinął się uporczywy stan lękowy. Jedynie ci, którzy na to reagowali z humorem, śmiechem lub jakimś dowcipem, nie mieli objawów lękowych. Jest to przykład terapii przez naprzemienne hamowanie jakąś reakcją antagonistyczną, przy czym śmiech jako reakcja pozytywna i jednocześnie odprężająca ma szczególne znaczenie.Elżbieta Fronberg "Nerwice, przesądy a nauka"
Lecznicza rola humoru w nerwicach była wielokrotnie podkreślana przez wielu autorów. Prawdopodobnie dowcip, znajdujący swój wyraz w „kawałach” mnożących się szczególnie w trudnych okresach historycznych, np. w Polsce w czasie okupacji hitlerowskiej, spełnia rolę terapeutyczną, pozwalającą przezwyciężyć zbytnie obciążenie układu nerwowego i tym samym przetrwać ciężkie chwile.
Fizjologicznie mechanizm tego zjawiska można wytłumaczyć pobudzeniem układów antagonistycznych do reakcji lęku, i to układów o zabarwieniu dodatnim. Prócz tego, ponieważ dowcip wymaga inteligencji, musi pracować kora mózgowa, co może wpływać hamująco na podkorowe ośrodki lęku. Może też działać mechanizm buforowy — napięcie konfliktowe wyładowuje się w wybuchowej reakcji śmiechu.