PhS
11 Lip 2011, Pon 10:20, PID: 261678
Padaczka?
Cóż po raz pierwszy napadu toniczno-klonicznego dostałam 11 lat temu...
Z badań wynika wyraźnie, że choruję na epilepsję od 25 lat, czyli urodziłam się z tym..
Nie nabyłam jej wiekowo, nie mam "chorych" komóreczek...Nie jest wynikiem "przypadku".
Nikt przede mną w rodzinie nie okazywał neurologicznych schorzeń. Jestem pierwsza.
Podobno.
Dlaczego podobno, bo rodzaj padaczki jaki mi przypisują lekarze, jest genetycznie przekazywany po przodkach
...fajna historia co nie?
Początkowo, do pierwszego ataku toniczno-klonicznego, nie bardzo mi przeszkadzała ta moja padaczka-wtedy jeszcze nie stwierdzona...Miałam kilku ułamko-sekundowe wyłączanie się, ale nie częstrze niż dwa razy w ciągu tygodnia. Coś niczym ciarki...nie przeszkadzało za bardzo. Nawet trenowałam karate-kochałam to swoją drogą...
Kiedy po raz pierwszy usłyszałam, że nie pamiętam poranka ponieważ miałam atak padaczki, cóż...lekko mówiąc wpadłam w depresję...
Ryczałam, nikogo nie słuchałam...Taka była moja świadomość na temat tej choroby...
"Przecież nie piję alkoholu, ćwiczę codziennie jak mogę to mieć?!Mamusiu ratuj
... "
Od tego dnia minęło 11 lat. Przez pierwsze 6 choroba zbytnio mi nie przeszkadzała. Brałam (do teraz biorę) Depakine Chrono 500. Początkowo dwie dziennie teraz już 4 ale różnie bywało...raz mniej raz więcej...
Od 5 lat choroba nade mną wygrywa. Ataki mam częste, ale jeszcze nie tak bardzo jak inni (niektórzy mają kilka dziennie)...Z dwa razy w tygodniu. Codzienne bóle głowy....mocne słabe, różnie...
Codzienne poranne zaniki pamięci, drętwienie lewej dłoni. Całkowity zanik owulacji
I ...
I żadnych badań ...kilka skierowań do szpitala, ale nie ma zagrożenia życia, więc nic ze mną nie robią...
Więc dopóki żyjecie, bierzecie leki, dopóki dokucza Wam tylko <albo aż> napady....
jest dobrze....dopóki stan się nie pogarsza...
Pozdrawiam
Cóż po raz pierwszy napadu toniczno-klonicznego dostałam 11 lat temu...
Z badań wynika wyraźnie, że choruję na epilepsję od 25 lat, czyli urodziłam się z tym..
Nie nabyłam jej wiekowo, nie mam "chorych" komóreczek...Nie jest wynikiem "przypadku".
Nikt przede mną w rodzinie nie okazywał neurologicznych schorzeń. Jestem pierwsza.
Podobno.
Dlaczego podobno, bo rodzaj padaczki jaki mi przypisują lekarze, jest genetycznie przekazywany po przodkach
...fajna historia co nie?Początkowo, do pierwszego ataku toniczno-klonicznego, nie bardzo mi przeszkadzała ta moja padaczka-wtedy jeszcze nie stwierdzona...Miałam kilku ułamko-sekundowe wyłączanie się, ale nie częstrze niż dwa razy w ciągu tygodnia. Coś niczym ciarki
...nie przeszkadzało za bardzo. Nawet trenowałam karate-kochałam to swoją drogą...Kiedy po raz pierwszy usłyszałam, że nie pamiętam poranka ponieważ miałam atak padaczki, cóż...lekko mówiąc wpadłam w depresję...
Ryczałam, nikogo nie słuchałam...Taka była moja świadomość na temat tej choroby...
"Przecież nie piję alkoholu, ćwiczę codziennie jak mogę to mieć?!Mamusiu ratuj
... "Od tego dnia minęło 11 lat. Przez pierwsze 6 choroba zbytnio mi nie przeszkadzała. Brałam (do teraz biorę) Depakine Chrono 500. Początkowo dwie dziennie teraz już 4 ale różnie bywało...raz mniej raz więcej...
Od 5 lat choroba nade mną wygrywa. Ataki mam częste, ale jeszcze nie tak bardzo jak inni (niektórzy mają kilka dziennie
)...Z dwa razy w tygodniu. Codzienne bóle głowy....mocne słabe, różnie...Codzienne poranne zaniki pamięci, drętwienie lewej dłoni. Całkowity zanik owulacji
I ...
I żadnych badań
...kilka skierowań do szpitala, ale nie ma zagrożenia życia, więc nic ze mną nie robią...Więc dopóki żyjecie, bierzecie leki, dopóki dokucza Wam tylko <albo aż> napady....
jest dobrze....dopóki stan się nie pogarsza...
Pozdrawiam
