Ile zarabiacie?

[Ciasteczko]

Bez pieniędzy źle, z pieniędzmi też źle.

Jak się ma już pieniądze, wkracza się na nowy poziom problemów niezwiązany z pieniędzmi

Jakie na przykład? Jak miałam pieniądze, to wiele problemów mi ubyło, a nowe się nie pojawiły

Moze nie przybywaja nowe alr jak ktos ma zjechana psyche to kasa za duzo tutaj nie pomoze. Ja sir czuje jak g*wno, a wychodzi na to, ze przynajmniej jesli chodzi p ludzo pod.tym watkiem to nie mam tal najgorzej. Co z tego, skoro wlasnie w sytuacjach kiedy pozornie jest dobrze albo nie tak zle, ja mam czas na myslenir o wszystkim i wraca cala.moja przeszlosc. Paradoksalnie jak cisnelismy sie po agenturach na sklocie z rumunami w.tych niemcach, to lepiej sie czulam psychicznie bo musialam skupic sie na innych problemach, bardziej przyziemnych, a nie  na sobie xd Zwyczajne, spokojne, poukladane zycie to dla mnie czas kiedy wracaja flashbacki, mam czas na myslenie o sobie i rozne natretne mysli mi ske w glowie roja. Nie bez powodu zaburzeni czesciej w cis uciekaja np. w prace, alkohol czy sabotowanie swojego zycia, bo "dobre i spokojne zycie" jest czesto nie do zniesienia.

[cien1995]

Nie wiem jak 4tys moze nie starczyc. Moze to zalezy kto na co wydaje, jezeli to malo to trzeba przemyslec swoje wydatki. Jak ktos chce miec najwyzszy standard to trudno. Ja moglbym miec pol etatu bo mnie pieniadze ani praca nie ciesza.
Edit : osoba samotna i z depresja, lękiem itd niewiele jest w stanie zrobic z kasą, bo nie kupi sobie potrzebnej rzeczy, czy po prostu czegos nowego, bo nie wchodzi do sklepow tylko oglada przez szybe i odchodzi z rozczarowaniem

[Danna]

Rozumiem @Ciasteczko. Ja mam inaczej. Dla mnie praca i pieniądze to klucz do rozwiązania większości moich problemów. Gdy podjęłam pracę, w której stres na początkowym etapie był dla mnie akceptowalny, miałam bardzo dobry nastrój, dużo energii, nie odczuwałam lęków w sytuacjach społecznych, potrafiłam zorganizować sobie dzień, miałam ochotę na hobby i przyjemności, czułam się prawdopodobnie tak, jak zdrowy psychicznie człowiek. U mnie brak pieniędzy = lęk o przyszłość, poczucie zagrożenia, poczucie beznadziei i bezsensu życia; brak pracy = poczucie gorszości, skrajnie niska samoocena, poczucie nie zasługiwania na cokolwiek dobrego.

[Kiwi]

Pewnie Cię to nie pocieszy, ale przynajmniej pracujesz i zarabiasz.

Mimo wszystko pociesza mnie to. To jest praca, na jaką mnie emocjonalnie (ledwo, ledwo, ale...) stać.

Chociaż przy takich zarobkach tak naprawdę nie robię tego dla pieniędzy, a właśnie dla samej pracy. Przewrotne to i głupie, ale obecnie pracuję dla samego faktu pracowania (co i tak wykańcza mnie emocjonalnie).

U mnie brak pieniędzy = lęk o przyszłość, poczucie zagrożenia, poczucie beznadziei i bezsensu życia; brak pracy = poczucie gorszości, skrajnie niska samoocena, poczucie nie zasługiwania na cokolwiek dobrego.

Właśnie, mam tak samo. Już wolę pracować "za darmo", byle się nie czuć społecznie nieprzydatną i gorszą.

Ale na pocieszenie @Danna - myślę, że też znajdziesz sobie jakąś pracę, która jednak Cię nie przygniecie aż tak i udźwigniesz. Czasami okazje pukają bardzo cichutko. Trzymam kciuki, żeby Ci się w tej kwestii ułożyło.

[Danna]

Zarabiam od 900 do 1000 euro z pracy na pol etatu.
Tez sie troche zdziwilam czytajac ten watek bo nie  myslalam, ze tyle osob zarabja minimalna, ponic w tej Polscr coraz lepiej sie zyje....

Tylko w TVP. Podwyżki cen żywności, usług, gazu, prądu, paliwa, nieruchomości. Do tego opresyjna władza. Nie wiem, komu żyje się tu lepiej. Chyba tylko emerytom, co dostali 13-tki i 14-tki i nie ogarniają co to inflacja.

[AntonioSzary]

Jakie na przykład? Jak miałam pieniądze, to wiele problemów mi ubyło, a nowe się nie pojawiły

np.. jak zarabiam i nic nie muszę robić, to jest problem, co robić…

Najgorszy problem to taki, że wtedy ma się mnóstwo czasu na fobie i nerwice - a to kopalnia problemów.
Można sobie codziennie jakieś natręctwo uroić, i od razu jest nad czym myśleć…

[Dalinar]

Zarabiam od 900 do 1000 euro z pracy na pol etatu.
Tez sie troche zdziwilam czytajac ten watek bo nie  myslalam, ze tyle osob zarabja minimalna, ponic w tej Polscr coraz lepiej sie zyje....

W dużych miastach pewnie jest lepiej, ale to też pod warunkiem ,że masz własne mieszkanie. Do tego dochodzi fakt ,że masz większe możliwości rozwoju. Na prowincji nadal szału nie ma. Duża część osób pracuje za 2-3,5k i jak ktoś zarabia więcej to jest uważany za szczęściarza. Tu gdzie mieszkam większość ludzi po studiach po po prostu nie wraca . Większość firm, które zatrudniają większą ilość pracowników to obozy pracy xd w której tyrasz za niewiele ponad minimalną a po pracy nie mając już na nic siły.
znajomy przez kilka miesięcy pracował w takim miejscu i jak zachorował to powiedzieli mu , że może szukać innej roboty , bo mu umowy nie przedłużą 
Ja chyba miałem szczęście, bo tu gdzie pracuje może nie zarabiam dużo, ale jakoś ciężko nie tyram, częściowo praca przy komputerze. A jestem tylko po liceum z kilkuletnią przerwą w cv bez żadnego doświadczenia. W ogóle dziwię się ,że mnie zatrudnili a dzisiaj przedłużyli po okresie próbnym, bo pracuje tam sporo osób po studiach a na rozmowie zrobiłem kiepskie wrażenie xd.
Do tego nie płacę za dojazdy , jedzenie itp a w pracy jakaś taka pełna kultura i nikt na ręce nie patrzy i kijem nie pogania

[Tomek_z_SUR]

Od kilku dni już nie pracuję, wcześniej zarabiałem nieco ponad trzy tysiące złotych. To mi starczało na czynsz za kawalerkę, 300 zł raty za dług, internet, bilet miesięczny, na życie i zwykle coś jeszcze odkładałem. Byłem na wakacjach, od sierpnia kupiłem już trochę rzeczy swojej dziewczynie, wydałem nieco na bilety i jakoś nie czułem, że nie mam za co żyć.

No to ja jestem pełen podziwu. 4k napisałem z doświadczenia. Kiedy dostawałem poniżej to miałem problem z dopięciem budżetu a serio nie pozwalam sobie na żadne luksusy. Może samochód ktoś uzna za luksus, ale to już nie są europejskie standardy. Większość kasy idzie na mieszkanie, prąd i wodę a na całą resztę jakieś drobne. Ale no OK, może mi się na starość potrzeby zwiększyły.

[Ciasteczko]

Rozumiem @Ciasteczko. Ja mam inaczej. Dla mnie praca i pieniądze to klucz do rozwiązania większości moich problemów. Gdy podjęłam pracę, w której stres na początkowym etapie był dla mnie akceptowalny, miałam bardzo dobry nastrój, dużo energii, nie odczuwałam lęków w sytuacjach społecznych, potrafiłam zorganizować sobie dzień, miałam ochotę na hobby i przyjemności, czułam się prawdopodobnie tak, jak zdrowy psychicznie  człowiek. U mnie brak pieniędzy = lęk o przyszłość, poczucie zagrożenia, poczucie beznadziei i bezsensu życia; brak pracy = poczucie gorszości, skrajnie niska samoocena, poczucie nie zasługiwania na cokolwiek dobrego.

W takim razie Ci zazdroszcze w pewien sposob, bo u mnie nie ma.zadnej roznicy, czy pracuje czy nie i tak czuie sie jak g*wno, ale to chyba kwestia psychiki i tego jakie ktos ma problem6/oczekiwania od zycia. Ja kiedys myslalam, ze moze yp cos z praca nie tak, moze "lepsza" praca moglaby mi w czyms pomoc, zmienic moje podejsce do zycia ale po miesiacach namyslu i rozmowach z ludzmi z "lepszymi" zawodami,.stiwerdzam ze to tez nie to. Ja juz sama sie czasem zastanawiam czy to jeszcze kwestia zaburzen czy nierealnych oczekiwan od zycia i zwyklego "przewracania sie w tylku"  bo dla mnie jakikolwiek scenariusz zyciowy to czysta beznadzieja. Wszystko wdaje mi sie szaro-bure,.wpadajace w rutyne po pewnym czasie.i zbyt przyziemne, zebym mogla z tego czeprac szczera satysfakcje. System tez jest tal skonstruowany, ze nawet wykonujac wartosciowa, dobrze platna pracr mozna czuc bezsens, brak safysfakcji z zycia.

---

Zarabiam od 900 do 1000 euro z pracy na pol etatu.
Tez sie troche zdziwilam czytajac ten watek bo nie  myslalam, ze tyle osob zarabja minimalna, ponic w tej Polscr coraz lepiej sie zyje....

Tylko w TVP. Podwyżki cen żywności, usług, gazu, prądu, paliwa, nieruchomości. Do tego opresyjna władza. Nie wiem, komu żyje się tu lepiej. Chyba tylko emerytom, co dostali 13-tki i 14-tki i nie ogarniają co to inflacja.

Nie wiem, ja tylko sluszalam od niektorych o "wstawaniu Polski  z kolan". Mi tez sie nie chce w to wierzyc bo mam oontakt z.rodzina i musze teraz.tez.ich wspierac finansowo z malej wyplaty. 
Mam wrazenie, ze ludzie bogaci zyja trochr w odrealnieniu, bo od takicj slysze, zr w Polsce latwo jesy sie dorobic.

[Pandady]

Jak ktoś tak jak ja się poryczał od tego wątku, to wiedzcie, że są ludzie którzy zarabiają minimalną i to nawet w dużych miastach wojewódzkich i nie jesteście sami

Pewnie Cię to nie pocieszy, ale przynajmniej pracujesz i zarabiasz. Pewnie zasługujesz na lepsze zarobki ze swoją pracowitością.

Ja się dowiedziałam z tego wątku, że jestem biedakiem.

Nie ty jedna 

[jutro]

0 PLN

[Alexander Guard]

Zarabiam na miesiąc kwotę trzycyfrową.

Ja zarabiam 0 złotych, może kogoś tym pocieszę ^_^

Mnie.

[Netoper]

Ja w przyszłym miesiącu też 0 zł, jeszcze mam 2k za 12 dni listopada. Poki co mnie zamknęli w spychiatryku, za to że nie chciałem tabletki

[GoodbyeKitty]

Najniższa krajowa plus czasem jakieś premie. Oszczędzam jak się da, więc udaje mi się coś odkładać, ale porządnym życiem bym tego nie nazwała. Po prostu jakoś egzystuję, a myśl o zbliżającej się wizycie u dentysty czy kupnie butów napawa mnie niepokojem.

[lpd]

Same zarobki o niczym nie świadczą. Liczą się głównie wydatki. Mieszkając w mieszkaniu ojca i płacąc 500 złotych miesięcznie przy zarobkach 3500 na rękę zostawało mi 3100 na życie, co było na tyle dużą kwotą, że połowę mogłem inwestować na giełdzie. Teraz wraz z dziewczyną mamy około 4500 (ona jest na rencie na razie), ale wydajemy na mieszkanie 2600 (w centrum Warszawy), czyli zostaje nam 1900 miesięcznie, więc znacznie, znacznie mniej.

I dalej: a) pracuję zdalnie, b) nie mam dzieci, c) nie lubię podróżować, d) moje hobby są darmowe, e), nie piję. To wszystko powoduje, że pomimo niezarabiania dużych pieniędzy możemy utrzymać się w Warszawie za 4500 na dwie osoby, płacąc 2600 za mieszkanie. Jak pomyślę, ile ludzie wydają na samochód (ja nawet nie mam prawa jazdy), na różne atrakcje dla dzieci, na wycieczki, to faktycznie za taką kwotę to nic by nie mieli. Wszystko zależy od potrzeb. Wiem, że jestem uprzywilejowany ( ).

[karmazynowy książę]

Starcza na podstawowe potrzeby

[niki111]

Same zarobki o niczym nie świadczą. Liczą się głównie wydatki. Mieszkając w mieszkaniu ojca i płacąc 500 złotych miesięcznie przy zarobkach 3500 na rękę zostawało mi 3100 na życie, co było na tyle dużą kwotą, że połowę mogłem inwestować na giełdzie. Teraz wraz z dziewczyną mamy około 4500 (ona jest na rencie na razie), ale wydajemy na mieszkanie 2600 (w centrum Warszawy), czyli zostaje nam 1900 miesięcznie, więc znacznie, znacznie mniej.

I dalej: a) pracuję zdalnie, b) nie mam dzieci, c) nie lubię podróżować, d) moje hobby są darmowe, e), nie piję. To wszystko powoduje, że pomimo niezarabiania dużych pieniędzy możemy utrzymać się w Warszawie za 4500 na dwie osoby, płacąc 2600 za mieszkanie. Jak pomyślę, ile ludzie wydają na samochód (ja nawet nie mam prawa jazdy), na różne atrakcje dla dzieci, na wycieczki, to faktycznie za taką kwotę to nic by nie mieli. Wszystko zależy od potrzeb. Wiem, że jestem uprzywilejowany ( ).

Bez urazy, ale płacąc 2600 za mieszkanie też nie jest za mądre przy takich zarobkach, jak ktoś ma z 8tys to jeszcze ok, ale tak to nie czaję, wycieczki przynajmniej jakieś wspomnienia zostawiają, wspólne spędzanie czasu, a tu kasa topnieje na mieszkanie które nigdy nie będzie wasze  I tak wiem, że wynajem w Warszawce jest drogi, ale zawsze można coś taniej znaleźć niekoniecznie w centrum, no ale wasza kasa, wasza sprawa. 1900 na miesiąc na dwie osoby w Warszawce brzmi dla mnie marnie i bidnie.

[Danna]

@niki111, bez urazy (!) - pisanie komuś, że jego życie wygląda na biedne i wyliczanie, ile powinien zarabiać, żeby go było na coś stać - nie jest zbyt miłe. Tak samo jak wysyłanie kogoś na wycieczkę, mimo że nie lubi podróżować.

[niki111]

Wiem, źle to zabrzmiało, po prostu mocno dziwi mnie wydatek 2600 na mieszkanie byle tylko mieszkać w centrum Warszafffki przy takich zarobkach, ale cóż nie moja kasa.

[Tomek_z_SUR]

Wiem, źle to zabrzmiało, po prostu mocno dziwi mnie wydatek 2600 na mieszkanie byle tylko mieszkać w centrum Warszafffki przy takich zarobkach, ale cóż nie moja kasa.

No ja jestem ciekawy czy to faktycznie dużo za mieszkanie w Warszawie, bo 2600 wcale nie brzmi jak wygórowana kwota biorąc pod uwagę gdańskie ceny. Jak szukaliśmy prawie dwa lata temu, to za te pieniądze można było wynająć aż dwupokojowe dość daleko od centrum, ale to nie stolica. @niki111 jakie jest Twoje minimum bytowe?

edycja:

No dobra, sprawdziłem sam. Faktycznie za 1500 + 500 można wynająć ładną kawalerkę 35m^2 w Białołęce. Czyli wychodzi, że w Trójmieście nas rżną aż buczy.

[Tutu]

No dobra, sprawdziłem sam. Faktycznie za 1500 + 500 można wynająć ładną kawalerkę 35m^2 w Białołęce. Czyli wychodzi, że w Trójmieście nas rżną aż buczy.

Bratanica mieszka na Białołęce i narzeka. Kiedyś brat zawiózł nas do niej to wyglądało tak jakbyśmy wyjechali z Warszawy przez jakieś wioski i dojechali do osiedla w środku pola.

[niki111]

Wiem, źle to zabrzmiało, po prostu mocno dziwi mnie wydatek 2600 na mieszkanie byle tylko mieszkać w centrum Warszafffki przy takich zarobkach, ale cóż nie moja kasa.

No ja jestem ciekawy czy to faktycznie dużo za mieszkanie w Warszawie, bo 2600 wcale nie brzmi jak wygórowana kwota biorąc pod uwagę gdańskie ceny. Jak szukaliśmy prawie dwa lata temu, to za te pieniądze można było wynająć aż dwupokojowe dość daleko od centrum, ale to nie stolica. @niki111 jakie jest Twoje minimum bytowe?

edycja:

No dobra, sprawdziłem sam. Faktycznie za 1500 + 500 można wynająć ładną kawalerkę 35m^2 w Białołęce. Czyli wychodzi, że w Trójmieście nas rżną aż buczy.

Czytaj ze zrozumieniem, nie chodzi o koszt wynajmu tylko o ich zarobki, ja wiem, że to nie moja sprawa, ale sam pisałeś niedawno, że dla Ciebie 4 tys to mało, a tutaj mowa o 1900 zł dla dwóch osób w Wawie to dużo? No ja bym nie dała rady i tylko o to mi chodzi, że podziwiam, że dają radę. Bo jakby mi zostawało przykładowo z partnerem 1900 na życie na cały miesiąc no to szukałabym tańszej alternatywy, zmieniłabym miasto albo szukała pokoju dwuosobowego, ja sama na siebie wydaje z 2500-2800 w miesiącu (bez kosztów wynajmu).

[Tomek_z_SUR]

Czytaj ze zrozumieniem, nie chodzi o koszt wynajmu tylko o ich zarobki, ja wiem, że to nie moja sprawa, ale sam pisałeś niedawno, że dla Ciebie 4 tys to mało, a tutaj mowa o 1900 zł dla dwóch osób w Wawie to dużo?

Zaraz, zaraz - 4000 to minimum dla mnie, ale za to trzeba właśnie mieszkać przede wszystkim, więc trochę przewrotnie zestawiasz to z 1900 reszty, która zostaje @lpd. Ja się właściwie zastanawiałem co oferuje Warszawa za tę cenę. Czy można coś faktycznie taniej wynająć a jeszcze mieszkać w warunkach ludzkich. Jak się dzieli koszty na dwoje to wychodzi mniej niż by wynikało z sumy potrzeb tych dwojga osób.

[lpd]

Pewnie, mógłbym zamieszkać za 2000 na Białołęce, no ale XD Naprawdę wolę zapłacić 600 złotych więcej i mieszkać na 50 metrach w kamienicy w centrum Warszawy niż dziadować na Białołęce. My spędzamy większość czasu w domu, więc mieszkanie to absolutnie podstawowy wydatek. Jeśli ktoś nie potrafi sobie wyobrazić przeżycia za 1900 miesięcznie na dwie osoby, no to współczuję. Jak mówiłem - jestem uprzywilejowany, nie mówię wcale tego z ironią, mówię całkiem szczerze. Jako osoba o małych potrzebach materialnych, która nie lubi większości rzeczy, za które trzeba płacić, czuję się w znacznie lepszej sytuacji od ludzi, którzy muszą realnie wydawać pieniądze na atrakcje. Wiem, że dla osób, które te pieniądze wydają, jest to niepojęte i myślą, że ja dziaduję. Ale kiedyś wydawałem pieniądze, kupowałem różne rzeczy, jeździłem na wycieczki, no i w ogóle mnie to nie cieszyło. Lubię poczytać w domu książki, obejrzeć filmy, pójść do lasu na spacer, przejechać się rowerem - naprawdę nie muszę za to płacić. Nie muszę mieć auta, które pochłania kilkaset złotych miesięcznie, bo za 100 złotych mam miesięczny na najlepszą komunikację miejską w kraju. Nie muszę chodzić do kawiarni, bo nie piję kawy. Nie muszę płacić za piwo w lokalu, bo nie piję piwa. Dużo osób zastanawia się wtedy: a co to za życie? Ano takie życie, jakie mi się wymarzyło, jakie czyni mnie szczęśliwym. To, że mieszkam w Warszawie niczego nie zmienia. To, co kupuję, kosztuje w każdym mieście tyle samo.

Aha - to ile zarabiam, nie ma nic wspólnego z tym, jaki mam majątek. Na giełdzie mam kilkaset tysięcy złotych. Ja po prostu nie muszę tych pieniędzy wydawać, bo nie mam takich potrzeb.

[niki111]

2600 to dla mnie żadna dziwna kwota, mam koleżankę z Wawy i wynajmuje kawalerkę za 2500 ceny ogólnie są wysokie, ja wynajmuje w Toruniu i ledwo udało mi się znaleźć mieszkanie za 1500 z opłatami (większość ładniejszych mieszkań za ok 2 tys), no plus prąd co 2 miesiące więc bez szału patrząc na średnie zarobki w mojej mieścinie, najtańsze to są kawalerki 26m2 ale tak zdesperowana nie jestem Z facetem nie chce mieszkać ( lubię mieć ciszę i spokój) więc opłaty tylko na mojej głowie, ale nie jest źle, 4,5 tyś mi wystarcza na wszystko, ale bez luksusów, wydaję mi się, że nie kupuję dużo, ale jednak gdzieś te ok. 3 tys się rozchodzi, musiałabym się bliżej przyjrzeć moim wydatkom, może nowe postanowienie na nowy rok, wydawać na siebie 2 tys, a 1 tys odkładać hmm. Szkoda, że nie dostanę żadnego mieszkania w spadku