(01 Sie 2022, Pon 18:40)Ajka napisał(a): [ -> ]To niestety tak działa czasem. Wołanie o pomoc to jeden krok do przodu, skorzystanie z niej to już kolejny i na ten może już brakować sił.
Na skorzystanie z pomocy w postaci posta siły są, ale na obejrzenie filmiku sił nie ma. Przecież różnica jest jedynie taka, że pierwszy trzeba przeczytać a drugi wysłuchać. Słuchanie wymaga wiecej wysiłku niż czytanie? Dla mnie nadal to dziwne i niezrozumiałe ale spoko, nie drążę dalej tematu, zapewne to z moją główką coś nie tak skoro tego nie pojmuję.
Ogolnie ludzie bardzo sie roznia. Moze np. nie lubi oglandac takich filmow lub nie wierzy ze jej moga pomoc. A jak czlowiek nie wierzy to i niema czesto zainteresowania by cos takiego zobaczyc. Kto wie, moze przy innym stanie psychicznym by to inaczej wyglandalo tak samo jak przy innych lekach lub bez nich...
(01 Sie 2022, Pon 18:00)ekstra_intro napisał(a): [ -> ]Odpowiem tak samo jak Ty mi. Co jest dziwnego w tym że mnie to dziwi? Każdy jest inny i każdego może dziwić coś innego.
Ale ja nie twierdzę, że to coś dziwnego ^ ^
Odpisałam, bo twój pierwszy post nie wydawał mi się zbyt miły w stosunku do autorki tematu i przpomniał mi reakcje pewnych ludzi z dzieciństwa.
Chodzi o bodźce, oglądanie filmików dostarcza więcej bodźców, dlatego może być bardziej męczące. Też tak mam przy gorszym nastroju i nawet wole wtedy z kimś pisać niż gadać.
Ja z kolei mam całkiem często napady zachowań obsesyjno-kompulsywnych, które skutecznie utrudniają mi codzienne funkcjonowanie, nie mówiąc już o zainteresowaniach czy pasjach...