Czy jest ktoś kto korzystał z Biofeedback? Jestem ciekaw czy to komuś pomogło, jakie są rezultaty treningu i jak długo trwał trening?
"Biofeedback, biologiczne sprzężenie zwrotne – dostarczanie człowiekowi informacji zwrotnej („feedback”) o zmianach jego stanu fizjologicznego. Zmiany fizjologiczne organizmu monitorowane są przez odpowiednie urządzenie, np. pomiarowy system komputerowy.
Metoda ta wykorzystywana jest między innymi w psychologii, w medycynie, ale także w sporcie czy biznesie.
Jest to także metoda terapii, polegająca na podawaniu pacjentowi sygnałów zwrotnych o zmianach stanu fizjologicznego jego organizmu, dzięki czemu może on nauczyć się świadomie modyfikować funkcje, które normalnie nie są kontrolowane świadomie, np. fale mózgowe, opór elektryczny skóry (GSR), napięcie mięśni itp.
Informacje przekazywane są w formie:
wizualnej - np. podczas pogłębiania koncentracji na ekranie monitora powiększa się piłka lub samolot leci wyżej, w chwilach rozproszenia piłka znika, natomiast samolot obniża lot;
akustycznej - przyjemny dźwięk przy „sukcesie”, nieprzyjemny przy „porażce”.
Biofeedback jest alternatywną formą terapii w stosunku do farmakoterapii. W niektórych schorzeniach ją zastępuje, w innych uzupełnia. Przewagą biofeedbacku jest to, że jest to metoda całkowicie bezpieczna, bez skutków ubocznych. Motorem skuteczności te rapii jest silna wola i motywacja pacjenta. I właśnie ten czynnik podkreślają terapeuci: poczucie odpowiedzialności pacjenta za wynik własnego leczenia. "
Źródło: Wikipedia :arrow: :arrow: :arrow:
Ja kiedyś korzystałem ale tylko z jednej próbnej sesji, trwała około 30min,więc nie mogę dużo powiedzieć. Samo ćwiczenie bardzo przyjemne, nie mamy joysticka tylko parę kabelków przypiętych do głowy ( sprawdziłem jest to bezpieczne
Uczymy się świadomie sterować i wprowadzać w stan koncentracji. Ja nie widziałem specjalnie sensu (wymagane z tego co pamiętam kilkanaście spotkań, cena dość wysoka) i skuteczności w stosowaniu tej metody na mój lęk i depresję. Ale Pani, u której byłem na badaniu, pokazywała mi wyniki osób które ją z powodzeniem stosowały i pomagała im, niestety nie wiem czy był tam ktoś cierpiący na depresję, chodziło raczej o poprawienie wyników w nauce uczniom i studentom.
Tak, zgadza się na tym to polega ja jestem już po kilku treningach i mam mieszane odczucia, dlatego chciałem porównać je z innymi. Panie które prowadzą treningi są pełne entuzjazmu... Cena jest dość wysoka bo ok 45 minutowe spotkanie kosztuje 50 pln. Podczas niego gra się w 10 gier po 3 minuty każda. Przebiegiem gry steruje się za pomocą "myśli" tzn. elektrody które są podłączone go głowy i uszu mierzą wartość fal mózgowych oraz temperaturę ciała. Oba te parametry zależą od naszego stanu emocjonalnego. Krótko mówiąc im fale bliższe normy tym gra idzie lepiej i zdobywamy więcej punktów.
Z uzyskanych informacji wiem że korzystają z tego osoby z depresjami (nie odstawiając przy tym leków) i podobno to im pomaga(informacje mam od trenerów). Należy zdawać sobie sprawę, że cykl treningów obejmuje nawet kilkadziesiąt spotkań
Tutaj sprawa jest troszkę skomplikowana ponieważ w gabinecie mówiono mi że samodzielnie nie można przeprowadzić tego treningu ponieważ jest potrzebna druga osoba ( osoba która zna się na tym) do ustawiania parametrów podczas treningu. Jednakże w Internecie znalazłem urządzenie do biofeedbacku i nie wiem czy tutaj też są potrzebne dwie osoby. Jeśli dobrze pamiętam to koszt urządzenia podłączanego do komputera wynosi od około 2000 pln plus dodatkowe koszty za oprogramowanie...
2000 zł to niezbyt dużo. Zawsze można poznać się na tym i wtedy nie potrzeba drugiej osoby
W gabinecie zapewne tak mówiono bo im zależało na tym, żeby ludzie tak myśleli.
Tak czy siak, ciekawe urządzenie, przynajmniej gry zamiast ogłupiać doskonalą nasz mózg
Jedyne co się obawiam, to że człowiek zdany na taką maszynę nauczy się "myślec" za pomocą jakiegoś schematu, wzorca w jakim pracuje ta maszyna i straci możliwość do samodzielnego uczenia się bazując na własnej, tworczej intuicji.
Na pewno im na tym zależy i stąd moja nieufność co do podawanych przez trenerów informacji. nie ma to jak informacje od ludzi którzy już to przeszli...
Wklejam fragment o biofeedbacku z książki "Leczenie lęków i depresji". Moim zdaniem wiarygodny i pomocny w zrozumieniu tematu.
"Ośmioletnia Brenna cierpiała z powodu przesadnej nieśmiałości oraz silnego lęku. Chowała się za matką, gdy przedstawiano ją obcym, rzadko wypowiadała się na forum klasy, jadła lunch sama i często skarżyła się na bóle brzucha i głowy. Jej ojciec miał podobne problemy w dzieciństwie, a w wieku dorosłym zdiagnozowano u niego zespół lęku uogólnionego. Po dokładnym badaniu, przeprowadzonym w naszej klinice, u Brenny stwierdzono typ pierwszy zaburzeń, czystą postać lęku. W ramach leczenia podłączyliśmy ją do skomplikowanej aparatury wykorzystywanej przy biofeedbacku. Dokonywaliśmy pomiaru temperatury jej dłoni, tętna, wzorców oddechowych, aktywności gruczołów potowych dłoni oraz napięcia mięśniowego. Wszystkie te układy fizjologiczne były przeciążone. Wyglądało to tak, jak gdyby Brenna żyła w ciągłym strachu, cały czas gotowa do reakcji typu „walcz lub uciekaj”. Brenna przez większość życia owładnięta była lękiem. Stosowaliśmy wesołe gry komputerowe, dzięki którym uczyła się zmieniać fizjologię swojego organizmu. Instruowaliśmy ją, jak rozgrzać dłonie, obniżyć tętno, spowolnić i pogłębić oddech, rozluźnić mięśnie. Po trzech miesiącach szkolenia w zakresie biofeedbacku Brenna zaczęła zdradzać objawy odprężenia. Fizyczne objawy stresu(bóle głowy i brzucha) złagodniały. Mogła już udzielać się na lekcjach i stała się bardziej towarzyska. Czuła się również swobodniej.
Biofeedback zasadza się na bardzo prostym założeniu. Jeśli otrzymamy informację zwrotną na temat jakiegoś procesu fizjologicznego zachodzącego w organizmie, takiego jak oddychanie, czynność wydzielnicza gruczołów potowych, tętno, napięcie mięśniowe lub schematy fal mózgowych, możemy nauczyć się go kontrolować. Biofeedback jest porównywany do spoglądania w lustro po przebudzeniu. Parzą w lustro, zmieniamy swój wygląd w taki sposób, aby był on bardziej atrakcyjny. Lustro przekazuje nam informację zwrotną o naszym wyglądzie, a my wykorzystujemy ją do skorygowania go. Biofeedback oraz autoregulacja od końca lat sześćdziesiątych XX w. stanowią elementy psychoterapii. Dzięki rozwojowi technologii pod koniec lat osiemdziesiątych aparatura komputerowa stała się niezmiernie pomocna w procesie regulowania fizjologii organizmu. Ale, niestety, jest ona wykorzystywana w niewielkim stopniu. Koncepcja techniki biofeedbacku stała się ważnym punktem w rozważaniach doktora Amena nad różnymi zaburzeniami lękowymi i depresyjnymi.
Doktor Amen: Po ukończeniu szkolenia psychiatrycznego w Walter Reed Amy Medical Center w Waszyngtonie oraz Triplet Army Medical Center w Honolulu na Hawajach stacjonowałem w Fort Irwin – czterdzieści mil na północ od Barstow w zachodniej części kalifornijskiej pustyni Mojave. Znajdująca się w połowie drogi pomiędzy Los Angeles I las Vegas baza wojskowa Fort Irwin znana była również pod nazwą National Training Center. To tutaj amerykańscy żołnierze uczyli się, jak walczyć z Rosjanami(a później Irakijczykami) w warunkach pustynnych. W tamtym czasie byłem jedynym psychiatrą na 4 tysiące żołnierzy i drugie 4 tysiące członków ich rodzin. To było dla nas wszystkich miejsce odosobnienia. W Fort Irwin występowały problemy z przemocą domową, uzależnieniem od narkotyków(zwłaszcza amfetaminy), depresją oraz innymi dolegliwościami wynikającymi ze stresu życia na pustkowiu. Zajmowałem się wieloma osobami cierpiącymi na bóle głowy, napady lęku, bezsenność oraz nadmierne napięcie mięśniowe. Krótko po przyjeździe do bazy Fort Irwin zrobiłem inspekcję szafek miejscowej kliniki psychiatrii, aby zobaczyć, jakie przyrządy oraz testy psychologiczne pozostawili po sobie moi poprzednicy. Ku mojej radości znalazłem tam stary aparat do biofeedbacku, który mierzył temperaturę dłoni. Chociaż miałem za sobą tylko jeden wykład na temat techniki biofeedbacku, zamysł autoregulacji fascynował mnie. Problem stanowiła tu nuda. Igły i pokrętła nie były niczym ciekawym dla pacjentów. Pomimo to stosowaliśmy ten stary aparat u osób z migrenowymi bólami głowy. Uczyłem je, jak rozgrzewać dłonie wyłącznie za pomocą wyobraźni, co pomaga w migrenie, ponieważ zwiększa reakcję odprężeniową organizmu, przeciwdziałając stresowi często związanemu z bólami głowy. Możność obserwowania pacjentów rzeczywiście zwiększających temperaturę swoich dłoni, czasem aż o piętnaście do dwudziestu stopni(Fahrenheita), była fascynująca. Trening ten okazał się pomocny u wielu pacjentów. Umożliwiał im uczestnictwo we własnym procesie leczenia; nie musieli polegać tylko na lekach, które wyłącznie uśmierzają ból.
Sześć miesięcy po przybyciu do Fort Irwin napisałem do pułkownika Knowlesa, dowódcy naszego szpitala, prosząc o pozwolenie na zakup dla kliniki psychiatrycznej najnowszego sprzętu do biofeedbacku, wartego 30 tysięcy dolarów, oraz wysłanie mnie na dziesięciodniowe szklenie w San Francisco. Moja prośba go rozbawiła. Stwierdził, że armia nie posiada takich pieniędzy, a kiedy tylko skończy się moja służba w Fort Irwin, urządzenie zostanie zamknięte w jakiejś szafce, podobnie jak to, które znalazłem. Zarzuciłem ten pomysł, ale w dalszym ciagu wykorzystywałem stary aparat do pomiarów temperatury. Prawie rok później z zaskoczeniem przyjąłem zatwierdzenie mojego wniosku. Okazało się, że jeśli wojskowy oddział szpitalny nie wyda swojego rocznego budżetu, trafi nie wykorzystaną część pieniędzy. Dlatego środki te przeznaczono na nowy sprzęt i moje dziesięciodniowe szkolenie w San Francisco!
Kurs w Applied Psychopysological Institute(Instytut Psychofizjologii Stosowanej) zmienił moje życie. Było to najbardziej inspirujące i najgłębsze doświadczenie edukacyjne w moim życiu lekarza. Dziesięciogodzinne zajęcia każdego dnia przemknęły niczym błyskawica. Nowy skomputeryzowany sprzęt do biofeedbacku był przyjazdy pacjentowi, interesujący i łatwy do opanowania. Nauczyłem się, jak pomagać ludziom rozluźniać mięśnie, ogrzewać dłonie(o wiele szybciej niż na starym aparacie), uspokajać wzmożoną aktywność gruczołów potowych, obniżać ciśnienie tętnicze, zwalniać tętno oraz oddychać w sposób ułatwiający odprężenie.
Wykłady na temat techniki biofeedbacku fal mózgowych były najbardziej zdumiewające. Uczono mnie, że ludzie mogą faktycznie zmieniać swoje wzory fal mózgowych. Cóż to była za niezwykła idea, by modyfikować stan własnego umysłu! Poznałem również wyniki badań doktora Lubara, prowadzonych na University of Tennessee, w zakresie osłabionej aktywności fal mózgowych u dzieci cierpiących na ADD oraz badań innych lekarzy, którzy stosowali Biofeedback fal mózgowych w leczeniu depresji, lęku i uzależnień.
Kiedy wróciłem do Fort Irwin, próbowałem wszystkiego, czego się nauczyłem. Wykonywałem zabiegi biofeedbacku prawie u wszystkich pacjentów, którzy przychodzili na wizyty. Uwielbiałem to. Moi podopieczni również. Codziennie przeprowadzałem te ćwiczenia także na sobie. Stałem się mistrzem oddychania przeponowego. Mogłem spowalniać swoje tętno, rozgrzewać dłonie zawsze, gdy czułem się spięty. Zacząłem też badań dzieci z ADD, stosując technikę EEG. U wielu moich małych pacjentów obserwowałem te same schematy, o których pisał doktor Lubar. Wiele z tych dzieci odniosło korzyść treningu biofeedbacku.
Kiedy moje zobowiązania względem Armii Stanów Zjednoczonych wygasły, rozpocząłem prywatną praktykę w Fairfield w stanie Kalifornia. Kupiłem własny sprzęt do biofeedbacku i w dalszym ciągu wykorzystywałem go w praktyce klinicznej. Zostałem również dyrektorem oddziału podwójnych diagnoz(na którym przebywali pacjenci uzależnieni z problemami psychiatrycznymi) w miejscowym szpitalu psychiatrycznym i wprowadziłem stosowanie biofeedbacku w całym szpitalu. Do dziś korzystam z tej techniki.
Biofeedback ma swoje korzenie w przemyśleniach medycznych na temat stresu oraz reakcji walki lub ucieczki. Naukowcy od dziesięcioleci wiedzieli, że mózg posiada układ odpowiedzialny za wyciszenie organizmu(układ przywspółczulny) oraz układ aktywacji lub przygotowania do reakcji na konkretny stres czy strach(układ współczulny). W wypadku pobudzenia układ współczulny odpowiedzialny jest za reakcję walki lub ucieczki, pierwotny stan, który przygotowuje nas do reakcji w razie jawnego zagrożenia fizycznego(takiego jak spotkanie z rozjuszonym psem) oraz bardziej ukrytego, wewnętrznego, emocjonalnego(takiego jak zaburzenia poczucia własnej wartości lub obawa przed przyszłością). Serce zaczyna bić szybciej, mięśnie napinają się, dłonie wydzielają więcej potu, by ochłodzić organizm, częstotliwość oddechu oraz ciśnienie tętnicze wzrastają, dłonie i stopy stają się chłodniejsze, gdyż krew jest przetłaczana z kończyn do dużych mięśni(w celu przygotowania organizmu do walki lub ucieczki), a źrenice się rozszerzają(żeby osobnik lepiej widział). Taka reakcja na stres jest bardzo silna i natychmiastowa. Uraz psychiczny również rozpala ośrodki emocjonalne mózgu i przełącza organizm na wyższy poziom stresu, wywołując stałą gotowość do reakcji walki lub ucieczki.
Stosując sprzęt do techniki biofeedbacku, wykonaliśmy wiele testów stresu psychofizjologicznego. Obserwacja tego procesu jest fascynująca. Monitorujemy u pacjentów tętno, szybkość oddychania, temperaturę dłoni, aktywność gruczołów potowych dłoni oraz napięcie mięśniowe, a następnie poddajemy ich serii ćwiczeń, które pokazują, w jaki sposób ich ciało reaguje na stres. Czy zmienia się u nich wzorzec oddychania lub prędkość oddechu? Czy reagują oni poprzez wzmożenie napięcia mięśniowego oraz ochłodzenie dłoni? Czy można zaobserwować u nich większą aktywność gruczołów potowych? Takie informacje pomagają nam zrozumieć, w jaki sposób doświadczamy stresu i który z naszych układów fizjologicznych jest bardziej wrażliwy.
Oprócz testów stresu psychofizjologicznego przeprowadzamy też test kojarzenia słów, aby lepiej zrozumieć podatność psychiczną. Nieświadoma część umysłu porozumiewa się z nami, wykorzystując mechanizmy fizjologii ludzkiego ciała. opierając się na ważnych dla danej osoby pojęciach, opracowujemy listę dwudziestu słów i sprawdzamy, w jaki sposób jej organizm na nie reaguje. Na liście znajduje się kilka słów neutralnych, takich jak „filiżanka” czy „spinacz”, oraz słowa mające większe zabarwienie emocjonalne. Gdy na przykład powiemy „baseball” lub „pociąg”, w pomiarach fizjologicznych prawdopodobnie nie zaobserwujemy żadnych zmian. Jeśli jednak powiemy „matka”, często uzyskujemy silną reakcję. Jeśli „matka” jest konstruktem pozytywnym emocjonalnie, zaobserwujemy pozytywną zmianę procesów fizjologicznych – tętno oraz szybkość oddechu opadną, mięśnie się rozluźnią, a dłonie staną się cieplejsze i bardziej suche. Jeśli „matka” wiąże się z bolesnymi i stresującymi wspomnieniami, zauważymy zmianę negatywną – tętno oraz szybkość oddechu się zwiększą, mięśnie staną się bardziej napięte, dłonie się ochłodzą, a czynności gruczołów potowych wzrośnie.
Angus przyszedł do nas z powodu bezsenności oraz bólów głowy. Było oczywiste, że przepełnia go lęk, który – jak się wydawało – rozpoczął się w momencie, gdy w pracy – miejscowym biurze kredytów hipotecznych – przydzielono mu nowego kierownika. Powiedział nam, że jego szef jest władczy, negatywnie nastawiony oraz nieobliczalny. Jego reakcja na test kojarzenia słów była gwałtowana. Na wszystkie słowa z wyjątkiem jednego reagował normalnie. Natomiast słowo „kierownik” wywoływało w nim tak silną negatywną reakcję fizjologiczną, że zaczęliśmy się obawiać o jego zdrowie. Serce waliło mu niemiłosiernie, oddech się zatrzymywał, ręce stawały się lodowate i bardzo Mokrem, a napięcie mięśniowe sięgało zenitu. Gdyby Agnus nie musiał chodzić do tej pracy, zalecilibyśmy mu zwolnienie się. Odejście jednak nie było możliwe. Kiedy pokazaliśmy Agnusowi, jak jego organizm zareagował na słowo „kierownik”, zdecydował się popracować nad problemem szefa, tak by nie miał on już wpływu na jego zdrowie fizyczne i emocje. Stosując Biofeedback, nauczyliśmy go osiągnąć wysoki poziom odprężenia oraz olbrzymią kontrolę nad reakcjami organizmu na stres. Nauczyliśmy go techniki oddechu przeponowego oraz rozgrzewania dłoni i głębokiego rozluźniania mięśni. Oprócz tego, kiedy poznał już techniki samowyciszania, poddawaliśmy go próbie stresu za pomocą myśli o szefie i zmuszaliśmy go do wyobrażenia sobie negatywnych interakcji na płaszczyźnie zawodowej przy jednoczesnym zachowaniu spokoju. Nauczyliśmy go, jak skuteczniej radzić sobie z trudnymi ludźmi(takimi jak szef). Z biegiem czasu Angus czuł się w pracy coraz lepiej i z upodobaniem korzystał z umiejętności kontrolowania własnych procesów fizjologicznych, co uniezależniało go od nastrojów szefa.
Fragment bardzo ciekawy. Dzięki za udostępnienie go. Myślę ze w Polsce czeka nas jeszcze długa droga zanim biofeedback stanie się popularny i będą z niego mogły korzystać coraz szersze grupy osób, a myślę ze był by on sensowną alternatywa dla tradycyjnej psychoterapii.
Wciąż męczy mnie pytanie jak długo po zaprzestaniu treningu utrzymują się pozytywne efekty tzn. fale mózgowe pozostają w normie, bo właśnie oto chodzi żeby te fale sprowadzić do stanu poprawnego.
:
Na razie nie będę pisał o sobie, ale niedługo postaram się napisać, co zmieniło się od czasu rozpoczęcia treningów, a kilka już ich przeszedłem. Powiem tylko że porównując wartości fal to te które były ponad normą powolutku zbliżają się do poziomu prawidłowego, ale bardzo małymi kroczkami…
Tymczasem czekam na opinie osób które miały styczność z Biofeedback i ich odczucia na ten temat.
:idea:
Ja wprawdzie styczności nie miałem, ale wydaje mi się, że to jest jak z terapią poznawczą. Z czasem sam uczysz się to robić, i ta umiejętność Ci zostaje.
Tak, to możliwe. Co prawda powiedziano mi że kiedy zakończę już ten cykl treningów po pół roku trzeba będzie powtórzyć krótką serię, w celu utrwalenia wzorców fal. Będzie to powtórka raczej krótka bo zawierająca około trzech poziomów ( od 3 do 1). Zapomniałem powiedzieć że na początku zaczyna się od poziomu 9 i schodzi się do 1. Na każdym poziomie pozostaje się tak długo aż liczba punktów za gry osiągnie pożądany poziom. Każdy niższy poziom jest trudniejszy przez to że pomoc komputera w sterowaniu grą spada do 0 na poziomie pierwszym.
Napisz czy będą jakieś efekty, jeśli będą. Ja sam o tym myślałem, z tym, że u mnie tego nie ma i musiałbym pewnie dojeżdżać paredziesiąt kilometrów, gdybym się zdecydował. Mam ciągle napięty brzuch i zwykłe sesje relaksacyjne na to nie pomagają.
Co jaki czas chodzisz, i na co dokładnie to stosujesz? Depresja, fobia?
Liczę na to że dzięki biofeedback poprawie swoją pewność siebie, samoocenę i wiele innych…
jareklmn napisał(a):Tak, zgadza się na tym to polega ja jestem już po kilku treningach i mam mieszane odczucia, dlatego chciałem porównać je z innymi. Panie które prowadzą treningi są pełne entuzjazmu... Cena jest dość wysoka bo ok 45 minutowe spotkanie kosztuje 50 pln. Podczas niego gra się w 10 gier po 3 minuty każda. Przebiegiem gry steruje się za pomocą "myśli" tzn. elektrody które są podłączone go głowy i uszu mierzą wartość fal mózgowych oraz temperaturę ciała. Oba te parametry zależą od naszego stanu emocjonalnego. Krótko mówiąc im fale bliższe normy tym gra idzie lepiej i zdobywamy więcej punktów.
Z uzyskanych informacji wiem że korzystają z tego osoby z depresjami (nie odstawiając przy tym leków) i podobno to im pomaga(informacje mam od trenerów). Należy zdawać sobie sprawę, że cykl treningów obejmuje nawet kilkadziesiąt spotkań
Mówisz cena dość wysoka? A ja myślę, że nie, bo gdzie indziej ceny kształtują się na poziomie około 120 złotych razem z konsultacją lekarską.
Także te "gołe" 50 złotych (mam nadzieje, że nie netto) to nie jest taka zła cena.