PhobiaSocialis.pl

Mam problem bardzo nie lubię być w centrum uwagi, gdy ktoś na mnie patrzy długo lub odpowiadać na środku klasy, a mam przedstawić na środku klasy zadanie, którego nikt nawet nie rozumie bynajmniej ja a bardzo się boje, że inny bedą sie ze mnie wyśmiewać przez to, że cos zle powiem

Celem jest ćwiczenie otwartości i tolerancyjności oraz lepsze rozumienie przekonań odmiennych od własnych.
Uczniowie zapisują na kartce, jakieś własne, głębokie przekonanie, dotyczące dowolnej dziedziny, np.: "zawsze należy mówić prawdę", "Ziemia jest okrągła", "żaby są ohydne", "szkoła jest nudna", "Basia jest głupia", itp. Obok notują pogląd przeciwny do własnego. W omówieniu warto zwrócić uwagę na trudności, jakie sprawia trzymanie się tematu, przejrzystości struktury wypowiedzi, dobór własnościowych słów, myśl przewodnia.

Przy takich sytuacjach podobno najlepiej sobie najpierw pomyśleć co w takiej sytuacji może się najgorszego stać, jaki to może mieć wpływ na Ciebie i co może później powodować. Takie oswojenie się z lękiem. Również wyobrażanie sobie, że przemawiasz nie do swoich kolegów z klasy, tylko np. do rodziny czy śmiesznych ufoludków.

U mnie w liceum jak ktoś się pomylił, powiedział coś głupiego to wszyscy się śmiali, czasami trochę dokuczali ale szybko, wszyscy o tym zapominali, Miałam w klasie chłopaka co był cały czerwony jak np. coś czytał na głos a mimo to się zgłaszał na ochotnika. Tak się wyrobił teraz że hoho. Z innego kolegi się ciągle naśmiewali ale on przekręcał to wszystko w żart. Czasami było mu przykro i był zły ale nie dał się i w końcu wszyscy go lubili.